Η υστερία και οι κρίσεις που παθαίνουν τα παιδιά σε νηπιακή ηλικία αποτελούν πρόκληση για την υπομονή και τη διαχείριση των γονιών. Μπορεί να νιώθουμε καλοί γονείς όταν το παιδί χαμογελά και είναι ήσυχο, αλλά δεν ξέρουμε τι να κάνουμε όταν ουρλιάζει και κάνει δημόσια σκηνή. Ωστόσο, είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι υστερίες είναι φυσιολογικό κομμάτι της συναισθηματικής ανάπτυξης και υγείας του παιδιού και υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να τις δείτε θετικά.
- Καλύτερα έξω παρά μέσα. Τα δάκρυα περιέχουν κορτιζόλη, την ορμόνη του άγχους. Όταν λοιπόν κλαίμε, αποβάλουμε κυριολεκτικά το άγχος από το σώμα μας. Τα δάκρυα επίσης ελαττώνουν την πίεση και βελτιώνουν την ευζωία. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να διακόπτουμε το παιδί όταν κλαίει ή φωνάζει.
- Το παιδί μαθαίνει με αυτόν τον τρόπο. Όταν το παιδί ζορίζεται με κάτι, εκφράζει τον εκνευρισμό του και καθαρίζει το μυαλό του. Αυτό κατά συνέπεια οδηγεί στο να μάθει κάτι. Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ή να ακούσει, υπάρχει ένα συναισθηματικό πρόβλημα που μπλοκάρει την εξέλιξή του. Αν είναι να μάθει κάτι, πρέπει να είναι χαρούμενο και χαλαρό.
- Κοιμάται καλύτερα. Τα προβλήματα ύπνου προκύπτουν συχνά επειδή οι γονείς νομίζουν ότι η καλύτερη προσέγγιση στην υστερία είναι να αποφεύγεται. Όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά ξυπνούν επειδή αγχώνονται ή επειδή προσπαθούν να επεξεργαστούν κάτι που συμβαίνει στη ζωή τους. Αν όμως εκτονωθεί όταν παθαίνει υστερία, τότε νιώθει και κοιμάται καλύτερα.
- Το παιδί νιώθει αρκετά ασφαλές να πει τι νιώθει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά δεν παθαίνουν υστερία για να μας χειραγωγήσουν. Μπορεί απλά να εκφράζει έτσι το θυμό και τη στενοχώρια του. Μείνετε σταθεροί στο όχι που λέτε αλλά δείξτε ενσυναίσθηση. Και αυτό σας φέρνει πιο κοντά γιατί βλέπει ότι το αποδέχεστε.
- Σας βοηθά να νιώσετε κι εσείς καλύτερα. Όταν το παιδί αναστατώνεται, πυροδοτούνται δικές μας αναμνήσεις από την παιδική ηλικία. Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να εκδηλώσουμε τα δικά μας συναισθήματα στο σύντροφο ή κάποιο φίλο μας.
