Οι μητέρες μας τα έφτιαχναν, αλλά ήξεραν πως δεν θα τα φάμε εύκολα. Τώρα, τα έχουμε αγαπήσει και αναβαθμίσει!

Φακές

Η εμφάνισή τους δεν μας τραβούσε να τις φάμε με όρεξη: καφέ χρώμα στο τραπέζι, σε νερουλή μορφή, με ελαφρά χωμάτινη γεύση και ,κάποιες φορές, παραβρασμένες. Δεν μας άρεσε ούτε η μυρωδιά της δάφνης και του σκόρδου! Σήμερα, έχουμε άλλη άποψη. Φτιάχνουμε τις φακές με καπνιστή πάπρικα, ωμό λαδάκι από πάνω, συνοδεύουμε με τηγανιτό λουκάνικο ή παστό ψάρι, ενώ τις βάζουμε και στις σαλάτες μας. Το φακόρυζο έγινε το στάνταρ φοιτητικό μας φαγητό για τις μέρες που θέλαμε να χορτάσουμε οικονομικά. Βάζαμε μπόλικο ξίδι και αλάτι και δώστου…

Φασόλια γίγαντες

Το χειρότερό μας! Όχι ότι η φασολάδα μάς άρεσε, αλλά αυτά τα υπερμεγέθη, πορτοκαλιά φασόλια που έβγαιναν απειλητικά από τον φούρνο μάς φαίνονταν έως και αποκρουστικά. Σήμερα, λατρεύουμε να περιαματιζόμαστε με ξύσμα λεμονιού, διαφορετικά είδη φέτας και εναλλαγές συνοδευτικών. Μάλιστα, τρώμε γίγαντες ακόμα και σε πιο επίσημα τραπέζια με φίλους. Τόσο νόστιμους τους πετυχαίνουμε.

Βραστά Χόρτα

Ίσως μας έδιναν χόρτα πικρά, όως ραδίκια ή ζοχούς. Τα βλίτα, όμως, είναι σκέτη γλύκα και, πλέον, δεν τα χορταίνουμε.  Τα αγοράζουμε από την λαϊκή,  τα βράζεουμε σε αλατισμένο νερό, τα τρυπάμε με το πιρούνι για να δούμε αν έβρασαν και τα σουρώνουμε. Λάδι, αλάτι και λεμόνι και φύγαμε! Άσε που εμείς δεν τα παραβράζουμε όπως η μαμά, κρατώντας περισσότερη γεύση και έντονο, πράσινο χρώμα!

Σπανακόρυζο

Το σπανακόρυζο με φρέσκο κρεμμυδάκι, αρωματικό ρύζι μπασμάτι και όχι καρολίνα, όπως έβαζε η μαμά μας , πολύ άνηθο και λεμονάκι είναι το πιάτο που όλοι οι Έλληνες σεφ λατρεύουν να ξανασχεδιάζουν! Έτοιμο σε 20 λεπτά, ένα κιλό σπανάκι, ένα μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια και μισό ματσάκι άνηθο και 3-4 κουταλιές της σούπας χρειάζονται για να ερωτευτούμε από την αρχή αυτό το απολύτως υγιεινό και θρεπτικό πιάτο.

Συκώτια και εντόσθια

Οι αγαπημένοι μας μεζέδες μας έκαναν να φρίττουμε όταν ήμασταν παιδιά. Ούτε μαγειρίτσα τρώγαμε, θυμάστε; Τώρα, σε τσιμπούσια της παρέας, ειδικά Τσικνοπέμπτη, Πάσχα και πανηγύρια στα νησιά και τα χωριά μας, τα τιμάμε ιδιαιτέρως και καλά κάνουμε.

Μυρωδικά και μπαχαρικά

«Μαμά, καίει!», αναφωνούσαμε αν είχε ξεφύγει λίγο περισσότερο πιπέρι ή αν τρώγαμε από φαγητό που δεν προοριζόταν για εμάς. Επίσης, μας την έσπαγε ο μαϊντανός, ο άνιθος, το φρέσκο κρεμμυδάκι, η πολλή ρίγανη στην σαλάτα, το μπούκοβο, και γενικώς όλα αυτά τα ωραία, πικάντικα και αρωματικά που τώρα δεν παραλείπουμε να προσθέσουμε σε κάθε φαγάκι μας.