Ο φόβος είναι ένα πολύ χρήσιμο συναίσθημα, καθώς μας εφιστά την προσοχή στους κινδύνους, ωθώντας μας στο να τους αντιμετωπίσουμε ή να τους αποφύγουμε. Όμως αν για εμάς τους ενήλικες ακόμη και ο μεγαλύτερος φόβος – όπως για παράδειγμα της τρέχουσας πανδημίας – είναι λίγο πολύ διαχειρίσιμος, τα μικρά μας δεν έχουν μάθει ακόμη να βάζουν τα συναισθήματά τους σε “κουτάκια” και να συνεχίζουν. Έτσι, ακόμη και ένα πράγμα που σε μας δεν μοιάζει και πολύ τρομακτικό, μπορεί να τα κάνει να “παραλύσουν”. Μαθαίνοντας ποιοι είναι οι πιο συνηθισμένοι παιδικοί φόβοι, μπορούμε να τα βοηθήσουμε να χαλαρώσουν.

Βρέφη

Τα μωρά μας φοβούνται τους αγνώστους. Περίπου από την ηλικία των 8 με 9 μηνών, αρχίζουν να αναγνωρίζουν τα πρόσωπα που βλέπουν καθημερινά. Έτσι, όταν βλέπουν κάποιον που δεν ανήκει σε αυτά, ξαφνιάζονται και φοβούνται.

Νήπια

Περίπου από την ηλικία των 10 μηνών έως και εκείνη των 2 ετών, τα περισσότερα πιτσιρίκια φοβούνται να μένουν χωρίς τους γονείς τους. Για αυτό και κλαίνε όταν επιχειρούμε να τα αφήσουμε στους παππούδες, στον παιδικό σταθμό ή στην babysitter.

Προσχολική ηλικία

Από την ηλικία των 4 μέχρι εκείνη των 6 ετών, τα μικρά μας μπορούν να δημιουργήσουν πράγματα με τη φαντασία τους και να προσποιηθούν ότι είναι αληθινά. Όμως πολλές φορές αυτή η διαχωριστική γραμμή δεν τους είναι και τόσο ξεκάθαρη. Έτσι, ίσως φοβούνται το τέρας κάτω από το κρεβάτι ή το σκοτάδι, όπου μπορεί να παραμονεύει κάθε πιθανό πλάσμα της φαντασίας τους.

Μεγαλύτερα παιδιά

Από την ηλικία των 7 ετών και έπειτα, οι φόβοι των παιδιών μας γίνονται πιο ρεαλιστικοί. Αυτή την περίοδο, για παράδειγμα, ενδέχεται να φοβούνται όπως και εμείς τον κοροναϊό ή ότι κάποιος “κακός” θα μπει στο σπίτι μας το βράδυ. Άλλοι συνηθισμένοι φόβοι σχετίζονται με το ενδεχόμενο να συμβεί κάτι κακό στα ίδια ή στα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ δεν λείπουν και τα άγχη γύρω από το σχολείο, τους βαθμούς ή τις σχέσεις με τους φίλους τους.

Έφηβοι

Ήδη από την προεφηβεία, τα μεγαλύτερα άγχη των παιδιών μας είναι κοινωνικά. Μπορεί να φοβούνται να μιλήσουν μπροστά σε άλλους ή ότι θα μείνουν μόνα τους ή ότι θα αποτύχουν στα μαθήματα ή τις αθλητικές τους δραστηριότητες.