Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ο ιός Κοξάκι (Coxsackie) παρουσιάζει έξαρση στα παιδιά προσχολικής και πρώιμης σχολικής ηλικίας, πανικοβάλλοντας τους γονείς οι οποίοι βλέποντας τα εξανθήματα πιστεύουν ότι πρόκειται για ανεμοβλογιά.
Αν και δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη του ιού, τα καλά νέα είναι ότι η ταλαιπωρία της οικογένειάς σας συνήθως δεν έχει διάρκεια πάνω από μία εβδομάδα.
Τι προκαλεί τον ιό που φέρνει τόση αναστάτωση;
Ο ιός Κοξάκι είναι μέλος της οικογένειας των εντεροϊών, η οποία περιλαμβάνει επίσης τον ιό της πολιομυελίτιδας και της ηπατίτιδας Α, και ζει στον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα.
Μπορεί να μεταδοθεί από άπλυτα χέρια και από επιφάνειες που έχουν μολυνθεί από περιττώματα, στις οποίες ο ιός μπορεί να επιζήσει για αρκετές ημέρες. Μπορεί επίσης να εξαπλωθεί μέσω σταγονιδίων που «ψεκάζονται» στον αέρα, κάθε φορά που κάποιος ασθενής βήχει ή φτερνίζεται.
Ο λόγος που προκαλεί αναστάτωση είναι ο σχετικά εύκολος τρόπος μετάδοσης από το ένα παιδί στο άλλο. Σχολεία, παιδικοί σταθμοί και κατασκηνώσεις αποτελούν σημαντικές πηγές μετάδοσης.
Βρέφη και παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών που δεν είναι πλήρως εξοικειωμένα με τους κανόνες υγιεινής, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο μόλυνσης.
Ποια είναι τα ανησυχητικά συμπτώματα;
- Συνήθως η λοίμωξη αρχίζει με ήπιο πυρετό, ανορεξία, κακουχία και συχνά πονόλαιμο.
- Μία ή δύο ημέρες μετά, επώδυνες πληγές συνήθως αναπτύσσονται στο στόμα (λαιμός, γλώσσα, ούλα, σκληρά υπερώα, εσωτερικό από τα μάγουλα). Επειδή εμφανίζονται συχνότερα στο πίσω μέρος του στόματος, πολλοί γονείς δεν θα καταλάβουν αμέσως τι συμβαίνει.
- Πολλά παιδιά εμφανίζουν κνησμώδη εξανθήματα στις παλάμες των χεριών και στα πέλματα των ποδιών. Μερικές φορές εμφανίζονται επίσης στους γλουτούς, στους αγκώνες, στα γόνατα ή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
- Ακόμη, μερικοί ασθενείς αναπτύσσουν αιμορραγική επιπεφυκίτιδα (κόκκινα, υγρά μάτια με οίδημα, ευαισθησία στο φως και θολή όραση).
Τα καλά νέα είναι ότι ο ιός συνήθως υποχωρεί σε 7 έως 10 ημέρες, χωρίς ιατρική θεραπεία.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ωστόσο, ο Κοξάκι μπορεί να οδηγήσει σε άσηπτη ή ιογενή μηνιγγίτιδα (πυρετός, πονοκέφαλος και δυσκαμψία στον αυχένα ή πόνος στην πλάτη), μυοκαρδίτιδα (μόλυνση του καρδιακού μυ), περικαρδίτιδα (συλλογή υγρού και φλεγμονή γύρω από την καρδία) ή εγκεφαλίτιδα. Καταστάσεις που χρήζουν άμεσης ιατρικής παρέμβασης.
Για πόσο καιρό είναι μεταδοτικός ο ιός;
Ο ιός Κοξάκι εγκαθίσταται στο έντερο του παιδιού σας και επωάζεται για 3 έως 5 ημέρες προτού εκδηλωθεί. Το μολυσμένο άτομο είναι πιο μεταδοτικό κατά την πρώτη εβδομάδα της νόσου.
Και ναι, οι ενήλικες είναι επιρρεπείς στη μόλυνση. Στην πραγματικότητα, μάλιστα, γονείς, βρεφοκόμοι ή δάσκαλοι μπορεί να είναι μολυσμένοι και μεταδοτικοί αλλά να μην παρουσιάζουν συμπτώματα, εκθέτοντας έτσι εν αγνοία τους τα παιδιά στον ιό.
Πάντως, η λοίμωξη από Κοξάκι μια φορά οδηγεί σε ανοσία στον συγκεκριμένο ιό, αλλά ένα δεύτερο επεισόδιο μπορεί να συμβεί αργότερα με διαφορετικό στέλεχος των εντεροϊών.
Υπάρχει θεραπεία;
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για αυτή τη λοίμωξη, αν και χορηγείται συμπτωματική θεραπεία για την ανακούφιση από τον πυρετό, τους πόνους ή τον πόνο από τα στοματικά έλκη.
Το εξάνθημα στο σώμα συνήθως δεν προκαλεί φαγούρα, επομένως η καλύτερη πορεία δράσης είναι απλώς να περιμένετε να κάνει τον κύκλο του. Οι πληγές στο στόμα, από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι αρκετά επώδυνες καθιστώντας τη λήξη τροφής και υγρών επώδυνη για το παιδί.
Αποφύγετε τα εσπεριδοειδή και το αλάτι, που μπορεί να επιδεινώσουν τις πληγές και έχετε το νου σας για τυχόν συμπτώματα αφυδάτωσης (ξηροστομία, υπερβολική δίψα, μειωμένη παραγωγή ούρων ή λιγότερες βρεγμένες πάνες και λήθαργος).
Αν και δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη του Κοξάκι, οι ακόλουθοι κανόνες θα σας γλυτώσουν από… μπλεξίματα:
- συχνό πλύσιμο των χεριών σας (ειδικά μετά την αλλαγή πάνας)
- απολύμανση των μολυσμένων επιφανειών
- το πλύσιμο λερωμένων ειδών ρούχων
- εκμάθηση από νωρίς των κανόνων υγιεινής στο παιδί
Αν και συνήθως τα παιδιά επιστρέφουν στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο όταν ο πυρετός τους πέσει και οι πληγές επουλωθούν, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι συνεχίζουν να μεταδίδουν σε μικρότερο βαθμό τον ιό για βδομάδες μετά την πλήρη ανάρρωση τους.
