Τα περισσότερα παιδιά κάποια στιγμή στη ζωή τους θα παρακαλέσουν με κλάματα για ένα κατοικίδιο. Δεν έχουν άδικο. Η συμβίωση με ένα ζωάκι αποτελεί υπέροχη εμπειρία και μπορεί να προσφέρει πολύ σημαντικά διδάγματα σε μικρούς και μεγάλους. Παράλληλα, τα περισσότερα κατοικίδια είναι προικισμένα με μεγάλα αποθέματα ενέργειας και απολαμβάνουν το χρόνο τους με τα παιδιά. Ωστόσο, ειδικά όταν η οικογένεια έχει ή σκέφτεται να αποκτήσει έναν σκύλο, δεν είναι σπάνιο οι γονείς να ανησυχούν ακούγοντας για περιπτώσεις μεγαλύτερων ή μικρότερων τραυματισμών.
Πράγματι, αν δεν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, δεν είναι δύσκολο μια απλή αλληλεπίδραση του παιδιού με τον σκύλο να εξελιχθεί πολύ άσχημα. Για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες καταστάσεις και να χτίσουμε τη μαγική σχέση στην οποία ελπίζουμε, είναι απολύτως απαραίτητο εκτός από την εκπαίδευση του σκύλου, να φροντίσουμε και το παιδί να ξέρει πώς πρέπει να συμπεριφερθεί. Εξάλλου, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι σοκαριστικές ιστορίες που έχετε ακούσει ξεκίνησαν από ένα υπερενθουσιώδες παιδί και έναν τρομαγμένο σκύλο.
Μαθήματα σεβασμού
Τα ζώα δεν είναι παιχνίδι, ανεξάρτητα από την ηλικία των ατόμων που τα περιτριγυρίζουν. Και η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος δεν είναι σημαντική μόνο για την ευτυχία του σκύλου σας, αλλά και για την ασφάλεια του παιδιού σας. Ακόμη και αν το ζωάκι σας δεν είναι καθόλου επιθετικό, οι αντοχές του έχουν κάποια όρια. Άλλωστε, αυτό δεν συμβαίνει και με τους ανθρώπους; Η διαφορά είναι ότι ένας σκύλος δεν έχει την επιλογή να εξηγήσει την ενόχλησή του, ούτε να επεξεργαστεί ορθολογικά αν κινδυνεύει στ’ αλήθεια ή όχι.
Τα πράγματα που θα τον αγχώσουν δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που θα εκνεύριζαν έναν άνθρωπο. Μάθετε στο παιδί να μην τον ενοχλεί όταν τρώει, να μην του παίρνει τα παιχνίδια, να μην τον πλησιάζει τόσο ξαφνικά που να τον τρομάζει, να μην τον πονάει με τις κινήσεις του, να μην σκαρφαλώνει πάνω του και να μην του φωνάζει. Επίσης, έχετε στο μυαλό σας ότι πολλά σκυλιά αντιπαθούν τις αγκαλιές.
Σκυλίσια κτητικότητα
Εκτός από τον φόβο, το πιο συνηθισμένο πράγμα που μεταμορφώνει έναν σκύλο από Ντόκτορ Τζέκιλ σε Μίστερ Χάιντ είναι η περιφρούρηση των πραγμάτων που αναγνωρίζει ως δικά του. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η ενστικτώδης αντίδραση αφορά το φαγητό, δεν αποκλείεται όμως η πέτρα του σκανδάλου να είναι ένα παιχνίδι ή κουβερτάκι. Για να αποκλείσετε αυτόν τον κίνδυνο είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να εκπαιδεύσετε το κατοικίδιό σας να μην αντιδρά έντονα σε τέτοια περιστατικά και, αν δείτε ότι γίνεται εύκολα επιθετικό, να απευθυνθείτε σε επαγγελματία εκπαιδευτή.
Ακόμη όμως και αν ο σκύλος σας είναι άψογα εκπαιδευμένος, μέχρι τα παιδιά να μεγαλώσουν αρκετά ώστε να αναπτύξουν αυτοέλεγχο γύρω του δεν πρέπει ποτέ να τα αφήνετε μόνα μαζί του. Τέλος, θα βοηθήσει πολύ αν ο σκύλος έχει στη διάθεσή του έναν χώρο – όπως το μαξιλάρι που κοιμάται – στον οποίο δεν θα επιτρέπεται να τον ενοχλήσει κανείς. Έτσι, όταν αισθάνεται πίεση θα μπορεί να απομακρυνθεί και να ηρεμήσει.
Πρώτες γνωριμίες
Ακόμη και αν εσείς αποφασίσετε ότι δεν επιθυμείτε να μοιραστείτε τη στέγη σας με ένα κατοικίδιο, το μικρό σας σίγουρα θα έρθει πολλές φορές σε επαφή με τους τετράποδους φίλους άλλων ανθρώπων. Είναι απολύτως απαραίτητο να του μάθετε να ρωτάει πάντα πριν χαϊδέψει έναν άγνωστο σκύλο και να τον πλησιάζει με ήρεμες, αργές κινήσεις, επιτρέποντάς του πρώτα να το μυρίσει – ιδανικά φέρνοντας το χεράκι του κάτω και όχι πάνω από το κεφάλι του ζώου.
Επίσης, φροντίστε να μπορεί να «διαβάσει» τις αντιδράσεις του. Ένας σκύλος είναι πιθανό να γίνει επιθετικός όταν παρουσιάζει τα παρακάτω σημάδια φόβου: Χαμηλώνει το σώμα του, γλείφεται χωρίς την παρουσία φαγητού, λαχανιάζει χωρίς να ζεσταίνεται ή να διψά, κινείται πολύ αργά, χασμουριέται χωρίς να νυστάζει, είναι υπερβολικά υπερκινητικός, αρνείται μια λιχουδιά, απομακρύνεται ή κάνει αποπροσανατολισμένα βήματα.
Ασφαλής διασκέδαση
Είναι βέβαιο πως το παιδί θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί ορισμένα από τα όρια που θα βάλετε στη συμπεριφορά του απέναντι στο σκύλο. Είναι πολύ δελεαστικό για εκείνο να αγκαλιάσει σφιχτά ένα φουντωτό πεκινουά ή να προσπαθήσει να σκαρφαλώσει σε ένα μεγαλόσωμο χάσκι. Ωστόσο, θα δείτε ότι θα πειστεί πολύ πιο εύκολα αν συνοδεύετε το «Μη!» με μία πρόταση σωστής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, τα διάφορα κόλπα που ο σκύλος σας ξέρει από την εκπαίδευσή του, αλλά και το κυνηγητό, το κρυφτό και τα παιχνίδια με μπαλάκια ή φρίσμπι θα διασκεδάσουν το παιδί και θα κρατήσουν τον σκύλο ενεργητικό και χαρούμενο. Θυμηθείτε ότι τα περισσότερα παιδιά ενθουσιάζονται όταν τους ανατίθενται ευθύνες “για μεγάλους” και ζητήστε από το μικρό σας να αναλάβει κάποιο (απλό) μέρος της φροντίδας του κατοικιδίου. Τ’ελος, μαθαίνοντάς του να απολαμβάνει τον ενθουσιασμό του σκύλου όταν του αρέσει το παιχνίδι, θα το βοηθήσετε όχι μόνο να παραμείνει ασφαλές αλλά και να αναπτύξει ενσυναίσθηση και συναισθηματική ευφυΐα.