Λατρεύουμε τα τυριά – και πάντα απογοητευόμαστε όταν ένα από αυτά… φεύγει πρόωρα από τον μάταιο τούτο κόσμο, είτε επειδή έπιασε μούχλα σε χρόνο dt, είτε επειδή ξεράθηκε τόσο, ώστε να έχει γίνει πια μια θλιβερή εκδοχή του εαυτού του. Και το καθένα από αυτά έχει τις δικές του ανάγκες συντήρησης, κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο περίπλοκα. Τι πρέπει να προσέξουμε, λοιπόν, για να είναι πάντα λαχταριστό το αγαπημένο μας τυρί;
Δεν βάζουμε στο ψυγείο τυρί χωρίς περιτύλιγμα ή προστατευτικό
Ένα τυρί χωρίς σωστό περιτύλιγμα, είναι πολύ πιθανό να ξεραθεί, να γίνει σκληρό σαν πέτρα, μια φλούδα χωρίς γεύση. Επίσης είναι πολύ πιθανό να πάρει μυρωδιές από άλλα τρόφιμα που έχουμε στο ψυγείο.
Περί άλμης
Όταν ένα λευκό τυρί είναι πολύ αλμυρό, μπορείτε να τα ξαλμυρίσετε σε νερό ή γάλα πριν μπει στο ψυγείο. Αν το διατηρήσετε μέσα σε γάλα θα παραταθεί η διάρκεια ζωής του. Τη φέτα ειδικά, μπορείτε να τη διατηρήσετε μέσα σε άλμη που γίνεται ως εξής: Βράζετε 80 γραμμάρια αλάτι μαζί με 1 λίτρο νερό. Το αφήνετε να κρυώσει και το βάζετε στο ψυγείο. Όταν η θερμοκρασία του φτάσει στους 2 με 4 βαθμούς Κελσίου, τοποθετείτε τη φέτα μέσα στο δοχείο με την άλμη.
Δεν τυλίγουμε το τυρί με πλαστική μεμβράνη
Το τυρί είναι ζωντανό, ένα τρόφιμο που «αναπνέει». Γι ‘ αυτό, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να το τυλίξουμε με κάποιο πορώδες υλικό, όπως χαρτί περιτυλίγματος, χαρτί για τυρί ή σε πλαστική μεμβράνη που αναπνέει, που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τυριά. Ένας άλλος τρόπος είναι να το τυλίξουμε ξανά μέσα στο χαρτί που μας το έβαλαν όταν το αγοράσαμε.
Φρέσκια μοτσαρέλα και ψυγείο not
Αν βάλετε ένα κομμάτι φρέσκια μοτσαρέλα στη συντήρηση του ψυγείου, θα διαπιστώσετε πως μέσα σε τρεις ώρες, θα είναι αρκετά πιο σκληρή και λιγότερο ζουμερή, από μια που θα αφήνατε στον πάγκο της κουζίνας σας, για ανάλογο χρονικό διάστημα. Σίγουρα, δεν μπορεί να διατηρηθεί εκτός ψυγείου για περισσότερες από 15 ώρες. Στην περίπτωση, όμως, ενός δείπνου με φίλους, την προμηθεύεστε το ίδιο πρωί, την αφήνετε έξω και την απολαμβάνετε σκέτη, σε πίτσα ή σαλάτα μην χάνοντας ούτε λίγο από την πληθωρική της γεύση.
Προσοχή στις κοπές!
Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για το πως θα πρέπει να κόβουμε τα τυριά μας. Για αρχή, δεν θα πρέπει να τα κόβουμε σε κυβάκια ή να τα έχουμε κόψει ώρες πριν – γιατί έτσι θα έχουμε μεγαλύτερη εκτεθειμένη επιφάνεια από όπου θα δραπετεύει η υγρασία. Καθώς το τυρί ωριμάζει, του συμβαίνουν φοβερές αλλαγές. Αυτές οι γευστικές μεταβολές έχουν να κάνουν με το περιβάλλον (περιοχή, υγρασία, πλυσίματα, περιτύλιγμα φύλων ή κεριού, φυσικές ζύμες ή βακτήρια κ.α.), τις πρώτες ύλες (προσθήκη στάχτης ή μούχλας) που παρήγαγαν το τυρί. Ένα από τα πιο όμορφα πράγματα για το τυρί, είναι πως όλοι αυτοί οι παράγοντες δημιουργούν κάτι το οποίο δεν έχει την ίδια γεύση στο εσωτερικό και στις άκρες του.
Το κέντρο, σε ένα κεφάλι τυριού, έχει μια πιο συμπυκνωμένη ή κάπως διαφοροποιημένη γεύση, ενώ οι άκρες του είναι πιο ήπιες. Έτσι όταν κόβουμε τη γωνία, αντί να κόβουμε το κομμάτι μας κατά μήκος, χάνουμε το γευστικό εύρος που ξεκινάει από το κέντρο του κεφαλιού έως την άκρη του.
Δεν ξεφλουδίζουμε το μπρι
Αχ αυτό το μοναδικό, μαλακό τυρί με την έντονη γεύση που πάει τόσο υπέροχα με φρούτα, ντομάτα και κόκκινο κρασί… Δεν αφαιρούμε ποτέ των ποτών την φλούδα από το μπρι. Το συγκεκριμένο τυρί, οφείλει την βουτυράτη, κρεμώδη υφή του εσωτερικού του, σε αυτή τη φλούδα. Τυριά σαν το μπρι, έχουν μια ζωντανή φλούδα, η οποία διασπά τα λίπη και τις πρωτεϊνες του τυριού, δημιουργώντας αυτή την άκρως κρεμώδη υφή. Επίσης, πολλές φορές, η φλούδα είναι απλά πεντανόστιμη και κάποιοι την τρώνε κανονικότατα.
Τρίβουμε τα τυριά στο σπίτι
Αν ποτέ αφήσουμε τριμμένη παρμεζάνα στο ψυγείο θα διαπιστώσουμε πως έχει μετατραπεί σε μια κερένια, άγευστη μάζα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως όσο μεγαλύτερη επιφάνεια του τυριού παραμένει εκτεθειμένη στον αέρα, τόσο πιο γρήγορα θα χάσει σε γεύση και υφή. Ούτως ή άλλως δεν εξοικονομούμε και τόσο πολύ χρόνο…Καλύτερα να τα τρίψουμε μόνοι στο σπίτι!