Οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξεπεράσουν τα 100, να επιμείνουν στους στόχους τους – και επομένως να τους επιτύχουν. Να είναι πιο υγιείς, ψυχικά και σωματικά. Είναι σημαντικό λοιπόν να εμφυσήσετε μια αισιόδοξη στάση ζωής στο παιδί σας. Ευτυχώς, ορισμένες μικρές προσαρμογές στη συμπεριφορά σας και στη στάση σας απέναντί του αρκούν για να τα καταφέρετε.
Πώς θα γίνει το παιδί πιο αισιόδοξο;
1. Σταματήστε να γκρινιάζετε
Είστε στο αυτοκίνητο και πηγαίνετε να αφήσετε το παιδί σας στον παιδικό σταθμό, προκειμένου να πάτε στη δουλειά. Ξαφνικά, διαπιστώνετε ότι γίνονται έργα στη μία λωρίδα της λεωφόρου Συγγρού (τυχαίο παράδειγμα)!
Πώς αντιδράτε; Κατά πάσα πιθανότητα αγχώνεστε και το εκφράζετε με μία φράση του στυλ «Αποκλείεται να προλάβουμε. Πάλι θα αργήσω!».
Οταν εστιάζουμε στις αρνητικές σκέψεις και εκνευριζόμαστε με τις μικρές ατυχίες της καθημερινότητας, κρατάμε απαισιόδοξη στάση, την οποία τα παιδιά μας διδάσκονται από εμάς μέσω της μίμησης. Προσπαθήστε να περιορίσετε αυτά τα μικρά ξεσπάσματα γκρίνιας και να αυξήσετε τα σχόλια για τα πράγματα εκείνα που εξελίχθηκαν θετικά.
Αυτή η στάση θα φτιάξει και τη δική σας διάθεση.
2. Αναθέστε του καθήκοντα
Ηδη από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, το παιδί σας είναι ικανό να… βάλει ένα χεράκι στις δουλειές του σπιτιού.
Ενα παιδί δύο ετών μπορεί να μαζέψει τα παιχνίδια του, στην ηλικία των τριών μπορεί να αφήσει τα άπλυτα ρούχα του στο καλάθι, ενώ όταν φτάσει τα τέσσερα μπορεί να μεταφέρει τα βρώμικα πιάτα στον νεροχύτη.
Ακούγεται σαν κάτι που κυρίως κάνει καλό στους γονείς, όμως αυτή η πρακτική είναι εξαιρετικά ευεργετική για τα παιδιά σας, καθώς τους δείχνετε ότι τα θεωρείτε ικανά και τους δίνετε μια ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους.
Εν τέλει, αποκτούν και τα ίδια εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους, πράγμα που τα βοηθά να αντιμετωπίσουν με θετική διάθεση τις προκλήσεις που θα συναντήσουν αργότερα στη ζωή τους.
3. Αφήστε τα να πάρουν ρίσκα (σε λογικά πλαίσια)
Το ξέρουμε, είναι δύσκολο. Ολοι μας θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι τα παιδιά μας θα παραμείνουν ψυχικά και σωματικά ασφαλή και πολλές φορές η υπερπροστατευτικότητα είναι αντανακλαστική αντίδραση.
Ωστόσο, κάποιες φορές είναι καλύτερο να τα αφήσουμε να δοκιμάσουν να σκαρφαλώσουν στο μονόζυγο, ακόμη και αν βλέπουμε ότι μάλλον θα πέσουν. Οταν εμποδίζουμε διαρκώς τα παιδιά μας να συμμετέχουν σε δραστηριότητες επειδή νιώθουμε ότι θα αποτύχουν, υποσκάπτουμε την αυτοπεποίθησή τους και ανοίγουμε την πόρτα στην απαισιοδοξία.
Αντιθέτως, τα μικρά ρίσκα θα κάνουν το παιδί σας να αντιμετωπίζει με θάρρος τα καινούργια πράγματα.
4. Μην επεμβαίνετε αδιακρίτως
Κάποιες φορές η βοήθεια που προσφέρετε μπορεί να βλάπτει το παιδί σας. Είτε πρόκειται για ένα παζλ που δεν καταφέρνει να τελειώσει είτε για μία λέξη που δυσκολεύεται να πει, αντί να βιαστείτε να συμπληρώσετε το «κομμάτι» που λείπει, απλώς δώστε του λίγο χρόνο.
Οταν εν τέλει τα καταφέρει από μόνο του, η περηφάνια που θα νιώσει για το επίτευγμά του θα το κάνει να νιώσει ότι μπορεί να επιτύχει και άλλα, δυσκολότερα πράγματα στο μέλλον.
5. Βοηθήστε τα να αλλάξουν οπτική
Δεν είναι είδηση ότι τα παιδιά έχουν έντονες αντιδράσεις.
Σε αρκετές περιπτώσεις, μία αποτυχία στα μαθηματικά μπορεί να είναι αρκετή για να τα κάνει να τα μισήσουν ή να πιστέψουν ότι δεν είναι αρκετά ικανά. Αφήστε τα να εκφράσουν την απογοήτευσή τους, όμως παράλληλα στηρίξτε τα με έναν τρόπο που θα τα κάνει να δουν την κατάσταση με άλλο μάτι.
Θυμίστε τους άλλα πράγματα τα οποία στην αρχή τους φαίνονταν δύσκολα, ενώ τώρα έχουν γίνει «παιχνιδάκι».
Εξηγήστε τους ότι όλοι οι άνθρωποι δυσκολεύονται όταν προσπαθούν να μάθουν κάτι καινούργιο. Τέλος, μη διστάσετε να του μιλήσετε για κάτι που είχε δυσκολέψει εσάς μέχρι να το κατακτήσετε. Οχι μόνο δεν θα πάψετε να είστε το πρότυπό του, αλλά και θα πιστέψει ευκολότερα ότι τα εμπόδια υπάρχουν για να ξεπερνιούνται.
6. Να είστε ειλικρινής
Οσο απογοητευμένο και αν βλέπετε το παιδί σας, μην καταφεύγετε στα μεγάλα λόγια για να το παρηγορήσετε. Για παράδειγμα, αν δεν έχει καταφέρει ακόμη να κάνει φίλους στο καινούργιο του σχολείο, μπορεί ενστικτωδώς να θέλετε να του πείτε «Σύντομα θα καταλάβουν ότι είσαι υπέροχο παιδί και θα θέλουν όλοι την παρέα σου».
Ωστόσο, μια τέτοια φράση δεν θα το κάνει να νιώσει καλύτερα, καθώς πιθανότατα θα καταλάβει ότι προσπαθείτε να του τονώσετε την αυτοπεποίθηση. Και το χειρότερο; Αν τελικά οι συμμαθητές του εξακολουθήσουν να μην παίζουν μαζί του, ενδέχεται να το αποδώσει στο ότι δεν είναι τόσο «υπέροχο παιδί» όσο λέτε.
Αντ’ αυτού δείξτε του ότι καταλαβαίνετε τους λόγους που στενοχωριέται και εξηγήστε του ότι κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος παραπάνω προκειμένου να μπορέσουμε να κάνουμε καινούργιους φίλους. Να θυμάστε ότι η αισιοδοξία στηρίζεται περισσότερο στον ρεαλισμό, ο οποίος μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, παρά στη θετική σκέψη.