Όσο βάρβαρο και αν μας φαίνεται, το δάγκωμα θεωρείται απολύτως φυσιολογικό στη νηπιακή ηλικία. Τα παιδιά γεύονται τον κόσμο αρχικά με το στόμα τους και είναι μία πηγή ανακούφισης για εκείνα. Για μερικά από αυτά, το δάγκωμα είναι μία προσωρινή μορφή επικοινωνίας. Δεν το κάνουν από κακία. Απλώς δεν έχουν τις γλωσσικές ικανότητες να εκφράσουν αυτό που νιώθουν και δαγκώνουν για να εκδηλώσουν τον ενθουσιασμό, το θυμό ή τη βαρεμάρα τους.
Κάποια παιδιά το κάνουν μόνο στο σπίτι γιατί είναι ένα ασφαλές περιβάλλον και ξέρουν ότι τους επιτρέπεται να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους. Μπορεί όμως να συμβεί και στον παιδικό σταθμό, στην παιδική χαρά ή στα μέρη όπου τα παιδιά μοιράζονται παιχνίδια. Οι ειδικοί λένε ότι, κατά μέσο όρο, ένα παιδί που πηγαίνει σε ολοήμερο παιδικό σταθμό, αναμένεται να λάβει 7 δαγκώματα το χρόνο.
Αν το παιδί σας είναι εκείνο που δαγκώνει, υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι να αντιμετωπίσετε αυτήν τη συμπεριφορά. Πρώτον, φροντίστε και μιλήστε άμεσα στο ‘θύμα’. Αν δείξετε άρνηση, δεν βοηθάτε την αλλαγή της κατάστασης. Στη συνέχεια, χωρίστε τα δύο παιδιά και δώστε χρόνο στο παιδί να επανακτήσει την ψυχραιμία του. Πείτε με ήρεμη και σταθερή φωνή ‘δεν δαγκώνουμε γιατί πονάει τους άλλους ανθρώπους’.
Πώς θα προλάβετε αυτήν τη συνήθεια
- Πρώτον, ενθαρρύνετε το παιδί να χρησιμοποιεί τις λέξεις. Είναι χρήσιμο να ξέρει ότι του επιτρέπεται να μιλήσει για αυτά που νιώθει και ίσως ζητήσει τη βοήθεια σας για το πώς να το κάνει.
- Εναλλαγή έντονου παιχνιδιού με ήρεμου. Ένα βασικό αίτιο δαγκώματος είναι η υπερδιέγερση. Ένα ήρεμο και ξεκούραστο παιδί δεν θα δαγκώσει.
- Ανακαλύψτε το πραγματικό αίτιο. Μπορεί να περνά μία δύσκολη φάση προσαρμογής στη ζωή του. Ίσως είναι η φάση του απογαλακτισμού ή μόλις γεννήθηκε το αδερφάκι του.