Ουκ ολίγα παιδάκια στη νηπιακή και σχολική ηλικία τρώνε τα νύχια τους, μια συνήθεια η οποία δεν θεωρείται απαραίτητα ανησυχητική ή ένδειξη ύπαρξης άγχους. Ωστόσο καλό είναι να παρατηρήσετε πως και πότε εκδηλώνεται η ονυχοφαγία και να συμπεριφερθείτε ανάλογα για να βοηθήσετε το παιδάκι σας. Τι μπορείτε να κάνετε;
Για αρχή να του τα κόβετε ώστε να μην έχει τι να φάει, αν και υπάρχουν και τα πετσάκια…
Να του δώσετε να καταλάβει ότι δεν τρώμε τα νύχια μας όχι μόνο επειδή μετά δεν θα είναι όμορφα και δεν θα μπορούμε να βάψουμε ή να τα στολίσουμε με αυτοκόλλητα λουλουδάκια κ.ο.κ., αλλά γιατί κάποιες φορές κρύβουν βρωμιές.
Να φροντίζετε το παιδί να χαλαρώνει με δραστηριότητες στις οποίες θα απασχολεί τα χέρια του, π.χ. μια ζωγραφιά ή μια κατασκευή.
Για κανένα λόγο όταν το βλέπετε να τρώει τα νύχια του να μην το μαλώσετε και να του φωνάξετε ή να το τιμωρήσετε γιατί θα πετύχετε το αντίθετο αποτέλεσμα. Θα το βοηθήσετε περισσότερο εάν του υπενθυμίζετε διακριτικά την κατάσταση και το ενθαρρύνετε να προσπαθεί να την ξεπεράσει.
Μπορείτε να προμηθευτείτε και το ειδικό βερνίκι που υπάρχει στα φαρμακεία, αν και σε κάποια παιδιά δεν λειτουργεί!
Να το αφήσετε να σταματήσει μόνο του, δεδομένου ότι ένα μεγάλο μέρος των παιδιών εγκαταλείπουν αυτή τη συνήθεια αργά ή γρήγορα.
Ούτως ή άλλως, παρατηρήστε σε ποιες περιπτώσεις το παιδί τρώει τα νύχια του, π.χ. όταν βαριέται, όταν βλέπει τηλεόραση, όταν το μαλώνετε, όταν είναι αγχωμένο ή στενοχωρημένο.
Εάν η ονυχοφαγία συνεχίσει να είναι συχνή και έντονη, και θεωρείτε ότι το παιδί ενδέχεται να σωματοποιεί το άγχος του, τις ανασφάλειές του και τους φόβους τους μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε ειδικό. Με τη βοήθειά του μπορεί όχι απλά να κόψει αυτή τη δυσάρεστη συνήθεια, αλλά και να εκπαιδευτεί στο να ψάχνει την αιτία της κατάστασης, και να διδαχθεί τον τρόπο αποσυμπίεσης, ώστε να αντιδρά σε τυχόν άλλη τέτοιου τύπου μελλοντική εκδήλωση άγχους, βρίσκοντας λύση και δημιουργικές διεξόδους.