Όταν το νήπιο νιώθει υπερδιέγερση, φαίνεται κουρασμένο, αναστατωμένο και γκρινιάζει, δεν είναι σε θέση να περιγράψει τα συναισθήματά του και παθαίνει κρίση πέφτοντας στο πάτωμα. Δηλώνει ότι δεν θέλει πλέον να κάνει μία συγκεκριμένη δραστηριότητα και αρνείται να ακολουθήσει πολύ απλές οδηγίες, όπως το να βάλει τη ζώνη στο αυτοκίνητο. Ενώ χρειάζεται να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον με πολλά ερεθίσματα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να βρίσκεται σε μόνιμη δραστηριότητα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Χρειάζεται να έχει χρόνο μέσα στη μέρα για ήρεμο παιχνίδι όπου απλά θα απασχολεί τον εαυτό του.
Πώς θα το διαχειριστείτε: καταρχάς, διατηρήστε την ψυχραιμία σας γιατί αυτό θα βοηθήσει και το παιδί σας. Ελαττώστε το θόρυβο και τις δραστηριότητες γύρω από το παιδί σας. Για παράδειγμα, κλείστε την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και βάλτε το στο δωμάτιο κάπου κοντά σας για να κάνει κάτι μόνο του που το ευχαριστεί και το χαλαρώνει. Βοηθήστε το να εκφράσει με λόγια το πώς νιώθει και πείτε εσείς τις λέξεις ώστε να τις επαναλάβει. Αν δηλώνει ότι θέλει να εγκαταλείψει μία δραστηριότητα, είναι καλύτερα να το συζητήσετε αφού ηρεμήσει.
Αν βλέπετε ότι έχετε ένα εξωστρεφές και δραστήριο παιδί, μπορεί να χαλαρώνει με ένα συγκεκριμένο άθλημα ή με το να κάνει παρέα με ένα φίλο.
