Αυτά που ξεχνά να κάνει ένα παιδί, όταν μιλάμε για καλούς τρόπους, είναι συνηθισμένα και κοινά μεταξύ τους. Παρακάτω θα βρείτε τα κλασικότερα παραδείγματα αλλά και τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς.
Μπαίνουν αμέσως στα ξένα σπίτια. Τους αρέσει να χτυπούν την πόρτα ή το κουδούνι, αλλά όταν κάποιος τους ανοίγει, μπαίνουν αμέσως μέσα χωρίς καν να χαιρετήσουν. Την επόμενη φορά που θα επισκεφθείτε ένα φιλικό σπίτι, ζητήστε από το παιδί να περιμένει υπομονετικά μέχρι να του ανοίξουν και μετά να πει καλημέρα ή καλησπέρα, ανάλογα με την ώρα.
Φέρονται στα ξένα σπίτια σαν να είναι στο δικό τους. Κάποια παιδιά νιώθουν πολύ άνετα σε σπίτια φίλων και τρέχουν σε κάθε δωμάτιο ή πάνω στα κρεβάτια χωρίς να πάρουν άδεια. Το παιδί πρέπει να σέβεται τα ξένα σπίτια και να ρωτά προτού κάνει κάτι οικείο στο ίδιο.
Αρνείται το φαγητό που του σερβίρουν. Όταν επισκέπτεται κάποιο σπίτι, θα πρέπει να δοκιμάζει αυτό που του δίνουν ακόμα κι αν δεν ενθουσιάζεται. Πρέπει να δοκιμάζει έστω και λίγο και να μην κάνει εκφράσεις αηδίας ή αρνητικά σχόλια. Η μόνη εξαίρεση που επιτρέπεται είναι όταν υπάρχουν αλλεργίες σε τροφές, αν και καλό είναι το ξέρει από πριν ο οικοδεσπότης.
Να μην βάζει τους αγκώνες στο τραπέζι. Αυτό μπορεί να δυσκολεύει ακόμα και τους ενήλικες αλλά προσπαθήστε να δώσετε το καλό παράδειγμα στο τραπέζι. Εξηγήστε στο παιδί ότι οι αγκώνες πρέπει να είναι στα πόδια ή στο πλάι όταν κάθεται να φάει.
Να δείχνει ευγνωμοσύνη όταν λαμβάνει ένα δώρο. Το μόνο πράγμα που πρέπει να λέει όταν του δίνουν κάτι, είναι το ευχαριστώ. Συνήθως όμως τα παιδιά λένε κάτι αγενές, όπως ‘το έχω ήδη’ ή ‘θέλω κάτι άλλο’. Μπορείτε να του δείξετε μέσα από παιχνίδι ρόλων πώς να απαντά και να του εξηγήσετε ότι μετρά η χειρονομία και ότι κάποιος ξόδεψε χρήματα και χρόνο για να του πάρει ένα δώρο.
