Μερικές φορές μπορεί να νιώθουμε ότι το μικρό μας προσπαθεί να μας δοκιμάσει. Ακόμη και το πιο υπάκουο νήπιο, έχει στιγμές που επιδεικνύει τεράστιο πείσμα και κακή συμπεριφορά ώστε να περάσει το δικό του. Ωστόσο, εμείς ως γονείς οφείλουμε να παραμείνουμε όσο το δυνατόν πιο ήρεμοι γίνεται και να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Άλλωστε, οι φωνές όχι μόνο δεν βοηθούν την κατάσταση, αλλά μαθαίνουν επίσης στο παιδί να τις χρησιμοποιεί για να επιλύει τις διαφορές του – και αυτό σίγουρα δεν είναι κάτι που θέλουμε. Οι παρακάτω τρόποι θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε σωστά τις ενοχλητικές συμπεριφορές του νηπίου.
Αντιμετωπίζοντας τις ενοχλητικές συμπεριφορές του νηπίου
Πετάει το φαγητό του
Σίγουρα, το να βλέπουμε το φαγητό που ετοιμάσαμε με αγάπη και κόπο να πηγαίνει χαμένο -λερώνοντας ταυτόχρονα και τη μισή κουζίνα- είναι κάτι που μπορεί να μας εκνευρίσει και να μας απογοητεύσει. Καλό είναι να φροντίζουμε να ετοιμάζουμε αρκετή ποσότητα φαγητού, ώστε να μπορούμε να αντικαθιστούμε το πεταμένο φαγητό. Αν το παιδί είναι σε ηλικία να κατανοήσει αυτό που του λέμε, του εξηγούμε τους λόγους που μας στεναχωρεί αυτή η συμπεριφορά του. Διαφορετικά, προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του με ένα παιχνίδι, ώστε να μη δίνει σημασία στο περιεχόμενο του μπολ του.
Δημιουργεί χάος καθώς παίζει
Τα παιδιά γενικά και τα νήπια ειδικότερα λατρεύουν να δημιουργούν χάος, είτε πρόκειται για ζωγραφική με τα δάχτυλα είτε για σχέδια στους τοίχους. Μάλιστα, αυτό το… δημιουργικό παιχνίδι είναι καλό για την ανάπτυξη του μικρού μας με διάφορους τρόπους. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτό το παιχνίδι ενισχύει τη δημιουργία νευρικών συνδέσεων που βοηθούν στην ανάπτυξη της σκέψης, της μάθησης και της δημιουργικότητας. Επιπλέον, ωφελεί τη γνωστική ανάπτυξη, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και μικτών κινητικών δεξιοτήτων, την επίλυση προβλημάτων και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Για να ενθαρρύνουμε τη δημιουργικότητα του παιδιού μας, χωρίς παράλληλα να πρέπει να καθαρίζουμε κάθε βράδυ τους τοίχους, δημιουργούμε περιοχές περιοχές δημιουργικού παιχνιδιού στο σπίτι μας, ώστε να περιορίζουμε το χάος σε συγκεκριμένα σημεία.
Το «όχι» έχει γίνει η αγαπημένη του λέξη
Το «όχι» είναι ο τρόπος του νηπίου να βρει την ανεξαρτησία του. Για τον πρώτο περίπου χρόνο της ζωής του, το παιδί δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί τον εαυτό του ως ξεχωριστή οντότητα από εμάς (γι’ αυτό και κλαίει τόσο όταν απομακρυνόμαστε από αυτό, καθώς νομίζει ότι το αφήνουμε για πάντα). Αυτό αλλάζει κατά το δεύτερο έτος, καθώς σταδιακά αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι είναι ξεχωριστός άνθρωπος. Ως γονείς, αυτό που πρέπει να κάνουμε σε αυτήν την αναπτυξιακή φάση είναι να ενθαρρύνουμε την ανεξαρτησία του μικρού μας, για παράδειγμα αφήνοντάς το να επιλέξει μόνο του ποια παπούτσια και ποια ρούχα θα φορέσει. Έτσι, θα νιώθει ότι έχει κάποιον έλεγχο στην καθημερινότητά του.
Δεν θέλει να φύγει από την παιδική χαρά
Προκειμένου να αποφύγουμε τη σύγκρουση, του παρουσιάζουμε με ενθουσιασμό τη συνέχεια της ημέρας μας αφού επιστρέψουμε στο σπίτι. Για παράδειγμα, του λέμε ότι αν γυρίσουμε στην ώρα μας, θα προλάβουμε να διαβάσουμε ολόκληρο το αγαπημένο του βιβλίο ή να παίξουμε με το καινούργιο του παιχνίδι. Ωστόσο, βεβαιωνόμαστε ότι δεν ακούγεται σαν να το δωροδοκούμε, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει πολλά προβλήματα στο μέλλον.