Ξυλάκι, πύραυλος, κυπελλάκι με χρωματιστά δωράκια… Τα παιδιά μας στέκονται πάνω από τα ψυγεία με τα παγωτά, κοιτάζοντάς τα σαν να ετοιμάζονται να κάνουν μια επιλογή που θα κρίνει το μέλλον τους. Και όσες φορές και αν περάσουμε μπροστά από το περίπτερο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ποτέ δεν σταματούν να μας ζητάνε και ένα ακόμη. Όπως, όμως, γνωρίζουμε πολύ καλά, τα περισσότερα παγωτά του εμπορίου δεν χαρακτηρίζονται από υψηλή διατροφική αξία, ενώ συχνά είναι γεμάτα συντηρητικά και σταθεροποιητές γεύσεις. Υπάρχει τρόπος να τα βγάλουμε από τη διατροφή τους χωρίς εντάσεις και γκρίνια;
Ζητήματα ισορροπίας
Η αλήθεια είναι πως ούτε είναι εφικτό, ούτε πρέπει να επιδιώξουμε να «απαγορεύσουμε» οποιοδήποτε τρόφιμο, καθώς έτσι θα το κάνουμε και πιο επιθυμητό. Και αν τώρα αυτό εκφράζεται μόνο με γκρίνια, όταν αναπόφευκτα αποκτήσει μεγαλύτερη αυτονομία στην επιλογή των σνακ του, είναι πιθανό η απαγόρευση να γυρίζει μπούμερανγκ. Ιδανικά, προσπαθούμε να περιορίσουμε την κατανάλωση παγωτών – και γλυκών εν γένει – σε μία με δύο μερίδες την εβδομάδα.
Βάζοντας πρόγραμμα
Η φράση «έχεις ήδη φάει δύο γλυκά αυτή την εβδομάδα» είναι ελάχιστα πειστική. Αντιθέτως, αν του ζητήσετε να αποφασίσει μόνο του ποιες μέρες θα τρώει παγωτά, είναι πιο πιθανό να αποφύγετε τους άσκοπους καβγάδες. Θα νιώσει ότι έχει περισσότερο έλεγχο, ενώ θα έχει και κάτι να περιμένει.
Παγωτό από παγωτό διαφέρει
Κατά κανόνα, όσο πιο απαλλαγμένο είναι ένα παγωτό από χρώματα, σιρόπια και λοιπά συστατικά, τόσο καλύτερο είναι για τον οργανισμό του. Για παράδειγμα, αν γνωρίζετε πως κάποιο ζαχαροπλαστείο στη γειτονιά σας παρασκευάζει παγωτά από αγνά υλικά και χρησιμοποιεί φυτικές γλυκαντικές ύλες όπως η στέβια, είναι προτιμότερο να προμηθεύεστε από εκεί τις λιχουδιές του. Φυσικά, τα δικά σας σπιτικά γλυκά, είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.
Μην βάζετε τρικλοποδιές στον εαυτό σας
Τα τρόφιμα δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται ως επιβράβευση ή τιμωρία. Αν του ζητήσετε να φάει τις φακές του για να του πάρετε το αγαπημένο του ξυλάκι, το παιδί αυτομάτως μαθαίνει ότι η υγιεινή τροφή που έχει μπροστά του είναι άνοστη, ενώ εκείνη που το επιβαρύνει λαχταριστή. Γενικώς, προκειμένου να αναπτύξουν μια υγιή σχέση με το φαγητό, τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να δοκιμάζουν χωρίς να δέχονται πιέσεις και χωρίς να θεοποιούν συγκεκριμένα τρόφιμα.
Μην το προκαλείτε
Μην περιμένετε το παιδί να πάψει να σας παρακαλά για παγωτό αν ξέρει ότι η κατάψυξή σας φιλοξενεί μια ολόκληρη συσκευασία. Απομακρύνοντας τους πειρασμούς από το σπίτι σας, έχετε ήδη αποφύγει μεγάλο μέρος παιδικής γκρίνιας.
Γίνετε δημιουργικοί
Δεν είναι ανάγκη να μάθετε να φτιάχνετε τη δική σας στρατσιατέλλα. Άλλωστε, ακόμη και στη σπιτική εκδοχή της, μάλλον δεν θα είναι και πολύ υγιεινή. Αρκεί να λιώσετε στο μπλέντερ φρέσκα φρούτα και να τα βάλετε σε ειδικά φορμάκια για γρανίτες, τοποθετώντας στο κέντρο ένα ξυλάκι. Θα του δώσετε την αίσθηση ότι γεύεται ένα κανονικότατο – και χρωματιστό – παγωτό, χωρίς περιττά λιπαρά και θερμίδες. Αν δεν πείθεται τόσο εύκολα, πειραματιστείτε προσθέτοντας γιαούρτι ή και ελάχιστη ζάχαρη ή μέλι.
Σταθείτε αντάξιοι των περιστάσεων
Θυμάστε εκείνη την ημέρα που ο προϊστάμενός σας σας ζήτησε να έρχεστε πιο προσεκτικά ντυμένη στο γραφείο, ενώ ο ίδιος φορούσε φόρμα και φούτερ; Κάπως έτσι αισθάνεται και το παιδί σας, όταν του λέτε ότι δεν πρέπει να τρώει πολλά γλυκά, ενώ βλέπει την αγάπη σας για τα σοκολατάκια. Όσο δύσκολο και αν είναι να απαρνηθείτε τις αγαπημένες σας διατροφικές παρασπονδίες, είναι ταυτόχρονα και απαραίτητο για να το πείσετε ότι πρέπει να σας ακούσει.