Ένα από τα πιο συνηθισμένα (και ενοχλητικά) θέματα που αντιμετωπίζουμε ως γονείς με τη συμπεριφορά του παιδιού είναι η γκρίνια. Το κλαψούρισμα του μικρού μας είναι σίγουρα ένας από εκείνους τους ήχους που μπορούν μονομιάς να τραβήξουν την προσοχή μας και να μας φτάσουν σε απελπισία. Για να μην ξεκινήσουμε λοιπόν κι εμείς να… γκρινιάζουμε, δοκιμάζουμε τα παρακάτω βήματα ώστε να σταματήσουμε το κλαψούρισμα του παιδιού.
Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να σταματήσει να γκρινιάζει
Αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε το κλαψούρισμα
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα παιδιά δεν κλαψουρίζουν για να μας εκνευρίσουν. Το κάνουν για να εκφράσουν την απογοήτευσή τους ή επειδή θέλουν να ακουστούν. Όταν τα παιδιά εκφράζουν τις ανάγκες τους και τα θέλω τους, είναι στην πραγματικότητα κάτι καλό, αφού αποτελεί ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξής τους.
Σκεφτόμαστε τι μπορεί να προκαλεί αυτήν τη συμπεριφορά
Μήπως το παιδί κλαίει όταν έχει μια ιδιαίτερα κουραστική μέρα; Ή όταν πεινάει ή όταν δεν περνάει αρκετό χρόνο μαζί μας; Ή μήπως έχουν υπάρξει αλλαγές στη ζωή του σε μεγαλύτερη κλίμακα, όπως ένα νέο αδερφάκι ή ένα πρόβλημα στο σπίτι ή στο σχολείο; Αφού εντοπίσουμε τη ρίζα του… κακού, σκεφτόμαστε μερικές προσαρμογές στη ρουτίνα του που μπορεί να βοηθήσουν στον περιορισμό του κλαψουρίσματος και άλλων αρνητικών συμπεριφορών.
Του εξηγούμε ότι το κλαψούρισμα δεν είναι αποδεκτό
Το παιδί πρέπει να γνωρίζει ότι το κλαψούρισμα δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως τρόπος έκφρασης. Ακριβώς όπως διδάσκουμε στο παιδί ότι δεν είναι αποδεκτό να χτυπάει το αδερφάκι του όταν θυμώνει, έτσι μπορουμε να του εξηγήσουμε ότι η γκρίνια και το κλαψούρισμα επίσης δεν είναι αποδεκτά. Του λέμε ότι όσο επιλέγει να εκφράζεται έτσι, δεν θα μπούμε στη διαδικασία να το ακούσουμε και ότι θα περιμένουμε να μας μιλήσει με κανονικό τόνο φωνής. Φυσικά, θα πρέπει να είμαστε συνεπείς με αυτή μας την αρχή, προκειμένου το μικρό μας να καταλάβει ότι το εννοούμε και να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του.
