E λοιπόν, ναι, έφθασε επιτέλους η στιγμή να σας συστηθώ: Είμαι η δεσποινίς Ορθογραφία!
Γιαγιά μου είναι η σοφή κυρία Γλώσσα και μαμά μου η Αλφαβήτα. Έχω είκοσι τέσσερα αδελφάκια και ακόμα δύο, τον Μολυβένιο που χαϊδευτικά τον φωνάζω Βένιο και τον Άκη Γομάκη που τρέχει συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη και σβήνει ορθογραφικά λάθη.
Το αγαπημένο μου φαγητό είναι η ηρωική ελληνική φασολάδα που, όταν την τρώω, νομίζω πως αρχίζουν κι ανεμίζουν περήφανα μες στα μάτια μου γαλανόλευκες σημαιούλες. Μου αρέσει πολύ να διηγούμαι παράξενες ιστορίες και να σκαρώνω ποιηματάκια όπως αυτό…
Τα πιο γλυκά μου φιλαράκια είν’ τα παιδιά
που, έστω κι ανορθόγραφα, μ’ όλη μου την καρδιά
τα αγαπώ, χωρίς γραμματικές, χωρίς κανόνες
αφού, λέω, αφού
είν’ όμορφα σαν λαμπερές κορόνες
και σαν το γέλιο του μικρού μου αδελφού
Δέκα όμορφες και διασκεδαστικές ιστορίες οι οποίες εξοικειώνουν τα παιδιά με την έννοια της ορθογραφίας. Η εικονογράφηση που συνοδεύει τις ιστορίες αναπαριστά έναν γραμματικό κόσμο απολαυστικό για τους μικρούς αναγνώστες. Οι πρωταγωνιστές, όπως τα γράμματα και οι λέξεις ζωντανεύουν με παιγνιώδη τρόπο, αλλά και με ένα αίσθημα γλυκύτητας, φέρνοντας πιο κοντά τα παιδιά σε ένα ζεστό ξεκίνημα στο ταξίδι της γλώσσας.
Βιβλίο για παιδιά 6+ ετών.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Χρήστος Μπουλώτης γεννήθηκε στη Μύρινα της Λήμνου. Είναι αρχαιολόγος στην Ακαδημία Αθηνών. Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και διδάσκει στα μεταπτυχιακά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει κάνει ανασκαφές στην Κρήτη, στη Σαντορίνη, στην αρχαία Ήλιδα και στη Λήμνο. Παράλληλα, από το 1987 ασχολείται συστηματικά και με την παιδική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εβδομήντα περίπου βιβλία. Το έργο του «Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. «Ο κλέφτης των καρπουζιών» και «Το άγαλμα που κρύωνε» πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2003 και το 2000 αντίστοιχα. Έχει αποσπάσει τρία Κρατικά Βραβεία για τα έργα «Το άγαλμα που κρύωνε» (2000), «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο» (2011) και «Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό» (2012). Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο «Κώστα Ουράνη» της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία «Το άγαλμα που κρύωνε», «Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη» και «Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη». Ήταν υποψήφιος βραβείου Hans Christian Andersen για το 2012.
Ο Κώστας Θεοχάρης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι εικονογράφος, designer, καλλιτέχνης και τυπογράφος. Το έργο του καλύπτει ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, εστιάζοντας στην εικόνα και την απόδοσή της. Έχει συνεργαστεί με πολλούς εκδοτικούς οίκους, δημιουργικά γραφεία, εταιρείες και συμμετείχε σε προσωπικά και συλλογικά καλλιτεχνικά project για τα οποία έχει λάβει κατά καιρούς αρκετά βραβεία.