Νέα έρευνα, από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, μας ενημερώνει ότι η επιλόχειος κατάθλιψη δεν θεωρείται πια ‘προνόμιο’ των μαμάδων. Αυτό το ερώτημα έχει απασχολήσει χρόνια τους ερευνητές και ρίχνουν φως σήμερα πληροφορώντας μας ότι το 4,4% των πατεράδων ήταν θετικοί για κατάθλιψη σε ιατρικές επισκέψεις, συγκριτικά με το 5% των μαμάδων.
Αφορμή για την έρευνα αποτέλεσε ο Mark Williams, μετέπειτα ιδρυτής του οργανισμού Fathers Reaching Out (Μπαμπάδες ζητούν βοήθεια) που βίωσε τραυματικά τη γέννηση του γιου του και βίωνε κατάθλιψη. Ο εντοπισμός συμπτωμάτων επικεντρώνεται περισσότερο στις γυναίκες, κάτι που δεν λειτουργεί εξίσου στην ανδρική συμπεριφορά. Η κλίμακα επιλόχειου κατάθλιψης του Εδιμβούργου δεν περιλαμβάνει κοινά συμπτώματα στους άνδρες, όπως ο εκνευρισμός και η ανησυχία. Αντίθετα, συγκεντρώνεται περισσότερο στο αίσθημα της ενοχής, στη χαμηλή ενέργεια και τις σκέψεις αυτοκτονίας.
Η ίδια έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά είναι ‘θύματα’ της κατάθλιψης των γονιών τους, διότι οι τελευταίοι τείνουν να γίνονται λιγότερο ευαίσθητοι στις ανάγκες των μωρών που κλαίνε συχνά. Κατ’επέκταση, τα μωρά διεγείρονται λιγότερο κι αυτό οδηγεί σε πιο αργή ανάπτυξη. Σουηδοί επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Lund προειδοποιούν ότι η επιλόχειος κατάθλιψη στους άντρες δεν θεραπεύεται γιατί οι ίδιοι είναι διστακτικοί στο να ζητήσουν βοήθεια, ενώ άλλη έρευνα αποδεικνύει ότι το 1/3 των πατεράδων με κατάθλιψη έχει σκεφτεί να τραυματίσει το παιδί ή τον εαυτό του.
