Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι ανάγκη να μιλάμε στο μωρό μας ήδη από τη στιγμή της γέννησής του. Μάλιστα, φαίνεται πως δεν αρκεί το να του λέμε πόσο το αγαπάμε και να του τραγουδάμε νανουρίσματα για να κοιμηθεί. Χρειάζεται να του περιγράφουμε ό,τι συμβαίνει γύρω του προκειμένου να το βοηθήσουμε να μάθει περισσότερες καινούριες λέξεις. Τι γίνεται όμως όταν δεν τα καταφέρνουμε;
Η αλήθεια είναι πως για κάποιους γονείς τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα: Όσοι έχουμε μια τάση στη φλυαρία – ή και στους μονολόγους – μπορούμε να μετατρέψουμε με άνεση το νεογέννητο σε «ακροατήριο». Ωστόσο, οι πιο… λακωνικοί ίσως δυσκολεύονται να βρουν πράγματα να πουν σε ένα μωράκι που ούτε απαντά, αλλά ούτε και καταλαβαίνει.
Αν ανήκετε στη δεύτερη κατηγορία, δεν υπάρχει λόγος να πανικοβάλλεστε. Φροντίστε να αφιερώνετε κάποιο χρόνο την ημέρα περιγράφοντάς του τις κινήσεις σας, αλλά και τις δικές του και πείτε του παραμύθια αν δεν μπορείτε να βρείτε μόνοι σας τις λέξεις. Δεν υπάρχει ακριβής ενδεδειγμένος χρόνος κατά τον οποίο θα πρέπει να του μιλάτε ώστε να αναπτυχθούν οι γλωσσικές του δεξιότητες. Άλλωστε, όσο περισσότερο προσπαθείτε, τόσο πιο αυθόρμητα θα σας βγαίνει να του μιλήσετε!
Ωστόσο, αν από τη μία πλευρά δεν καταφέρετε να κρατήσετε αυτό το μονόλογο για αρκετή ώρα και από την άλλη παρατηρείτε ότι το μωράκι σας έχει αργήσει να μιλήσει σε σχέση με άλλα παιδάκια στην ηλικία του, δεν είναι κακό να ζητήσετε τη γνώμη του παιδιάτρου σας. Ακόμη και αν πράγματι έχει σημειωθεί κάποια καθυστέρηση, αυτό δεν συνεπάγεται κάτι κακό για το μέλλον του, ούτε είναι απαραίτητο πως σχετίζεται με τα… μετρημένα λόγια σας!