Όταν κοιτάζετε το μωρό στην αρχή της ζωής του, αναρωτιέστε τι μπορεί να νιώθει ή να σκέφτεται. Το κλάμα σημαίνει μόνο στενοχώρια; Είναι σίγουρα χαρούμενο κάθε φορά που χαμογελά; Αν και συχνά τους αποδίδουμε ενήλικα συναισθήματα και αντιδράσεις, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν διαφορές. Και αυτό γιατί τα βρεφικά συναισθήματα συνδέονται άρρηκτα με τη γνωστική και σωματική ανάπτυξη. Από τη στιγμή που δεν έχουν τις εμπειρίες των ενηλίκων, δεν μπορούν να βιώσουν τα συναισθήματα με τον ίδιο τρόπο.
Σε γενικές γραμμές, τα συναισθήματα ξεκινούν στη βρεφική ηλικία με τρόπο που μας φαίνεται σαν οικείες καταστάσεις. Για παράδειγμα, το χαμόγελο στις 2 με 3 εβδομάδες είναι αποτέλεσμα νευρολογικής δραστηριότητας και όχι εκδήλωση χαράς όπως νομίζουμε. Πώς διαμορφώνονται λοιπόν τα 3 βασικά συναισθήματα μέσα στον πρώτο χρόνο ζωής;
Χαρά. Όταν ένα νεογέννητο χαμογελά, συμβαίνει λόγω νευρολογικών αντιδράσεων. Μετά τους 3 μήνες, ξεκινά να αναπτύσσει ‘κοινωνικό’ χαμόγελο. Τώρα ξεκινούν να αντιδρούν στα εξωτερικά ερεθίσματα, ειδικά στα πρόσωπα που τόσο λατρεύουν να κοιτάζουν. Κάποια στιγμή, φτάνουν στο σημείο που αλληλεπιδρούν με το βασικό τους κηδεμόνα και επικοινωνούν μαζί του με χαμόγελα.
Θυμός. Ένα κόκκινο βρεφικό πρόσωπο μπορεί να σας φαίνεται θυμωμένο, αλλά είναι μία ακριβής εκτίμηση; Αυτό που οι ενήλικες ερμηνεύουν σαν θυμό, μπορεί για εκείνο να είναι μία δυσάρεστη κατάσταση, όπως η πείνα και η κούραση. Είναι σημαντικό να ξέρει ότι όταν υπάρχει πρόβλημα, θα το διορθώσετε. Έτσι αποκτά το αίσθημα της ασφάλειας. Γύρω στους 3-6 μήνες, αποκτούν εμπειρίες με τον κόσμο, αναπτύσσεται η μνήμη τους και δημιουργούν προσδοκίες σε σχέση με το τι θα συμβεί.
Φόβος. Δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρο πότε αναπτύσσεται ο φόβος στα μωρά. Δεν πρόκειται περί ενστίκτου, αλλά τον μαθαίνουν όσο αναπτύσσεται η μνήμη τους. Τότε δηλαδή καταλαβαίνουν πότε ένα πρόσωπο τους είναι άγνωστο και το βλέπουν για πρώτη φορά. Μετά τους 6 μήνες, βιώνουν το άγχος του αποχωρισμού όταν δεν είναι πια συνέχεια με το βασικό τους φροντιστή.