Η Βάσω Καβαλιεράτου, η τηλεοπτική Στέλλα στην σειρά «Σχεδόν ενήλικες» του MEGA, είναι η μαμά της Ιόλης. Και με αυτό της τον ρόλο της ζήτησα να μιλήσουμε αυτή την φορά. Αφήνοντας στην άκρη λίγο την τέχνη, τα σκάνδαλα και καλλιτεχνικά σχέδια -τα δικά της και του συζύγου της Φοίβου Δεληβοριά- επικεντρωθήκαμε στην Ιόλη. Συζητήσαμε για τον τρόπο που διαχειρίζεται την νέα συνθήκη της πανδημίας η 8χρονη σήμερα κόρη της και για το δικό της άγχος ως μητέρα για τα τραύματα που θα αφήσει στα παιδιά η καραντίνα.
Τι κάνεις αυτή την περίοδο;
Ολοκληρώσαμε τα πρώτα δώδεκα επεισόδια του πρώτου κύκλου της σειράς «Σχεδόν ενήλικες» που προβάλλεται στο MEGA. Είμαι πολύ χαρούμενη για τη σειρά. Δουλεύω ενώ υπάρχουν άνθρωποι που είναι πολύ καιρό εκτός δουλειάς. Είμαι πολύ χαρούμενη για την συνεργασία με την Μυρτώ Κοντοβά που έχει γράψει το σενάριο και για όλο το καστ. Αλλά είμαι πολύ προβληματισμένη για όλα τα υπόλοιπα. Για την πανδημία και για τη ζωή μας που έχει αλλάξει τρομερά.
Περισσότερο προβληματισμένη επειδή είσαι μαμά;
Αν δεν ήμουν μαμά δεν ξέρω αν θα ήταν πολύ πιο εύκολα αλλά δεν θα είχα τόσο μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι ακριβώς επειδή η ζωή μας έχει αλλάξει τελείως και έχω ένα παιδί που είναι στο σπίτι το περισσότερο μέρος της ημέρας αισθάνομαι ότι -πέρα από τα πρακτικά που πρέπει να καλυφθούν- έχω και μια ευθύνη γιατί αυτό το πλάσμα. Έχει χάσει τον κύκλο του, τους ανθρώπους του, το περιβάλλον του, το σχολείο του και πρέπει αυτά να τα αναπληρώνω εγώ και ο Φοίβος. Με πιάνει ένας φόβος γιατί πολλά από αυτά δεν τα ξέρω.
Τι σε αγχώνει περισσότερο;
Οι γονείς καλούμαστε να γίνουμε και παιδαγωγοί και εμψυχωτές. Γίνονται όλα από τον υπολογιστή και έχω φοβερό άγχος για τις ώρες που περνάει μπροστά στον υπολογιστή η Ιόλη. Και την ίδια στιγμή πρέπει να διαχειριστώ ότι πρέπει να καταλάβει τι συμβαίνει. Είναι ένα παιδί που πολλές φορές ζορίζεται, έχει νεύρα, εκνευρίζεται που δεν μπορεί να βγει έξω να δει τους φίλους της, στεναχωριέται. Έχει πάρα πολύ ενέργεια και πρέπει να εκτονωθεί κάπως. Όσο και αν γίνονται προσπάθειες να μην χάσουν τα παιδιά την κανονικότητά τους και τη ζωή τους, όλα έχουν μεταφερθεί πια στον υπολογιστή, γιατί ναι δεν χάνουμε τα μαθήματα του ταε κβον το, τα κάνουμε online, αλλά δεν είναι το ίδιο όταν γίνονται στο δωμάτιο της. Είναι μια εικονική πραγματικότητα όλο αυτό που δεν είναι ούτε για εμάς εύκολη, αλλά για ένα παιδί είναι εκατό φορές πιο δύσκολο να το διαχειριστεί. Είναι πολύ προσαρμοστικά τα παιδιά, αλλά έχω ένα φόβο για το τι θα αφήσει η πανδημία.
Υπάρχουν διαφορές από την πρώτη καραντίνα;
Στην πρώτη καραντίνα που κανείς μας δεν ήξερα τι συμβαίνει και πόσο καιρό θα κρατήσει, ήταν αρκετά ήρεμη η Ιόλη. Με το που έσκασε τώρα το δεύτερο κύμα σοκαρίστηκα με την αντίδρασή της. Σκοτείνιασε το παιδί. Δεν το πίστευε ότι θα συμβεί ξανά.Ενώ σαν συνθήκη της είναι πολύ πιο οικεία η τηλεκπαίδευση -τα κάνει όλα μόνη της- κατάλαβα από την αντίδρασή της ότι όλο είναι πολύ δύσκολο για εκείνη. Τώρα ξέρει τι σημαίνει καραντίνα και ξέρει ότι μπορεί να κρατήσει πολύ καιρό.
Επειδή και εμείς είμαστε πολύ στο σπίτι η κατάσταση πολλές φορές είναι δύσκολη. Δεν μας είχε συμβεί ποτέ στη ζωή μας να περνάμε μαζί τόσο χρόνο αλλά αυτό δεν είναι πάντα καλό. Αγαπιόμαστε και είναι πολύ ωραία αλλά σκέφτομαι τι γίνεται στα σπίτια που δεν περνάνε καλά
Η μικρή πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση;
Το έχει πάρα πολύ καλά. Είναι αισιόδοξος τύπος η Ιόλη. Είναι πολύ καλή, ακόμα και η αντίδραση στην δεύτερη καραντίνα που -ήξερε τι την περιμένει- κράτησε μια μέρα. Είναι πολύ οργανωμένη, διαβάζει έχει το πρόγραμμα της. Δεν μπορώ να πω ότι έχει απορυθμιστεί πλήρως. Έχει απορρυθμιστεί το θέμα ωράριο. Δεν κοιμάται πια πολύ νωρίς.
Πώς ήταν η πρώτη περίοδος με το παιδί στο σπίτι;
Τον πρώτο χρόνο της Ιόλης είχα αποφασίσει πολύ συνειδητά -επειδή είμαστε και οι δύο καλλιτέχνες- να μείνω στο σπίτι και ο Φοίβος με στήριξε πολύ σε αυτό. Το πρώτο διάστημα εγώ μπήκα πολύ χαλαρά στη δουλειά. Σταδιακά όσο μεγάλωνε η Ιόλη αναλάμβανα και πιο πολλά.
Δεν ήταν πολύ δύσκολα γιατί εγώ ένα πολύ μεγάλο της ημέρας ήμουν στο σπίτι. Το δύσκολο με εμάς ήταν τα βράδια. Υπήρχαν περίοδοι που και οι δύο δουλεύαμε βράδυ. Έπρεπε κάποιος να είναι εδώ. Είχαμε πολύ καλές κοπέλες που πρόσεχαν το παιδί μας και μια μικρή βοήθεια από γιαγιάδες. Με ένα μαγικό τρόπο, ο Φοίβος και εγώ το καταφέραμε.
Τα παιδιά προσαρμόζονται και καταλαβαίνουν από ένα σημείο και μετά. Ένιωθα τρομερές τύψεις για το κομμάτι του ύπνου. Έλεγα ότι δεν κοιμίζω το παιδί μου και θα έχει τραύματα.
Με δύο γονείς καταξιωμένους καλλιτέχνες έχει έφεση στην τέχνη;
Έχει μια καλλιτεχνική φλέβα. Τραγουδάει πολύ ωραία και παίζει πιάνο. Έχει πολύ σωστή φωνή. Τώρα με το θέατρο φαντάσου ότι δεν με έχει δει ποτέ να παίζω. Ότι έχω να κάνει από την ηλικία που θα μπορούσε να βλέπει θέατρο είναι έργα που δεν μπορούσε να δει ακόμα. Επειδή είμαι και μαμά είμαι πολύ προσεκτική σε αυτό, να μην δει κάτι που να μην μπορεί να αντιληφθεί.
Έκανα τώρα μια ταινία μεγάλου μήκους με τους Κάλλας στην οποία έχω ένα παιδί και μου ζήτησαν να παίξει η Ιόλη χωρίς να φανεί πολύ. Έπαιξε σε δύο τρεις σκηνές χωρίς να φαίνεται και της άρεσε πολύ. Και μου είπαν ότι ήταν και πολύ καλή, σαν να το έχει ξανακάνει αρκετές φορές ενώ δεν έχει βρεθεί ποτέ σε γύρισμα.Ενστικτωδώς σαν να έχει μια αίσθηση της δουλειάς. Δεν ξέρω αν θα το ακολουθήσει όμως. Η ίδια όταν τη ρωτάμε λέει ότι θα γίνει δασκάλα.