Η μετάβαση του παιδιού από την κούνια δίπλα στο κρεβάτι μας στο δικό του ξεχωριστό δωμάτιο, ενέχει από τη φύση της κάτι βίαιο. Είναι ένα δεύτερο σπάσιμο του ομφάλιου λώρου – ένα από τα πολλά που θα ακολουθήσουν μέχρι τη στιγμή που το ίδιο το παιδί θα είναι εκείνο που θα επιθυμεί και θα διεκδικεί την ανεξαρτησία του. Προς το παρόν όμως, είναι απολύτως φυσιολογικό αυτή η «μετακόμιση» να το γεμίζει ανασφάλεια και έχει τεράστια σημασία να διαχειριστούμε σωστά το πρώτο διάστημα μέχρι να το συνηθίσει. Οι παρακάτω κατευθυντήριες γραμμές θα θέσουν τις πρώτες βάσεις για έναν παιδικό ύπνο γεμάτο όμορφα όνειρα.
Κάντε ατμόσφαιρα
Αποφύγετε οποιοδήποτε είδος ηλεκτρονικής συσκευής στο παιδικό υπνοδωμάτιο και φροντίστε όταν το παιδί βρίσκεται στο κρεβάτι του να μην μπορεί να ακούσει τον ήχο της τηλεόρασης ούτε να δει το φως της οθόνης. Το μπλε φως τον ηλεκτρονικών συσκευών διαταράσσει το βιολογικό μας ρολόι και ενδέχεται να δημιουργήσει δυσκολίες στον ύπνο του. Όσο πιο γρήγορα κοιμηθεί, τόσο λιγότερο θα το απασχολεί αν είστε δίπλα του ή όχι.
Μην υποτιμάτε τη διαδικασία
Μετατρέψτε την προετοιμασία για τον ύπνο σε ένα είδος ιεροτελεστίας. Κάντε του ένα χαλαρωτικό ζεστό μπάνιο, φορέστε του τις πιτζάμες του, πλύνετε τα δόντια του και διαβάστε του ένα βιβλίο που θα επιλέξει. Τα νήπια έχουν ανάγκη από την ασφάλεια της συνήθειας. Όταν μπορούν να προβλέψουν το επόμενο βήμα, το άγχος τους μειώνεται και είναι πιο πιθανό να καταφέρουν να ανταποκριθούν σε αυτή την μεγάλη αλλαγή.
Εκπαιδεύστε το στην απουσία σας
Αν το παιδί σάς βλέπει στο πλάι του μέχρι να το πάρει ο ύπνος, μόνο και μόνο για να ξυπνήσει στη μέση της νύχτας και να δει ότι λείπετε, είναι λογικό να τρομάξει και να τρέξει στο κρεβάτι σας. Δοκιμάστε να βγείτε από το δωμάτιό του πριν το πάρει ο ύπνος ή σε περίπτωση που αυτό δεν καταστεί εφικτό, μην καθίσετε κοντά στο κρεβάτι του και μην αλληλεπιδράτε μαζί του. Κάθε βράδυ κρατήστε όλο και μεγαλύτερη απόσταση.
Προσφέρετέ του μια δικλείδα ασφαλείας
Είναι αναμενόμενο το παιδί να φοβάται να κοιμηθεί μόνο του τον πρώτο καιρό, όμως να θυμάστε πως εκτός από τη φυσική σας παρουσία υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορούν να το χαλαρώσουν. Ένα νυχτερινό φωτάκι, ένα λούτρινο αρκουδάκι ή μια χνουδωτή κουβέρτα μπορεί να το βοηθήσουν να αισθανθεί πιο ασφαλές.
Δώστε του ειλικρινείς υποσχέσεις
Δεν χρειάζεται να αφήνετε το παιδί εντελώς μόνο του μετά την τελευταία καληνύχτα. Όταν βλέπετε ότι η αποχώρησή σας από το δωμάτιο το ταράζει πολύ, μπορείτε να του υποσχεθείτε ότι σε λίγο θα επιστρέψετε για να δείτε αν είναι καλά. Είναι πολύ σημαντικό να κρατήσετε αυτή την υπόσχεση, αλλά και να μην βιαστείτε να ανοίξετε ξανά την πόρτα του. Ένας ιδανικός χρόνος αναμονής είναι τα 5 με 10 λεπτά – τα οποία σταδιακά μπορείτε να αυξάνετε. Έτσι, ενισχύετε την πιθανότητα το παιδί να αποκοιμηθεί χωρίς την παρουσία σας στο διάστημα που θα μεσολαβήσει, ενώ αν δεν τα καταφέρει δεν θα περάσει αρκετό χρόνο μόνο του ώστε το άγχος του να χειροτερεύσει την κατάσταση.
Επιδείξτε σταθερότητα
Είναι σχεδόν βέβαιο πως τα πρώτα βράδια το παιδί θα εγκαταλείπει το κρεβάτι του και θα επιδιώκει να έρθει να κοιμηθεί στο δικό σας. Όταν συμβεί, πάρτε το από το χεράκι και πηγαίνετέ το πίσω στο δωμάτιό του χωρίς να του μιλήσετε πολύ. Έπειτα επιστρέψτε αμέσως στο δικό σας. Έχει τεράστια σημασία να μην υποχωρείτε ποτέ στα παρακάλια του. Ακόμη και αν οι φορές που του κάνετε το χατίρι είναι λίγες, του μαθαίνετε πως αν επιμείνει αρκετά στο τέλος θα τα καταφέρει.
Αναγνωρίστε την καλή του συμπεριφορά
Όταν το μικρό σας περνάει ένα ολόκληρο βράδυ στο κρεβατάκι του χωρίς να διαμαρτυρηθεί, το επόμενο πρωί δείξτε του την ευχαρίστησή σας με μερικές μικρές κινήσεις: Αφήστε το να επιλέξει εκείνο το πρωινό που θα φάει ή τα ρούχα που θα φορέσει, ώστε να συνδυάσει το γεγονός ότι κοιμήθηκε μόνο του με θετικές εμπειρίες. Παράλληλα, μην το τιμωρείτε όταν κλαίει ή γκρινιάζει επειδή φύγατε από το δωμάτιο. Απλώς δείξτε του ότι αυτή η συμπεριφορά δεν θα επηρεάσει το αποτέλεσμα.