Ο θυμός ανήκει στα βασικά συναισθήματα με τα οποία γεννιόμαστε οπότε ναι, είναι απολύτως λογικό να έχετε ένα μωρό που κλαίει από θυμό επειδή ξυπνάει και πεινάει. Επίσης, μπορεί να χρειάζεται αλλαγή πάνας, να πονάει ή να είναι άρρωστο. Και υπάρχουν μωρά που αντιδρούν πιο αρνητικά και έντονα από άλλα. Οι κρίσεις και οι υστερίες δεν ξεκινούν πριν τους 12 με 18 μήνες αλλά σε εσάς μπορεί να φαίνεται σαν μία μίνι εκδοχή τους.
Αν συνεχίσει να κλαίει με ένταση και θυμό αν και έχει ταϊστεί και έχετε αλλάξει την πάνα, αφήστε το απλά να ξεθυμάνει. Κάποια μωρά χρειάζονται την εκτόνωση και την απελευθέρωση έξτρα ενέργειας ενώ άλλα το χρειάζονται προκειμένου να κοιμηθούν πιο εύκολα. Ακόμα κι αν έχετε ένα πολύ βολικό μωρό που δεν σας δημιουργεί πρόβλημα, μπορεί να ξεκινήσει το θυμωμένο κλάμα όταν εξερευνήσει τι συμβαίνει γύρω του αλλά δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει.
Αν το παιδί έχει δύσκολο χαρακτήρα, φροντίστε να παραμείνετε ψύχραιμη ή κάντε ένα διάλειμμα και ζητήστε βοήθεια από άλλον. Τα μωρά αντιλαμβάνονται ποιος είναι ανυπόμονος και εκνευρίζεται εύκολα και γίνονται ακόμα πιο θυμωμένα αυξάνοντας το επίπεδο κλάματος. Αν είστε χαλαρή και ήρεμη, το εισπράττει και το μωρό και ‘αναγκάζεται’ να ηρεμήσει και εκείνο μετά από λίγο. Αν κλαίει λόγω κολικών, συζητήστε το με το γιατρό σας και να σας προτείνει φυσικές μεθόδους καταπράυνσης.
