Η μορφή της οικογένειας έχει αλλάξει πολύ από όταν ήμασταν παιδιά και, όσο και αν μας ενοχλεί που πλέον οι έξυπνες συσκευές έχουν δική τους θέση στο οικογενειακό τραπέζι, πολλές φορές αυτή η αλλαγή είναι προς το καλύτερο. Τις τελευταίες δεκαετίες, ένα νέο φαινόμενο έχει κάνει την εμφάνισή του: Αυτό των μπαμπάδων που μένουν στο σπίτι με τα παιδιά ενώ οι σύντροφοί τους επιστρέφουν στη δουλειά. Όπως συμβαίνει με κάθε είδους «καινοτομία», αν και πολλοί άνθρωποι αγκάλιασαν αυτή την εξέλιξη, υπάρχουν και αρκετές φωνές που την αντιμετωπίζουν με καχυποψία και την επενδύουν με στερεότυπα. Ας εξετάσουμε αν τα κεντρικότερα από αυτά στηρίζονται στην πραγματικότητα.
Είναι μακροχρόνια άνεργοι
Ο ρόλος του πατέρα έχει συνδεθεί ιστορικά περισσότερο με την προσφορά υλικών αγαθών παρά με τη φροντίδα, και σε πολλές περιπτώσεις οι μπαμπάδες που επιλέγουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τη δεύτερη αντιμετωπίζονται ως ανεπαρκείς. Ωστόσο δεν είναι κάπως παράδοξο να μην θεωρούμε εργασία την ανατροφή των παιδιών, ειδικά όταν πληρώνουμε τόσο ακριβά τους διάφορους παιδικούς σταθμούς για να την αναλάβουν για λίγες μόλις ώρες; Εκτός αυτού, χάρη στο internet, είναι πλέον πιο συνηθισμένο οι γονείς που μένουν στο σπίτι με τα παιδιά να εργάζονται εξ αποστάσεως παρά να ασχολούνται αποκλειστικά με τη φροντίδα τους.
Δεν είναι στη φύση τους
Κόντρα στις παραδοσιακές αντιλήψεις, κανείς δεν γεννιέται γονιός και όλοι μας έχουμε την τάση να προστατεύουμε και να φροντίζουμε τα μωρά μας. Το τηλεοπτικό (και όχι μόνο) στερεότυπο του πατέρα που είναι… ανεπίδεκτος μαθήσεως σε ό,τι αφορά το παιδί, απέχει σημαντικά από την πραγματικότητα. Όπως όμως λέμε και οι ίδιοι στα μικρά μας όταν δυσκολεύονται στο σχολείο, οι περισσότερες δεξιότητες απαιτούν μόνο διάθεση και εξάσκηση για να μπορέσουμε να τις κατακτήσουμε.
Στέλνουν λάθος μηνύματα στα παιδιά
Είναι γεγονός: Τα παιδιά που μεγαλώνουν με έναν πατέρα που δεν δίνει απλώς ένα χεράκι στην ανατροφή τους αλλά αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της, λαμβάνουν ένα μήνυμα. Αυτό όμως δεν είναι ότι η «θέση» της μαμάς είναι στη δουλειά και του μπαμπά στο σπίτι, αλλά ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τον τρόπο ζωής που τους κάνει ευτυχισμένους, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Και αυτό είναι ένα ωραίο μήνυμα, δεν νομίζετε;
Εντέλει, το γεγονός ότι μία οικογένεια δεν μοιάζει με τη δική μας, δεν συνεπάγεται ότι είναι λάθος. Αν και προς το παρόν, σύμφωνα με έρευνες, οι άνθρωποι δείχνουν να αντιπαθούν τους μπαμπάδες… πλήρους απασχόλησης, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι αυτό θα αλλάξει στο μέλλον. Εξάλλου, μια επιλογή που βοηθά τα νέα ζευγάρια να φροντίσουν σωστά το παιδί τους και να απολαύσουν το χρόνο τους μαζί του, δεν μπορεί παρά να είναι καλή.
