Αφήνουμε πίσω μας την ασφάλεια του μαιευτηρίου, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτό το μικρό πλασματάκι που κρατάμε στα χέρια μας είναι το παιδί μας, μπαίνουμε στο σπίτι και… μόλις έχει αρχίσει η δυσκολότερη, η πιο αγχωτική αλλά και συνάμα η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μας.

Η σχέση του πατέρα με το βρέφος λίγων ημερών και η βοήθεια που μπορεί να προσφέρει, τόσο με τη φροντίδα του παιδιού όσο και στη μητέρα του, η οποία μόλις έχει βγει από μία αγχωτική διαδικασία εννέα μηνών με τις ορμόνες να… κάνουν πάρτι, μπορεί να είναι καθοριστική για την ισορροπία της οικογένειας.

Οι πρώτες ώρες και οι πρώτες μέρες στο σπίτι με το παιδί είναι μοναδικές, χαράσσονται στη μνήμη μας και η κούραση από την αϋπνία είναι το τελευταίο πράγμα που μας απασχολεί. Με λίγη προσπάθεια όμως μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε σε μία ζωή όπου το επίκεντρο παύουμε να είμαστε εμείς.

Η συνεισφορά του πατέρα στον «επιμερισμό εργασίας», δηλαδή η ανάληψη καθηκόντων σε σχέση με τη φροντίδα του μωρού, μπορεί να είναι πολύτιμη για τη μητέρα η οποία χρειάζεται ανάσες στην καθημερινότητα προκειμένου να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του παιδιού.

Το πρώτο βράδυ

Φτάνοντας στο σπίτι από το μαιευτήριο, αρχίζετε να κάνετε τον προγραμματισμό σας για το πρώτο βράδυ. Δεν θα προλάβετε να σκεφτείτε και πολύ. Ακούγεται από την κούνια του παιδιού ο ήχος που θα σας ξυπνάει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας τους επόμενους μήνες. Κλαίει. Μήπως ήρθε η ώρα για το γάλα του, μήπως θέλει αλλαγή πάνας ή πρέπει να κάνει μπάνιο;

Ψυχραιμία και πάρτε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ερχεται η ώρα για το γάλα. Αν η γυναίκα σας δεν θηλάζει, τότε φτιάξτε το εσείς. Αποστειρώνετε το μπιμπερό, ζεσταίνετε το νερό, ρίχνετε τη σκόνη (σημειώστε με μαρκαδόρο σε κάποιο σημείο πόσες κουταλιές για να μην μπερδεύεστε), ανακατέψτε, περιμένετε να κρυώσει. Δεν είναι δα και πυρηνική φυσική.

Το βράδυ φτάνει η ώρα για τον ύπνο. Οχι για τον δικό σας αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Το πρώτο βράδυ κυλάει μεταξύ ξύπνιου, ύπνου, συγκίνησης και άγχους.

Πώς να κοιμηθείτε! Ακούτε έναν ανεπαίσθητο ήχο και πετάγεστε. «Να το σηκώσουμε, είναι καλά;». Θυμηθείτε την ταλαιπωρία της μητέρας στο μαιευτήριο και αποφασίστε να είστε εσείς αυτός που θα αναλάβει δράση. Πάρτε το παιδί αγκαλιά να το ηρεμήσετε.

Οι επόμενες ημέρες και μήνες

Κάπως έτσι κυλούν οι επόμενες ημέρες και μήνες. Ο ελεύθερος χρόνος αναζητείται και για τους δύο γονείς, ενώ ο πατέρας πηγαίνει στη δουλειά… για να ξεκουραστεί και πάλι πίσω.

Βέβαια, η καθημερινότητα με το μωρό όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο εύκολη. Τα γεύματα αραιώνουν και εσείς δεν είστε τόσο ψαρωμένοι όσο στην αρχή. Εχετε βρει τον σωστό τρόπο να αλλάζετε πάνα (χωρίς να κλείνετε τη μύτη σας) και να το κάνετε μπάνιο κρατώντας το με το ένα χέρι. Συγχαρητήρια! Περνάτε στο επόμενο επίπεδο!

Επειτα από τον πρώτο μήνα, καταφέρνετε να κλείσετε έναν τρίωρο συνεχόμενο ύπνο και αισθάνεστε ότι ξυπνάτε άλλος άνθρωπος. Τα δύσκολα όμως δεν έχουν περάσει.

Η κούραση για τη μητέρα έχει συσσωρευτεί για τα καλά. Λίγο η έλλειψη ύπνου, λίγο ο θηλασμός, λίγο οι δουλειές, το άγχος για το παιδί, η κλεισούρα του σπιτιού, αρκούν για να φτάσει στα όρια της κατάρρευσης. Η παρουσία σας είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και απαραίτητη. Σταθείτε στο πλευρό της και βοηθήστε την.

Πώς να βοηθήσετε

Αν είστε στην κατηγορία του πατέρα που θεωρεί  ότι η φροντίδα του παιδιού ανήκει αποκλειστικά στη μητέρα, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας. Η έλευση ενός παιδιού στο σπίτι προϋποθέτει τη συνεργασία και των δύο γονιών ακόμη και σε… υποθέσεις που θεωρούνται παραδοσιακά γυναικείες, όπως το τάισμα και οι δουλειές του σπιτιού.

Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια αρκετοί από τους σύγχρονους μπαμπάδες βοηθούν ολοένα και περισσότερο σε οτιδήποτε έχει σχέση με το παιδί. Κάποιοι όχι και τόσο, πιθανότατα από ανασφάλεια ότι δεν θα τα καταφέρουν ή επειδή η μητέρα εμφανίζεται με… κεκτημένη ταχύτητα. Ζητήστε της να χαλαρώσει λίγο, έχει κι εκείνη το δικαίωμα αυτό, και πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας.

Αρχίστε από τα βασικά

Μάθετε να αλλάζετε το παιδί και να το κάνετε μπάνιο. Είναι μία διαδικασία που στην αρχή μπορεί να σας προκαλέσει ένα μικρό άγχος αλλά γρήγορα θα εξοικειωθείτε. Το πιθανότερο είναι να φτάσετε να χρονομετρείτε την… επίδοσή σας. Ούτε pit stop έτσι!

Βοηθήστε με το τάισμα

Ειδικά στις περιπτώσεις που δεν θηλάζει η γυναίκα σας μοιράστε τις «βραδινές βάρδιες». Το μωρό τους πρώτους μήνες της ζωής του τρώει ανά περίπου τρεις ώρες. Οπότε, ένας επιμερισμός των γευμάτων μεταξύ των γονέων θα ήταν μία κίνηση που θα εκτιμούσε ιδιαίτερα η μητέρα.

Στην περίπτωση που το μωρό θηλάζει, μπορείτε να έχετε αποθηκεύσει στο ψυγείο μια ποσότητα γάλακτος ώστε να μη χρειαστεί να σηκωθεί η μητέρα για να θηλάσει το βράδυ. Στην αντίθετη περίπτωση, ταΐστε εσείς τη μητέρα!

Ο θηλασμός είναι μια διαδικασία που φέρνει πείνα. Ετοιμάστε κάτι στα γρήγορα, όπως μια ομελέτα για παράδειγμα, ώστε να φάει κι εκείνη κάτι την ώρα του θηλασμού και να μπορέσει να επιστρέψει το συντομότερο στο κρεβάτι.

Νανουρίστε το παιδί για να το βοηθήσετε να κοιμηθεί

Αν το παιδί δεν υποφέρει από κολικούς ή δεν είναι άρρωστο, δεν θα σας δυσκολέψει. Αν ξυπνήσει το βράδυ, λίγη ώρα αφού είχε κοιμηθεί, σηκώστε το από την κούνια και προσπαθήστε να το κοιμίσετε πάλι. Η καλύτερη τοποθεσία για να το καταφέρετε αυτό είναι… ο εξαεριστήρας. Ο «λευκός θόρυβος», δηλαδή ο μονότονος ήχος, είναι εγγύηση επιτυχίας.

Ασχοληθείτε με τις δουλειές του σπιτιού

Δεν χρειάζεται – αν δεν τα καταφέρνετε – να σφουγγαρίσετε ή να σιδερώσετε. Το μαγείρεμα θα ήταν μία τεράστια βοήθεια για τη μητέρα. Επίσης μπορείτε να βάλετε τα βρώμικα ρούχα του μωρού στο πλυντήριο.

Οργανώστε και κάντε τα ψώνια για το σπίτι

Βάλτε σε προτεραιότητα τις ανάγκες του παιδιού, όπως πάνες, σκόνη γάλακτος, αφρόλουτρα, πιπίλες κ.λπ. αλλά μην ξεχνάτε και τις δικές σας.

Μία από τις πιο σοφές συμβουλές είναι – τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα – να πάτε με τα νερά της γυναίκας. Είπαμε, οι ορμόνες κάνουν… πάρτι και η κούραση έχει χτυπήσει κόκκινο. Υπομονή. Θα περάσει…