Οι γονείς συχνά αισθάνονται ότι ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο επικοινωνίας αναπτύσσεται μεταξύ αυτών και των εφήβων τους. Υπάρχει συχνά μια τάση να το αγνοούμε και να το αιτιολογούμε λέγοντας ότι ο έφηβος περνάει μια «φάση». Εναλλακτικά, ορισμένοι γονείς σε απόλυτη απελπισία, αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα με τρόπο που μπορεί να φανεί στον έφηβο ως αντιπαράθεση ή επιθετική προσέγγιση. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί γονείς αισθάνονται ότι υπονομεύονται και απειλούνται όταν οι έφηβοι γίνονται ανεξήγητα σιωπηλοί. Αυτό σημαίνει απώλεια ελέγχου πάνω στο παιδί τους και μια αρχή ξεχωριστών δρόμων. Όταν ένας έφηβος δε μοιράζεται ό,τι συμβαίνει στον κόσμο του/ της πια, οι γονείς αισθάνονται αποκλεισμένοι. Πέρα από αυτό ωστόσο, ο ύποπτος γονέας συχνά πιστεύει ότι ο έφηβος έχει κάτι να κρύψει. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι πολλοί έφηβοι αγωνίζονται επίσης. Η σιωπή δε συμβαίνει συχνά για την εκ προθέσεως αποξένωση γονέων και μεγαλύτερων, ή για την απόκρυψη γεγονότων. Οι έφηβοί σας πιθανώς προσπαθούν να βρουν ποιοι είναι και πώς να ταιριάξουν με τους συνομήλικους, την οικογένεια και την κοινωνία στο σύνολό της. Η συζήτηση με τους εφήβους με ευγενικό τρόπο και με μεθόδους που καταλαβαίνουν, θα βοηθήσει.
Δοκιμάστε νέες μεθόδους
Πώς οι έφηβοι επικοινωνούν μεταξύ τους πολλές φορές; Συχνά επιλέγουν να χρησιμοποιούν ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης – ειδικά το Facebook – ακόμη και αν ο φίλος τους είναι εύκολα προσβάσιμος για μια πραγματική συνομιλία πρόσωπο με πρόσωπο. Μπορεί να φαίνεται ακατανόητο στους ενήλικες, αλλά αν οι έφηβοί σας αισθάνονται πιο άνετα επικοινωνώντας με αυτούς τους τρόπους. Μη φοβάστε να συμμετάσχετε κι εσείς. Το γεγονός ότι αναγνωρίζετε τα προτιμώμενα μέσα επικοινωνίας του εφήβου σας μπορεί να ανοίξει δρόμο για συζήτηση. Μόλις σπάσει ο πάγος, μπορείτε να προτείνετε να συνεχίσετε πρόσωπο με πρόσωπο το διάλογο. Ωστόσο, έχετε στο νου σας να μη γράφετε τα σχόλιά σας δημόσια, όπου μπορούν να τα δουν όλοι οι φίλοι τους. Αυτό θα έφερνε αμηχανία και θα έκανε τα πράγματα πολύ χειρότερα, ακόμη και αν αυτό που γράψατε είναι απολύτως αθώο!
Βρείτε χρόνο
Υπάρχουν πιθανώς φορές που ο έφηβός σας έρχεται και σας λέει κάτι και είτε δεν ακούτε πραγματικά, είτε απλώς κάνετε ένα σχόλιο χωρίς σκέψη. Ίσως πάλι, λέτε ότι δεν έχετε χρόνο. Όσο δύσκολο κι αν είναι, βρείτε χρόνο. Είναι τόσο σπάνιο για τους εφήβους να προσεγγίζουν εκείνοι πρώτοι τους γονείς, που όταν γίνεται αυτό το βήμα είναι κάτι που πρέπει να γίνει σεβαστό, ανεξαρτήτως του θέματος. Μπορεί να είναι ένα τετριμμένο θέμα ή απλώς μια γενική συζήτηση, αλλά ανοίγει την πόρτα για περαιτέρω συνομιλίες όταν τα πράγματα θα πρέπει να συζητηθούν. Στο τέλος μιας πιο «ουσιαστικής» συνομιλίας, ρωτήστε πάντα αν υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελε να πει ο έφηβος και – ακόμα κι αν φαίνεται αμήχανο – επαναλάβετε ότι είστε πάντα διαθέσιμοι για να μιλήσετε για οποιοδήποτε θέμα και ότι απολαμβάνετε αυτές τις ευκαιρίες για ειλικρινείς συνομιλίες.
Δημιουργήστε ευκαιρίες επικοινωνίας
Είναι πολύ δύσκολο να συνδεθείτε με έναν έφηβο, όταν μπορούν γρήγορα να «ξεφύγουν» από εσάς, πηγαίνοντας σε φίλους ή στο δωμάτιό τους. Εάν χρειάζεστε χρόνο ομιλίας ή μια ευκαιρία να είστε μαζί με τον έφηβό σας για να βελτιώσετε τη σχέση γονέα-παιδιού, σκεφτείτε έναν τρόπο να την αποκτήσετε χωρίς να είστε πιεστικοί. Πολλοί γονείς κάνουν το λάθος να εστιάζουν υπερβολικά την προσοχή στον έφηβο, προτείνοντας μια μέρα έξω για κάπου που ο έφηβος θα ήθελε να πάει, ή μια βόλτα για ψώνια. Δυστυχώς, οι έφηβοι σε αυτό το «αμήχανο» στάδιο μπορεί απλά να νιώθουν ύποπτες αυτές τις γενναιόδωρες χειρονομίες και να απαντήσουν ότι δε χρειάζονται τη βοήθειά σας. Δοκιμάστε να αναστρέψετε την κατάσταση λέγοντας ότι χρειάζεστε τη βοήθειά τους για να επιλέξετε ένα νέο σύνολο ρούχων ή να αναλάβετε μια δουλειά που έχετε αναβάλει επειδή είναι δύσκολη για εσάς. Ακόμα, ανοίξτε τους συζήτηση για κάτι για το οποίο θα θέλατε να μιλήσετε. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει επειδή δείχνει ότι βλέπετε τον έφηβο ως ενήλικα με απόψεις που εκτιμάτε και την ικανότητα να συνεισφέρει στην καθημερινή σας ζωή. Μπορεί να είναι μια νέα, ευχάριστη εμπειρία και για τους δυο σας.
Αναγνωρίστε το θυμό τους
Εάν ένας έφηβος είναι θυμωμένος ή αναστατωμένος, πάρτε το πάντα στα σοβαρά. Το να αγκαλιάζεις έναν έφηβο μπροστά σε άλλα μέλη της οικογένειας ή τον άλλο γονέα ή να κάνεις αστεία, είναι συμπεριφορές που θα δυσκολέψουν μια ήδη περίπλοκη κατάσταση. Κανένας δε θέλει να γελοιοποιηθεί και υπάρχουν στιγμές που ακόμη και οι δικές μας ανησυχίες φαίνονται ανόητες σε έναν άλλο ενήλικα, οπότε δεν είναι τόσο διαφορετικά με τους εφήβους. Εάν ένας έφηβος είναι αρκετά αναστατωμένος για να πληγωθεί ή θυμωμένος, είναι ένα πραγματικό ζήτημα για αυτόν εκείνη τη στιγμή. Η αναγνώριση του θυμού δεν αφορά την κατανομή ή την αποδοχή ευθυνών. Αρκεί να πείτε «λυπάμαι πολύ που αισθάνεσαι έτσι» και «τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;».
Δεν μπορείτε πάντα να είστε αρεστοί
Είναι αναπόφευκτο ότι στους εφήβους δε θα αρέσουν πάντα οι γονείς τους ή μάλλον – δεν θα προτιμούν πάντα τις οδηγίες των γονιών τους – πράγμα που μπορεί να οδηγήσει τους έφηβους να πουν «δε μου αρέσεις». Μην το παίρνετε κατάκαρδα. Αισθάνεστε ποτέ ότι δε σας αρέσει πολύ ο έφηβός σας, παρόλο που είναι μόνο η συμπεριφορά του που δεν μπορείτε πραγματικά να δεχτείτε; Είναι κατανοητό να λέμε λυπηρά πράγματα πάνω σε μια έντονη στιγμή. Όταν είναι θυμωμένοι, οι έφηβοι φωνάζουν περισσότερο αυτά τα συναισθήματα που οι ενήλικες μαθαίνουν να συγκρατούν. Το να είσαι γονιός δεν σημαίνει πάντα να είσαι αρεστός. Πρόκειται για την ενθάρρυνση της σωστής ηθικής, των αξιών και της συμπεριφοράς, ακόμη και αν χρειάζεται να είστε μερικές φορές αυστηροί για να την επιτύχετε. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μην είστε αρεστοί πάντα, αλλά θα είστε σεβαστοί.