Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας πήρε κάτι από κάποιο κατάστημα, το σχολείο ή το σπίτι ενός φίλου του, που δεν του ανήκει, μην πανικοβληθείτε, απλώς μάθετε την κατάλληλη απάντηση για να σταματήσει να κλέβει.
Η κλοπή είναι φυσιολογική
Τα παιδάκια, ιδιαίτερα στην νηπιακή και λίγο μεγαλύτερη ηλικία, είναι συχνό να παίρνουν πράγματα, που δεν τους ανήκουν, όχι γιατί θέλουν να κλέψουν αλλά γιατί ακόμα δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι όλα τα πράγματα δεν είναι δικά τους ή ότι δεν προορίζονται για εκείνα. «Η κλοπή είναι απολύτως φυσιολογική για τα παιδιά αυτής της ηλικίας» αναφέρει η παιδοθεραπεύτρια Meri Wallace, διευθύντρια του κέντρου Heights για την ανάπτυξη ενηλίκων για παιδιών. «Τα παιδιά ηλικίας πέντε και έξι ετών βρίσκονται στην διαδικασία ανάπτυξης της συνείδησης, όμως ενδέχεται να μην μπορούν να συγκρατηθούν όταν βλέπουν κάτι που τους αρέσει πολύ», συμπληρώνει.
Εξερεύνηση της μυστικότητας
Ωστόσο, η κλοπή δεν είναι μόνο παρορμητική. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία ξεπερνούν την πεποίθηση ότι οι ενήλικοι μπορούν να διαβάσουν το μυαλό τους και ξεκινούν να εξερευνούν την ιδέα της μυστικότητας, πιστεύοντας ότι μπορούν να κάνουν κάτι και να το κρατήσουν μόνο για τον εαυτό τους. «Ένα τρίχρονο ενδέχεται να πάρει κάτι, δίχως να το σκεφθεί ενώ ένα πεντάχρονο πιθανότατα να οργανώσει το πλάνο του, πως δηλαδή θα το πάρει, που θα το κρύψει και πως θα δικαιολογήσει την παρουσία του στο σπίτι» αναφέρει χαρακτηριστικά ο ψυχολόγος Gil Noam, καθηγητής του μεταπτυχιακού εκπαίδευσης του Harvard.
Πώς να το αντιμετωπίστε
Είναι πολύ λογικό να ταραχθείτε ή και να νευριάσετε όταν αντιληφθείτε ότι το παιδάκι σας έκλεψε, αλλά διατηρήστε την ψυχραιμία σας και μην σκεφθείτε ότι κάνατε κάποιο λάθος στην διαπαιδαγώγησή του. Μην του φωνάξετε, διότι αυτό θα το ντροπιάσει και θα το ταπεινώσει, περνώντας το λάθος μήνυμα: ότι δεν πρέπει να κλέψει γιατί μπορεί κάποιος να το πιάσει. Αντίθετα συζητήστε σε ήπιους τόνους μαζί του και εξηγήστε γιατί δεν είναι καλό να κλέβει έστω και το πιο μικρό ή ασήμαντο αντικείμενο. Τονίστε ότι το κλέψιμο είναι λάθος και προτρέψτε το να γυρίσει πίσω το αντικείμενο και να απολογηθεί για την συμπεριφορά του.
Αν εντοπίσετε στα πράγματά του ένα αντικείμενο το οποίο δεν είναι δικό του, κάντε ένα ουδέτερο σχόλιο, όπως: «Αναρωτιέμαι από πού ήρθε αυτό». Αν δεν απολογηθεί αμέσως, δώστε του μία δεύτερη ευκαιρία, ρωτώντας το πώς το απέκτησε. Αν από την άλλη, είστε βέβαιοι ότι το έκανε, μην το ρωτήσετε, γιατί ενδεχομένως να πει ψέματα για να την γλιτώσει. Αντίθετα δείξτε του πως έχετε αντιληφθεί ότι το παιχνίδι δεν είναι δικό του, αλλά μην ξεχνάτε να του δείχντετε πως αντιλαμβάνεστε το πώς αισθάνεται και τονίστε ξανά ότι ακόμα και αν του αρέσει, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να το κλέψει.
Δώστε χρόνο
Μην περιμένετε από το παιδάκι σας να αλλάξει στάση από την μια στιγμή στην άλλη. Αντίθετα δώστε του χρόνο, γιατί ενδέχεται να επαναλάβει αυτήν την συμπεριφορά μερικές φορές μέχρι να μπορέσει να αντιληφθεί εντελώς όλα αυτά που του λέτε. Παράλληλα ενδέχεται να χρειάζεται χρόνο να ελέγξει τα συναισθήματα και τις παρορμήσεις του. Δοκιμάστε να συζητήσετε μαζί του, ώστε να του δείξετε εναλλακτικούς τρόπους που μπορεί να τα αντιμετωπίσει χωρίς να χρειάζεται να κλέψει.
