Η σκωληκοειδίτιδα – δηλαδή η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης στην κάτω δεξιά πλευρά της κοιλιάς – είναι δύσκολο να διαγνωστεί στις εγκύους, καθώς ο πόνος στην κοιλιά είναι συχνός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα ποσοστά ρήξης της σκωληκοειδούς απόφυσης και λοίμωξης στο εσωτερικό της κοιλιακής χώρας (περιτονίτιδα) είναι υψηλότερα στις εγκύους, οδηγώντας σε απειλητικές καταστάσεις για τη ζωή τόσο της μέλλουσας μαμάς όσο και του εμβρύου.
Η συχνότητα της σκωληκοειδίτιδας στην εγκυμοσύνη φαίνεται να είναι σημαντικά υψηλότερη κατά τους πρώτους 6 μήνες – δηλαδή κατά το 1ο και 2ο τρίμηνο.
Τα ανησυχητικά συμπτώματα
Ο πόνος στην κοιλιά είναι συχνός στην εγκυμοσύνη. Συνήθως προκαλείται από την επέκταση της μήτρας και το τέντωμα των συνδέσμων. Ωστόσο, μη ειδικά συμπτώματα που σχετίζονται με την κανονική εγκυμοσύνη – όπως κοιλιακό άλγος, ναυτία και έμετος – καθιστούν τη σκωληκοειδίτιδα πολύ δύσκολο να διαγνωστεί με ακρίβεια.
Καθώς η μήτρα μεγαλώνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το έντερο μετατοπίζεται και η σκωληκοειδής απόφυση μετακινείται. Ο κοιλιακός πόνος μπορεί να μην μπορεί να εντοπιστεί από την κοιλιακή εξέταση. Όταν η ηλικία κύησης αυξάνεται, ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στην πάνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς και η θέση της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να αλλάξει.
Έτσι, για να διαγνωστεί σωστά η σκωληκοειδίτιδα στις έγκυες γυναίκες απαιτούνται έμπειροι και εξειδικευμένοι γιατροί.
Εκτός από τον κοιλιακό πόνο, άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ναυτία
- απώλεια όρεξης
- μετεωρισμό
- ευαισθησία στην κοιλιά
Εάν παρουσιαστεί κοιλιακός πόνος και υπάρχει υποψία σκωληκοειδίτιδας, πρέπει να παρέχεται αμέσως ιατρική βοήθεια. Εάν η σκωληκοειδής απόφυση μολυνθεί, αναπτύσσεται πυρετός και ρίγη.
Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μια φλεγμονώδης σκωληκοειδής απόφυση τελικά θα σκάσει ή θα τρυπήσει και το περιεχόμενο του εντέρου θα χυθεί στην κοιλιακή κοιλότητα, προκαλώντας έντονο πόνο.
Η ρήξη της σκωληκοειδούς απόφυσης θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή τόσο της εγκύου όσο και του εμβρύου (πρόωρος τοκετός ή αποβολή).
Διάγνωση σκωληκοειδίτιδας στην εγκυμοσύνη
Εάν υπάρχει υποψία σκωληκοειδίτιδας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πρέπει να αναζητηθεί επειγόντως άμεση ιατρική βοήθεια. 
Οι εξετάσεις και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας σε έγκυες γυναίκες περιλαμβάνουν:
- Λήψη ιατρικού ιστορικού για διαφοροποίηση σημείων και συμπτωμάτων άλλων πιθανών καταστάσεων.
- Πλήρης φυσική εξέταση και εξέταση κοιλίας συμπεριλαμβανομένης της κοιλιακής ακαμψίας και τάσης. Η τεχνογνωσία εξειδικευμένων γιατρών είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό της ανωμαλίας της σκωληκοειδούς απόφυσης.
- Εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο του επιπέδου του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων.
- Τεστ ούρων (ανάλυση ούρων) για τον εντοπισμό της παρουσίας ερυθρών αιμοσφαιρίων και λευκών αιμοσφαιρίων στα ούρα, που συνήθως εντοπίζονται κατά τη διάρκεια λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος.
- Απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα άνω κοιλίας. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί επιπλέον να απαιτείται για να βοηθήσει στη διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας σε έγκυες γυναίκες, ειδικά όταν η επιβεβαιωτική διάγνωση δεν μπορούσε να επιτευχθεί με άλλες εξετάσεις.
Ο γιατρός θα πρέπει να αποκλείσει, παράλληλα, άλλες πιθανές καταστάσεις.
Θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας στην εγκυμοσύνη
Αφού επιβεβαιωθεί η σκωληκοειδίτιδα σε εγκύους, στις περισσότερες περιπτώσεις ενδείκνυται η χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης. Λειτουργώντας ως διεπιστημονική προσέγγιση, οι χειρουργοί σχεδιάζουν συλλογικά τη χειρουργική θεραπεία με μαιευτήρες και γυναικολόγους προκειμένου να διασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τη θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας, όσο η εγκυμοσύνη παραμένει υγιής. Επιπλέον, η καισαρική τομή δεν απαιτείται γενικά στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Ωστόσο, το σχέδιο θεραπείας ποικίλλει μεταξύ των ατόμων, ανάλογα με τη σοβαρότητα, τις επιπλοκές και την κατάσταση της υγείας των ασθενών.
Δεδομένου ότι οι έγκυες γυναίκες τείνουν να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ρήξεις σκωληκοειδούς απόφυσης που χύνουν μολυσματικό περιεχόμενο στην κοιλιακή κοιλότητα και προκαλούν σήψη, πρέπει να γίνει αμέσως επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική θεραπεία για την αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης ονομάζεται σκωληκοειδεκτομή. Υπάρχουν δύο τύποι σκωληκοειδεκτομής: η ανοιχτή σκωληκοειδεκτομή και η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή. Η τελευταία χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο λόγω των ανώτερων πλεονεκτημάτων της – η προηγμένη χειρουργική τεχνολογία παίζει καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη των καλύτερων δυνατών χειρουργικών αποτελεσμάτων.
Εάν υπάρχει υποψία σκωληκοειδίτιδας, συνιστάται ιδιαίτερα η άμεση ιατρική περίθαλψη προκειμένου να λάβετε ακριβή διάγνωση και έγκαιρες θεραπείες.
