Πολλά παιδιά που ξεπερνούν το πρώτο και δεύτερο έτος συνεχίζουν να θηλάζουν ή να πίνουν από το μπιμπερό, οπότε δεν υπάρχει κάτι ασυνήθιστο σε αυτήν τη συμπεριφορά. Ακόμα και τα παιδιά που δεν πίνουν από μπιμπερό, μπορεί να πιπιλάνε το δάχτυλό τους ή μία πιπίλα και το κάνουν για αρκετά χρόνια, ειδικά την ώρα πριν τον ύπνο. Είτε με τον έναν τρόπο, είτε με τον άλλο, αυτό τους ανακουφίζει και τους χαρίζει ασφάλεια ειδικά όταν φοβούνται τη νύχτα. Το πότε εγκαταλείπει αυτήν τη συνήθεια, δεν έχει να κάνει με το αν έχει μείνει πίσω αναπτυξιακά.
Το μόνο πράγμα που δεν πρέπει να κάνετε με το μπιμπερό του είναι να βάζετε χυμό ή γάλα στο μπουκάλι και να το αφήνετε να πηγαίνει στο κρεβάτι, όπου μπορεί να το πιει αργά. Αυτό μπορεί να γίνει καταστρεπτικό για τα δόντια και το κάνει να πιστεύει ότι θα το βρει όταν ξυπνήσει στη μέση της νύχτας. Αν όμως πλένει τα δόντια του κάθε βράδυ και κρατάει το μπουκάλι στην αγκαλιά του, δεν είναι κάτι που αξίζει μεγάλους τσακωμούς.
Αν θέλετε πολύ να του κόψετε το μπιμπερό, οι επιλογές που μπορείτε να ακολουθήσετε είναι οι εξής: είτε του αρνείστε το μπιμπερό και εμμένετε αυστηρά σε αυτήν την άποψη (και ο σύντροφός σας), είτε αναβάλλετε για λίγο τον απογαλακτισμό μέχρι να είναι το παιδί περισσότερο έτοιμο.