Κι όμως, η πατρότητα αλλάζει την ζωή του άνδρα και φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του! Αυτό μας λέει μια νέα και εκτενής επιστημονική έρευνα 1. Πρώτα πατέρας, μετά σύντροφος! Οι ερευνητές Phil and Carolyn Cowan από το πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια ζήτησαν από ένα μεγάλο αριθμό ανδρών να ζωγραφίσουν ένα κύκλο και να τον χωρίσουν σε ενότητες, κάθε μια από τις οποίες θα αντιστοιχούσε στους διάφορους τομείς της ζωής τους. Ο επιμέρους διαχωρισμός θα έπρεπε να γίνει βάσει της σημασίας που αποδίδει ο καθένας σε κάθε τομέα της ζωής του. Σύμφωνα με αυτόν τον διαχωρισμό λοιπόν, οι άνδρες χωρίς παιδιά θεωρούσαν πιο σημαντικό τομέα της ζωής τους τον τομέα: «Σύντροφος». Οι νέοι μπαμπάδες από την άλλη, είχαν περιορίσει τον μέχρι πρότινος δημοφιλή τους τομέα, τον «Σύντροφος», σε ένα μικρό κομμάτι του κύκλου και είχαν δώσει περισσότερη έκταση, άρα έμφαση στον τομέα: «Πατρότητα».
2. Αυτοπεποίθηση και περηφάνια
Η καλή σχέση του παιδιού με τον πατέρα βοηθάει και τους δυο να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και να βελτιώσουν την αυτοεικόνα τους. Ο πατέρας θα κάνει το παιδί του να σταματήσει να κλαίει, θα το κάνει να γελάσει, θα του μάθει ποδόσφαιρο ή ποδήλατο, θα το μυήσει σε καινούριες, εντελώς πρωτόγνωρες εμπειρίες. Αυτό το ταξίδι στη γνώση ωφελεί όχι μόνο το παιδί, αλλά και τον ίδιο τον πατέρα που αισθάνεται περήφανος για όσα έχει καταφέρει. Κάθε επίτευγμα του παιδιού είναι για τον πατέρα η επιβεβαίωση ότι οδεύει σωστά στον δρόμο της πατρότητας. Για ένα τουλάχιστον διάστημα, το παιδί θα έχει τα ίδια γούστα στην μουσική, τις ταινίες, την τέχνη, το φαγητό με τον πατέρα του. Πολλές από αυτές τις προτιμήσεις θα αλλάξουν στην πορεία καθώς το παιδί μεγαλώνει. Στο μεταξύ όμως, αυτή η ταύτιση είναι που θα γεμίσει τον πατέρα ενθουσιασμό, περηφάνεια και αυτοπεποίθηση. 3. Υπομονή και χιούμορ Λάθη στη σχέση του πατέρα με το παιδί του γίνονται πάντα. Το μυστικό είναι, ο ενήλικας της παρέας, δηλαδή ο πατέρας να επιστρατεύσει το χιούμορ του ως μέσο χειρισμού των καταστάσεων. Σύμφωνα με έρευνες, οι μπαμπάδες, για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που αναπότρεπτα επιφέρει η πατρότητα και προκειμένου να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που γεννά το μεγάλωμα ενός παιδιού, ανακαλύπτουν τις κρυφές πηγές θάρρους που υπάρχουν μέσα τους. Αυτή η διαδικασία τους κάνει ακόμη πιο αποτελεσματικούς στη δουλειά τους, στη σχέση με τους συναδέρφους τους, αλλά και σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής. Μαζί με την υπομονή, βελτιώνεται και η αίσθηση του χιούμορ του νέου μπαμπά, με οφέλη τόσο για την καθημερινότητα του νέου μπαμπά, όσο φυσικά και για τη σχέση του με το παιδί του. Το γέλιο εξομαλύνει τις καταστάσεις, μας δίνει το χρόνο να λειτουργήσουμε με ψυχραιμία, άρα πιο αποτελεσματικά. Και το σημαντικότερο; Επιλέγοντας το χιούμορ, αντί για οποιοδήποτε…σκληροπυρηνικό μέσο αντιμετώπισης της δύσκολης στιγμής, διδάσκουμε στο παιδί ότι τα λάθη είναι για τους ανθρώπους!
4. Ευέλικτη σκέψη
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, μαζί μεγαλώνει και η εμπειρία που αποκομίζει ο πατέρας από το νέο του ρόλο. Το μυαλό εκπαιδεύεται, ώστε να κάνει τις σωστές σκέψεις, τις σωστές επιλογές και τις κατάλληλες ενέργειες ανάλογα με την κατάσταση που καλείται να αντιμετωπίσει. Η πατρότητα εκπαιδεύει το νέο πατέρα να μπορεί να δει όλες τις πιθανές παραμέτρους ενός θέματος που αφορά στο παιδί του και τη σχέση του με τον ίδιο. Όλη αυτή η διαδικασία είναι προφανές ότι έχει ποικίλα οφέλη που δεν περιορίζονται μόνο στη σχέση του πατέρα με το παιδί! 5. Ξαναζώντας την παιδική ηλικία Η πατρότητα φέρνει το νέο μπαμπά πιο κοντά στους δικούς του γονείς και κυρίως στον δικό του πατέρα. Πολλοί νέοι μπαμπάδες αναφέρουν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ενηλικίωση που φέρνει η πατρότητα. Οι σχέσεις εξομαλύνονται, συσφίγγονται, τυχόν λάθη του παρελθόντος ξεπερνιούνται, συναισθήματα που δεν είχαν εκφραστεί απελευθερώνονται και η ευρύτερη οικογένεια συνήθως αποκτά νέο δέσιμο. Άλλοι νέοι μπαμπάδες δηλώνουν ότι, στην προσπάθειά τους να έχουν καλύτερη σχέση με το παιδί τους, μπαίνουν στη διαδικασία να βελτιώσουν πρώτα τη σχέση με τον δικό τους πατέρα. Αυτή η διαδικασία έχει έντονο το στοιχείο της προόδου. Ο νέος μπαμπάς θέλει να μάθει περισσότερα στο παιδί του από όσο θεωρεί ότι διδάχτηκε ο ίδιος από τον δικό του, να είναι κοντά στο παιδί του, να το καταλάβει, να του παρασταθεί και να το συντρέξει πολύ περισσότερο από ότι έκανε ο δικός του μπαμπάς. Η σχέση του νέου μπαμπά με τον δικό του πατέρα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση του με το μικρό της τρίτης στη σειρά γενιάς. Συχνά, οι νέοι μπαμπάδες, στην προσπάθειά τους να τα καταφέρουν με το παιδί τους και να αποφύγουν τα λάθη του παρελθόντος, φορτίζονται με άγχος και αγωνία. Αυτό που συμβουλεύουν οι ψυχολόγοι ωστόσο είναι ψυχραιμία. Όσο και αν η σχέση μας με τους γονείς μας επηρεάζει τη σχέση που θα διαμορφώσουμε με τα παιδιά μας, η επιρροή που ασκούμε εμείς ως γονείς είναι τεράστια. Ακόμη και οι μπαμπάδες εκείνοι που είχαν τη χείριστη σχέση με τους δικούς τους μπαμπάδες, στην πορεία αποδείχτηκαν ικανοί να κρατήσουν από αυτή τη σχέση μόνο τα καλά στοιχεία και να πορευτούν με το παιδί τους, με τον δικό τους τρόπο