Οι πιο κλασικοί τραυματισμοί που συμβαίνουν στα μικρά παιδιά που αθλούνται είναι η διάσειση και στα σπασμένα οστά. Αν και κάποιοι τραυματισμοί είναι αναπόφευκτοι ακόμα και στην παιδική χαρά ή στο προαύλιο του σχολείου, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε ώστε να αποτρέψετε τον τραυματισμού ενός αθλητικού παιδιού.
- Το παιδί δεν πρέπει να εξειδικεύεται σε ένα άθλημα από πολύ μικρή ηλικία. Το παιδί ίσως δείχνει να έχει εξαιρετικές ικανότητες στο ποδόσφαιρό ή τη γυμναστική, αλλά με το να συγκεντρώνεται σε μία δραστηριότητα από πολύ νωρίς θα οδηγήσει στους κοινούς τραυματισμούς που αναφέραμε στην αρχή. Επιπλέον, το παιδί δεν έχει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τα πολλά μυϊκά είδη που διαθέτει με διαφορετικούς τρόπους. Το παιδί είναι πιο ασφαλές όταν επιλέγει μόνο ένα άθλημα στην εφηβεία. Αν δεν μπορεί να περιμένει, φροντίστε να απέχει τουλάχιστον 3 μήνες ετησίως.
- Ελέγξτε τον προπονητή και το πρόγραμμα. Πριν γράψετε το παιδί σε κάποια ομάδα, ενημερωθείτε για το ποια είναι η καλύτερη και τι προσφέρει. Αν ο προπονητής επιλέγει μόνο τα δυνατά ή πιο ταλαντούχα παιδιά, δεν θα έπρεπε να είναι καν στις επιλογές σας. Πρέπει να κάνει focus στο άθλημα και όχι στο να κερδίζουν.
- Απαιτήστε ξεκούραση καθημερινά. Τα σώματα που ακόμα αναπτύσσονται χρειάζονται πολύ περισσότερη ξεκούραση. Οι άνθρωποι τραυματίζονται όταν δεν κοιμούνται καλά και δεν τρέφονται σωστά. Ενημερώστε τα παιδιά για τη σημασία της ενυδάτωσης και του ύπνου άνω των 8 ωρών.
- Σιγουρευτείτε ότι κάνει ζέσταμα. Οι αθλητές πρέπει να κάνουν προθέρμανση 10 με 15 λεπτά γιατί αν ξεκινήσουν μία δραστηριότητες με κρύους μυς, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό.
- Το παιδί πρέπει να περνάει καλά. Αν αρχίσει να λέει ότι δεν αισθάνεται καλά και σέρνεται πηγαίνοντας στην προπόνηση, ξεκινήστε τις ερωτήσεις. Είναι μία προειδοποίηση ότι νιώθει πίεση ή ότι κάτι δεν πάει καλά με τον προπονητή ή τη διαδικασία.
