Είναι δύσκολο να ξέρετε τι άκριβως να κάνετε ότι το παιδί γυρνά από το σχολείο εμφανώς αναστατωμένο, λέγοντας πράγματα όπως οτι ο δάσκαλός του το κατηγόρησε άδικα, ότι είναι ανυπόμονος μαζί του ή ακόμα και ότι δεν το συμπαθεί. Ορισμένα από τα παράπονα του παιδιού ενδεχομένως να αφορούν κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η απουσία του δασκάλου σε ένα τσακωμό μεταξύ των παιδιών ή το γεγονός ότι δεν επενέβη για να το σταματήσει. Κάθε γονιός ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγει να μεγαλώσει τα παιδιά του, πιθανότατα, έχει και μια διαφορετική αντίδραση σε όλα αυτά. Αδιαμφισβήτητα, όμως. όλοι θέλουμε να ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει για να μπορούμε να τα προστατέψουμε ή να τα βοηθήσουμε να ξεδιαλύνουν το αρνητικό κλίμα.
Βήμα 1: Κάντε το απαραίτητο… «ρεπορτάζ»
Ορισμένες φορές τα παιδιά μπορεί να πουν γενικές κατηγορίες αναφορικά με την συμπεριφορά του δασκάλου τους. Εσείς, ωστόσο, θα ήταν καλό να μην παραμείνετε σε αυτές και να ζητήσετε από το παιδί περισσότερες λεπτομέρειες, κάνοντας γενικές ερωτήσεις προκειμένου να λάβετε απαντήσεις αναφορικά με το τι συνέβαινε στην τάξη την δεδομένη στιγμή. Αν το παιδί σας έχει πει ότι η δασκάλα του είναι κακιά, μπορεί να σημαίνει ότι του ζήτησε με αυστηρό τόνο να ολοκληρώσει την άσκησή του, γεγονός που δεν θα καταλάβετε αν δεν γνωρίζετε όλες τις λεπτομέρειες. Το θέμα περισσότερο εδώ δεν είναι να μάθετε την «αλήθεια» αλλά να καταλάβετε τι είναι αυτό που βλέπει το παιδί.
Βήμα 2: Κάντε τον «συνήγορο»
Καταγράψτε τα παράπονα του παιδιού και εξηγήστε του ότι το κάνετε για να τα συζητήσετε με τον δάσκαλό του. Δώστε του την ευκαιρία να επεξεργαστεί όλα σας λέει γιατί μπορεί να είναι δύσκολο για τα παιδιά να θυμούνται όλες τις λεπτομέρειες. Με αυτόν τον τρόπο δίνετε στο παιδί να καταλάβει ότι προσπαθείτε από κοινού με τον δάσκαλό του να το βοηθήσετε ώστε να έχει μια θετική εμπειρία στο σχολείο. Το παιδί νιώθει ότι ενδιαφέρεστε για το τι συμβαίνει στην καθημερινότητά του και ότι ακούτε τις ανησυχίες του. Επίσης βοηθάτε το παιδί να καταλάβει γιατί αισθάνεται έτσι προς το δάσκαλό του, δεν παρεμβαίνετε για να λύσετε το πρόβλημα.
Έχετε κατά νου ότι σε αυτήν την φάση αντιμετωπίζετε τα συναισθήματα του παιδιού και μέχρι να μιλήσετε με τον δάσκαλο δεν θα έχετε ολόκληρη την εικόνα. Μπορείτε παράλληλα να ενθαρρύνετε το παιδί, αναλόγως της ηλικίας του, να διαχειριστεί μόνο του την κατάσταση. Προτείνετε του να προσεγγίσει τον δάσκαλό του για να συζητήσει με ήπιους τόνους και ευγένεια το ζήτημα που το απασχολεί. Ορισμένες φορές ο δάσκαλος μπορεί να μην γνωρίζει τα συναισθήματα ενός μαθητή του.
Βήμα 3: Να είστε διπλωματικοί
Αν αποφασίσετε ότι πρέπει να μιλήσετε με τον δάσκαλο, ορίστε μια συγκεκριμένη ώρα και μέρα, πέραν της έναρξης ή της λήξης των σχολικών ωρών του παιδιού, και πηγαίντε σε αυτόν ως κάποιος που αναζητά βοήθεια στην επίλυση ενός ζητήματος. Είναι σημαντικό να προσέξετε την γλώσσα που χρησιμοποιείτε γιατί δεν θα ήταν καλό να κατηγορήσετε τον δάσκαλό του. Θέλετε να αποκλιμακώσετε την ένταση που κυριαρχεί κι αυτό μπορείτε να το καταφέρετε τονίζοντας ότι υπάρχει ένα πρόβλημα που χρειάζεστε βοήθεια για την επίλυσή του. Μην σπεύσετε να κατηγορήσετε ούτε τον δάσκαλο αλλά ούτε και το παιδί. Τονίστε απλώς ότι θέλετε να μάθετε περί τίνος πρόκειται.
Ακολουθώντας την διπλωματική οδό είναι πιθανότερο ο δάσκαλος να σας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες και να μην γίνει αμυντικός. Έτσι, θα έχετε μια γόνιμη συζήτηση που θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τι συμβαίνει, προκειμένου να εξηγήσετε στο παιδί την κατάσταση και αν πρέπει να αλλάξει σε κάποιο τομέα την συμπεριφορά του.