Γιώργος Θεοφάνους : «Λύγισε» μιλώντας για τη μητέρα του που έχασε στα 16

Ο Γιώργος Θεοφάνους δεν κατάφερε να κρύψει τη συγκίνησή του μιλώντας για την μητέρα του που έχασε σε νεαρή ηλικία
27 Μαΐου 2020 | 12:32

Καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρα (25/5) ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Γιώργος Θεοφάνους όπου και μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, τη ζωή στην Κύπρο, τις μεγάλες επιτυχίες και τη συνεργασία του με τους κορυφαίους ερμηνευτές της μουσικής μας σκηνής.

«Έγραφα μουσική πριν από όταν ήμουν έξι ετών. Γράμματα τότε δεν ήθελα. Οι αδελφές μου έφερναν περιοδικά και τα στιχάκια από εκεί χρησιμοποιούσα ως τους πρώτους μου στίχους. Η οικογένεια μου δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική» περιέγραψε ο Γιώργος Θεοφάνους, μιλώντας για την αγάπη που ανέπτυξε για τη μουσική από νεαρή ηλικία.

«Η μητέρα μου ήταν αυτή που με «πίστευε». Δεν λέω πως ο πατέρας μου δεν με «πίστευε», αλλά… Έφυγε από τη ζωή όταν ήμουν ούτε 16 ετών! Δεν με έχει δει ποτέ.

Ακόμα και στις απλές συναυλίες του ωδείου, δεν κατάφερε να έρθει να με δει. Ήταν άρρωστη από όταν ήμουν στο Δημοτικό ακόμα.

Ήμουν 12 ετών και θυμάμαι σαν τώρα πως είχε καρκίνο στον μαστό, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Δεν μας είπε τίποτα! […] Δεν σου κρύβω πως αυτό το σημείωμα το έστειλα από κεκτημένη ταχύτητα από το αρχείο μου.

Αποφάσισε λοιπόν να μην μας πει τίποτα και λίγο πριν την Πρωτοχρονιά μπήκε (στο νοσοκομείο). Εγώ έχω γενέθλια αρχές του χρόνου, 9 Ιανουαρίου. Τότε έκανε το πρώτο της χειρουργείο. Κάναμε ένα κέικ στο σπίτι και της το πήγαμε να σβήσουμε μαζί τα κεράκια. Και της έγραψα αυτό σε μια κάρτα!».

Μιλώντας για την ημέρα που η μητέρα του έφυγε από τη ζωή, ο Γιώργος Θεοφάνους πρόσθεσε:

«Θυμάμαι την ημέρα που κάναμε την κηδεία της μαμάς μου. Πέθανε πολύ μικρή και ήταν εκεί η μάνα της, η γιαγιά της και τα παιδιά της. Έφυγε ο μεσαίος κρίκος! Πόσο παράλογο μπορεί να ήταν αυτό;

Έλεγαν όλοι «τα ορφανά» και… Εγώ όχι! Πήγα από πάνω που έβαζαν το χώμα και τα λουλούδια και όταν έφυγαν όλοι και με τραβούσε ο μπαμπάς μου να φύγουμε, δεν έκλαιγα αλλά έλεγαν «όχι, αυτό το πράγμα θα με κάνει πιο δυνατό. Δεν θα το αφήσω να με πάρει από κάτω». Λυπάμαι πολύ που έφυγε αλλά δεν με πήρε από κάτω».

Δείτε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα:

 

Πρόσφατα Άρθρα
imommy.gr © 2024 - All Rights Reserved
Exit mobile version