Η προεκλαμψία είναι μια σοβαρή διαταραχή της εγκυμοσύνης, που αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές για την έγκυο και το έμβρυο.
Γενικά συμβαίνει γενικά μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται νωρίτερα ή μετά τον τοκετό.
Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, οδηγεί σε εκλαμψία – μια σοβαρή κατάσταση κατά την οποία η υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλεί επιληπτικές κρίσεις. Όπως η προεκλαμψία, η εκλαμψία εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή, σπάνια, μετά τον τοκετό.
Περίπου το 5% όλων των εγκύων γυναικών πάσχουν από προεκλαμψία.
Πώς εκδηλώνεται η προεκλαμψία
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μπορεί να μην παρατηρήσετε κάποιο σύμπτωμα της προεκλαμψίας. Ορισμένες έγκυες βιώνουν:
- μη φυσιολογικό πρήξιμο στα χέρια και το πρόσωπο
- ξαφνική αύξηση βάρους
Επιπλέον, επειδή η διαταραχή αυτή επηρεάζει τα όργανα του σώματος μπορεί να προκαλέσει:
- επίμονο πονοκέφαλο
- αλλαγές στην όραση
- πόνο στο δεξιό άνω μέρος της κοιλιάς
Σε μια εξέταση ρουτίνας, ο γιατρός σας μπορεί να διαπιστώσει ότι η αρτηριακή σας πίεση είναι >140/90mmHg ή υψηλότερη. Οι εξετάσεις ούρων και αίματος μπορούν επίσης να δείξουν λευκωματουρία (παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα), ενώ μπορεί επίσης να έχετε χαμηλά επίπεδα αιμοπεταλίων στο αίμα σας ή δείκτες νεφρικών ή ηπατικών προβλημάτων.
Στην περίπτωση αυτή, ο γιατρός σας μπορεί να κάνει ένα καρδιοτοκογράφημα (non-stress test) για να παρακολουθήσει το έμβρυο. Πρόκειται για μια απλή εξέταση που μετρά πώς αλλάζει ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου καθώς αυτό κινείται. Μπορεί επίσης να γίνει υπερηχογράφημα για να ελεγχθούν τα επίπεδα υγρών σας και η υγεία του εμβρύου.
Τι προκαλεί την προεκλαμψία
Οι γιατροί δεν μπορούν ακόμη να προσδιορίσουν τι προκαλεί την προεκλαμψία, αλλά διερευνούν ορισμένες πιθανές αιτίες, όπως:
- γενετικούς παράγοντες
- προβλήματα των αιμοφόρων αγγείων
- αυτοάνοσες διαταραχές
Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου για προεκλαμψία είναι το να είσαι για πρώτη φορά μαμά. Τα δύο τρίτα όλων των περιπτώσεων προεκλαμψίας συμβαίνουν σε γυναίκες που κάνουν το πρώτο τους μωρό.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές άλλες καταστάσεις που θέτουν τους ασθενείς σε αυξημένο κίνδυνο, όπως:
- δίδυμη, τρίδυμη ή πολλαπλή κύηση
- έγκυος άνω των 40 ετών
- εγκυμοσύνη στην αρχή της εφηβείας
- παχυσαρκία
- ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης
- ιστορικό διαβήτη
- ιστορικό νεφρικής διαταραχής
Ο κίνδυνος αυξάνεται επίσης σε γυναίκες που έχουν περιορισμένη έκθεση στο σπέρμα με τον ίδιο σύντροφο πριν από τη σύλληψη.
Μια προηγούμενη φυσιολογική εγκυμοσύνη με τον ίδιο σύντροφο σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο προεκλαμψίας. Ωστόσο, ο μειωμένος κίνδυνος χάνεται με την αλλαγή συντρόφου ή με ένα παρατεταμένο διάστημα μεταξύ των κυήσεων.
Ο ρόλος του πατέρα
Μελέτες έχουν δείξει ότι το ιστορικό του πατέρα είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για προεκλαμψία. Οι άνδρες που έκαναν μια προεκλαμπτική εγκυμοσύνη έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να κάνουν μια προεκλαμπτική εγκυμοσύνη με διαφορετική γυναίκα. Αυτό φαίνεται να συμβαίνει ανεξάρτητα από το αν ο νέος σύντροφος είχε ιστορικό προεκλαμψίας.
Πώς αντιμετωπίζεται η προεκλαμψία
Η συνιστώμενη θεραπεία για την προεκλαμψία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ο τοκετός του μωρού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό εμποδίζει την εξέλιξη της νόσου.
Τοκετός
Εάν είστε στην 37η εβδομάδα ή αργότερα, ο γιατρός σας μπορεί να προκαλέσει τοκετό. Σε αυτό το σημείο, το μωρό έχει αναπτυχθεί αρκετά και δεν θεωρείται πρόωρο.
Εάν έχετε προεκλαμψία πριν από τις 37 εβδομάδες, ο γιατρός σας θα εξετάσει τόσο την υγεία σας όσο και την υγεία του μωρού σας για να αποφασίσει τον χρόνο για τον τοκετό σας. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας κύησης του μωρού σας, αν έχει ξεκινήσει ή όχι ο τοκετός και πόσο σοβαρή έχει γίνει η ασθένεια.
Ο τοκετός και η αποβολή του πλακούντα θα πρέπει να επιλύσουν την κατάσταση.
Άλλες θεραπείες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να σας χορηγηθούν φάρμακα που θα βοηθήσουν στη μείωση της αρτηριακής σας πίεσης. Μπορεί επίσης να σας χορηγηθούν φάρμακα για την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων, μια πιθανή επιπλοκή της προεκλαμψίας.
Ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να σας εισάγει στο νοσοκομείο για πιο ενδελεχή παρακολούθηση. Μπορεί να σας χορηγηθούν ενδοφλέβια φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής σας πίεσης ή ενέσεις στεροειδών για να βοηθήσετε τους πνεύμονες του μωρού σας να αναπτυχθούν ταχύτερα.
Η διαχείριση της προεκλαμψίας καθοδηγείται από το εάν η νόσος θεωρείται ήπια ή σοβαρή. Τα σημάδια της σοβαρής προεκλαμψίας περιλαμβάνουν:
- αλλαγές στον καρδιακό ρυθμό του εμβρύου που υποδηλώνουν δυσφορία
- κοιλιακό άλγος
- επιληπτικές κρίσεις
- μειωμένη νεφρική ή ηπατική λειτουργία
- υγρό στους πνεύμονες
Θα πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε μη φυσιολογικά σημεία ή συμπτώματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Το κύριο μέλημά σας πρέπει να είναι η υγεία σας και η υγεία του μωρού σας.
Θεραπείες μετά τον τοκετό
Μόλις το μωρό γεννηθεί, τα συμπτώματα της προεκλαμψίας θα πρέπει να υποχωρήσουν. Οι περισσότερες γυναίκες θα έχουν φυσιολογικές μετρήσεις αρτηριακής πίεσης 48 ώρες μετά τον τοκετό.
Επίσης, στις περισσότερες γυναίκες με προεκλαμψία, τα συμπτώματα υποχωρούν και η ηπατική και η νεφρική λειτουργία επανέρχονται στο φυσιολογικό, μέσα σε λίγους μήνες.
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξηθεί ξανά λίγες ημέρες μετά τον τοκετό. Για το λόγο αυτό, η στενή παρακολούθηση με το γιατρό σας και οι τακτικοί έλεγχοι της αρτηριακής πίεσης είναι σημαντικά ακόμη και μετά τον τοκετό του μωρού σας.
Αν και σπάνια, η προεκλαμψία μπορεί να εμφανιστεί και κατά την περίοδο μετά τον τοκετό, έπειτα από μια φυσιολογική εγκυμοσύνη. Επομένως, εάν αποκτήσατε πρόσφατα μωρό έχοντας μια φυσιολογική εγκυμοσύνη, αλλά παρατηρήσατε τα προαναφερόμενα συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.
Η έγκαιρη και συνεπής προγεννητική φροντίδα μπορεί να βοηθήσει το γιατρό σας να διαγνώσει νωρίτερα την προεκλαμψία και να αποφύγει τις επιπλοκές. Η διάγνωση θα επιτρέψει στον γιατρό σας να σας παρέχει την κατάλληλη παρακολούθηση μέχρι την ημερομηνία τοκετού.