Είναι φυσιολογικό που κλαίει τόσο πολύ το μωρό μου;

Τις πρώτες μέρες της ζωής τους τα νεογέννητα αποτελούν ένα… μυστήριο για τους γονείς, ιδιαίτερα αν τυχαίνει να είναι πρωτότοκα. Κάθε τους αντίδραση, αρνητική ή θετική (αν υποθέσουμε ότι είμαστε σε θέση να διακρίνουμε με βεβαιότητα τις δεύτερες), γίνεται αντικείμενο άγχους, ανάλυσης και εικασιών. Και φυσικά, εκείνη που μας απασχολεί περισσότερο από όλες είναι το κλάμα: Γιατί διαμαρτύρεται; Θέλει να φάει; Πονάει; Θέλει απλώς μία αγκαλιά; Και εν πάση περιπτώσει, είναι φυσιολογικό να κλαίει για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα;

Φυσιολογικό και ανησυχητικό κλάμα

Θα εκπλαγείτε αν συνειδητοποιήσετε πόσα πράγματα μπορούν να είναι φυσιολογικά για ένα νεογέννητο – στην πραγματικότητα για οποιονδήποτε έμβιο οργανισμό σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του. Όλα τα μωρά είναι διαφορετικά, και αυτό που αποκαλούμε «νορμάλ» δεν αντανακλά παρά έναν μέσο όρο. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας και το οποίο μπορεί να μας κατευθύνει στο να ζητήσουμε τη συμβουλή του παιδιάτρου – σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί από μόνο του διαγνωστικό κριτήριο.

Ωστόσο, ακόμη και έτσι παραμένει εξαιρετικά χρήσιμο, φτάνει να θυμάστε πως πρέπει να το αξιοποιείτε περισσότερο για να καθησυχάσετε τις ανησυχίες σας παρά για να τις κάνετε να φουντώσουν χωρίς περαιτέρω δεδομένα.

Το χρονολόγιο του βρεφικού κλάματος

Σύμφωνα με έρευνα του 2017, η οποία εξέτασε τη συμπεριφορά σχεδόν 9.000 μωρών σε όλο των κόσμο, το μέσο νεογέννητο κλαίει περίπου δύο ώρες την ημέρα. Όταν το κλάμα του ξεπερνά κατά πολύ αυτό το όριο, θεωρείται ασυνήθιστο. Αν το μωράκι σας κλαίει για περισσότερες από 3,5 ώρες την ημέρα, τότε μπορεί να θεωρηθεί ότι κλαίει πολύ.

Τις πρώτες δύο εβδομάδες της ζωής τους, αρκετά μωρά κλαίνε λιγότερο από αυτόν το μέσο όρο, γιατί ακόμη είναι πολύ νωθρά. Επομένως, αν το μικρό σας παραείναι ήσυχο, δεν πρέπει ούτε να ανησυχήσετε, αλλά ούτε και να λάβετε ως δεδομένο ότι έχετε μπροστά σας αρκετούς εύκολους μήνες ακόμη.

Περίπου το 1/3 των βρεφών κλαίνε περισσότερο από το συνηθισμένο, χωρίς κάποιον προφανή λόγο ή κάποιο υποκείμενο πρόβλημα, κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών ή τεσσάρων μηνών της ζωής τους.

Η «κορύφωση» του κλάματος συμβαίνει συχνά μεταξύ των πρώτων δύο εβδομάδων και των τριών ή τεσσάρων πρώτων μηνών της ζωής τους. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης, μπορεί να κρατήσει ακόμη και πέντε ώρες την ημέρα παραμένοντας στα πλαίσια του φυσιολογικού.

Πότε θα κοιμηθούμε επιτέλους;

Στην πλειοψηφία τους, τα μωρά αρχίζουν να ηρεμούν στην ηλικία των έξι με οκτώ εβδομάδων. Όταν πλέον έχουν συμπληρώσει 10 ή 12 εβδομάδες ζωής, τα περισσότερα τείνουν να κλαίνε περίπου μία ώρα την ημέρα. Δεν είναι λίγο, όμως είναι το μισό από τις δύο ώρες των πρώτων ημερών.

Επιπλέον, οι πρώτοι μήνες με το βρέφος είναι αρκετοί για να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση γύρω από τη διαχείριση τέτοιου είδους… κρίσεων. Έτσι, ακόμη και αν δεν καταφέρουμε να το παρηγορήσουμε κατευθείαν, δεν πανικοβαλλόμαστε πλέον από το πρώτο λεπτό. Με άλλα λόγια, η κατάσταση γίνεται πιο ανώδυνη για όλους.

Τι μπορεί να φταίει αν το βρέφος είναι… υπερβολικά δραματικό

Διάφορα συνηθισμένα προβλήματα της βρεφικής ηλικίας, όπως οι κολικοί, τα άερια ή η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ενδέχεται να ευθύνονται για την… έντονη παρουσία του νεογέννητού σας στο σπίτι. Το… μυστήριο μπορεί να λύσει μόνο ο γιατρός σας – και σίγουρα όχι το διαδίκτυο.

Τι να κάνετε για τον μικρό σας φωνακλά

Πρώτα από όλα, υπομονή. Οι πρώτοι δύσκολοι μήνες σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν, και το γεγονός ότι το μικρούλι σας είναι πιο… βροντόφωνο από το συνηθισμένο δεν σημαίνει ότι θα εξελιχθεί σε ένα παιδάκι με «δύσκολη» προσωπικότητα. Ως τότε, οι κλασικές μέθοδοι (πιπίλα, κούνημα, «λευκός» θόρυβος, νανουρίσματα) παραμένουν οι πλέον αξιόπιστες. Επιπλέον, όσο περισσότερο κρατάτε το μωράκι σας στην αγκαλιά σας, τόσο πιο εύκολο φαίνεται πως είναι και να το παρηγορήσετε όταν αρχίσει να κλαίει. Μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να κακομάθει ή να γίνει «μαμόθρεφτο».

Το σημαντικότερο; Στη διάρκεια αυτού του διαστήματος, φροντίστε τον εαυτό σας. Μην διστάζετε να ζητήσετε βοήθεια όταν νιώθετε ότι τη χρειάζεστε και μην αγνοείτε τα αρνητικά σας συναισθήματα. Δώστε χώρο στον εαυτό σας για μερικές «ανάσες» και παραμείνετε σε εγρήγορση για σημάδια της επιλόχειας κατάθλιψης.