Οι γονείς των παιδιών που ξεκινούν το σχολείο ακούνε πολλά για τη σημασία της αυτοεκτίμησης του παιδιού, αλλά τι σημαίνει αυτό ακριβώς; Πρόκειται για την αίσθηση της αξίας που έχει ως άνθρωπος, ανεξαρτήτως ταλέντων και προσωπικών χαρακτηριστικών. Έχει να κάνει με το ανήκειν και με το να αναγνωρίζεται η αξία μας.
Ξεκινήστε δίνοντας στο παιδί αγάπη άνευ ορίων. Επωφελείται περισσότερο όταν το αποδέχεσθε για αυτό που είναι και όχι για τις δεξιότητες, τα δυνατά του σημεία ή το ταπεραμέντο του.
Ακούστε με μεγάλη προσοχή όταν θέλει να σας πει κάτι και δώστε απαντήσεις στα ερωτήματά του. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρείτε οπτική επαφή όσο μιλάτε αλλά και να ξέρει πόσο χρόνο έχετε ώστε να μην νιώσει ότι το απορρίπτετε.
Ενθαρρύνετε τη λήψη ρίσκου, αρκεί να μην αποτελεί κίνδυνο για το παιδί. Αφήστε το να δοκιμάσει νέα πράγματα και μην επεμβαίνετε προκειμένου να το σώσετε. Και να θυμάστε ότι η αποτυχία είναι μέρος του ρίσκου. Σημασία έχει να νιώθει την ενθάρρυνσή σας και να μην το βάζει κάτω κάθε φορά που δεν τα καταφέρνει. Το καλύτερο παράδειγμα είστε εσείς και το πώς χειρίζεστε τα πράγματα. Αν αποτυγχάνετε, παραδεχτείτε το.
Δείξτε ενσυναίσθηση. Κατανοήστε και ακούστε αυτό που έχει να σας πει. Βάλτε λέξεις στα συναισθήματά του για να μπορεί να το κάνει και εκείνο χωρίς να φοβάται ή να ντρέπεται για αυτά. Αν χρειαστεί, μοιραστείτε δικές σας εμπειρίες για να μην νιώθει μονό σε αυτά που βιώνει.
Αντισταθείτε στις συγκρίσεις. Είναι ανθρώπινο να αναρωτιέστε πώς τα πηγαίνει το παιδί σας συγκριτικά με τα υπόλοιπα, αλλά το να το συγκρίνετε είναι άτοπο και ανούσιο. Αν λέτε στο παιδί ‘γιατί δεν μπορείς να είσαι καλός μαθητής όπως ο αδερφός/ξάδερφός σου’, απλώς δημιουργείτε ζήλια και ανταγωνισμό. Αν νιώθει ότι δεν τα πηγαίνει κάπου καλά, προσφέρετε τη βοήθειά σας ή τονίστε τα δυνατά του σημεία.
Να είστε πάντα ενθαρρυντική. Αλλά να μην το κάνετε συνέχεια, γιατί αυτό δημιουργεί πίεση και άγχος.
