«Ήταν μια φοβερή περιπέτεια και για μένα, τρόμαξα πάρα πολύ, προσευχόμουν συνέχεια και σκεφτόμουν πολλά και διάφορα που εύχομαι να μη περάσουν ποτέ απ’ το μυαλό σας. Δεν αντέχω να τα φέρνω στη μνήμη μου γιατί με πιάνουν τα κλάμματα. Μου λείπατε πολύ κι έβλεπα πανέμορφες εικόνες από συναυλίες, βόλτες, ταξίδια και παρέες. Μετά από αυτό, και το λέω πολύ συνειδητά, δεν έχει σημασία ούτε τρίτος δίσκος, ούτε οι συναυλίες, ούτε τίποτε άλλο που ήταν στο πρόγραμμα για φέτος. Σημασία έχει οτι είμαστε υγιείς. Θέλω να είστε όλοι καλά και να προσέχετε ο ένας τον άλλον, ο καθένας με τον τρόπο του. Ας μην απογοητευόμαστε με χαζομάρες και ας μην πιεζόμαστε για τίποτα. Η καρδιά μας, ο χρόνος, η Παναγία και η αγάπη μας για ζωή θα φροντίσουν να γίνουν όλα σωστά», είχε δηλώσει τότε.

 

Οι εφιαλτικές στιγμές του ναυαγίου

«Ήμασταν σε ένα φουσκωτό, άλλαξε ο καιρός χάλασε η μηχανή και σταματήσαμε. Μετά δημιουργήθηκε μια σπίθα, έπιασε φωτιά το φουσκωτό και πέσαμε όλοι στη θάλασσα. Το σώμα είναι τόσο δυνατό, έχει τόσα αποθέματα, αλλά το μυαλό είναι που μπορεί να σε διαλύσει… Ήταν Σάββατο βράδυ και σκεφτόμουν ότι όλοι είναι έξω και πίνουν ποτό, αύριο τι θα γίνει; Αν πάθω κάτι, ποιος θα το μάθει; Σκεφτόμουν τους γονείς μου, τα πράγματά μου ήταν πολύ δύσκολα.

Το άλλο παιδί, μου είπε “Σε βλέπω, άρχισε να μετράς” και άρχισα να μετράω… Βλέπαμε δύο φάρους στην Τζια και κατά τις 12 το βράδυ, μετά από πέντε ώρες, είδαμε δυο ελικόπτερα που μας έψαχναν. Βγήκα στη στεριά, φίλησα τον βράχο… Βγήκα έξω κατά τις 2 το βράδυ, ημιλιπόθυμη… Ήταν ένα σπίτι εκεί, ήρθαν και μας μάζεψαν…» εξομολογήθηκε η Μόνικα.

Δείτε τι είπε