Από την αρχή της πανδημίας, οι ειδικοί τόνιζαν την σημασία να είμαστε από πριν προετοιμασμένοι, ώστε να ξέρουμε τι να κάνουμε στην περίπτωση που κολλήσουμε τον ιό και νοσήσουμε. Για παράδειγμα να ξέρουμε πού θα απομονωθούμε, αν έχουμε προμηθευτεί τα απαραίτητα προστατευτικά μέσα για την υπόλοιπη οικογένεια, ποιόν θα ενημερώσουμε μόλις μας γίνει η διάγνωση…
Παρόλα αυτά όμως, το 96% των υγιών και μορφωμένων ενηλίκων, δεν είχαν στα πρώτα στάδια της πανδημίας ένα πλήρες σχέδιο στο μυαλό τους, πολύ περισσότερο όταν ένα ποσοστό 62% δεν το είχε σκεφτεί κάν!
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χιούστον, διαπιστώθηκε ότι ο λόγος ήταν η πολυπλοκότητα της πληροφόρησης που έφτανε καθημερινά στα αυτιά μας για τον ιό, με δεδομένα που ήταν δύσκολο να τα «χωνέψουμε» ακόμη και από ιδιαίτερα καταρτισμένους ανθρώπους.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Χιούστον Στίβεν Γούντς στη σχετική μελέτη του που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Clinical and Experimental Neuropsychology.
Ο καθηγητής, σε συνεργασία με την διδακτορική φοιτήτρια Μισέλ Μπάμπιτς μίλησαν με 217 άτομα τηλεφωνικά, για τη διενέργεια της έρευνάς τους. Οι συμμετέχοντες πληρούσαν τα βασικά επίπεδα ιατρικών γνώσεων, εξυπνάδα, προσωπικότητας και άγχους, αλλά και σε ότι αφορά τον κοροναϊό, ενδιαφέρονταν και έψαχναν να μάθουν γι΄ αυτόν, τηρώντας ταυτόχρονα και τις οδηγίες για χρήση μάσκας και τήρηση της κοινωνικής απόστασης.
Η έκπληξη από το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον καθηγητή Γούντς, ήταν η ανάγκη να δημιουργηθεί ένα βασικό επίπεδο ιατρικών γνώσεων, γιατί η ικανότητα των ανθρώπων να αναζητούν βάσιμες πληροφορίες για την ασθένεια στο ίντερνετ σχετιζόταν με ακριβώς αυτή την γνώση τους επί των ιατρικών θεμάτων.
Οι ερευνητές, τόνισαν ότι αν αυτά τα άτομα είχαν δυσκολίες να απορροφήσουν όλη την πληροφόρηση σχετικά με τον ιό, τότε οι δυσκολίες θα ήταν πολύ μεγαλύτερες στα άτομα με περιορισμένη μόρφωση ή με νευρολογικές διαταραχές όπως η νόσος Αλτζχάιμερ ή τραυματισμούς στο κεφάλι, εξαιτίας των περιορισμένων γνώσεων για την υγεία ή της περιορισμένης μνήμης.
Οι άνθρωποι με μειωμένη γνωσιακή λειτουργία μπορεί να βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να απορροφήσουν και να εφαρμόσουν την παραπληροφόρηση για τον πανδημικό ιό, με μετέπειτα επιπτώσεις τόσο για την προσωπική τους υγεία όσο και για τη δημόσια, επεσήμανε η Μπάμπιτς.
Οι ερευνητές παρείχαν μια σειρά τεχνικών στους συμμετέχοντες, ώστε να βελτιώσουν την ικανότητά τους να μαθαίνουν και να θυμούνται πληροφορίες που αφορούν ιατρικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης και της δημιουργίας ιστοριών που θα τους επιτρέψουν να θυμούνται καλύτερα.
«Τα ευρήματα μπορεί επίσης να βοηθήσουν στην ανάπτυξη ενημερωτικών εκστρατειών, καθώς αναπόφευκτα αναδύονται νέες κρίσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας. Προτείνουμε αυτές οι καμπάνιες να χρησιμοποιούν γλώσσα κατανοητή σε άτομα με χαμηλή μόρφωση, ενδεχομένως και μέσω προσεγγίσεων που βασίζονται στην κοινότητα», κατέληξε η Μπάμπιτς.
