Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να εμφανίσει νυχτερινή ενούρηση. Άλλες φορές οι αιτίες είναι ψυχογενείς και άλλες σωματογενείς. Αλλά αυτό που είναι σαφές είναι πως υπάρχει ισχυρή σύνδεση της πάθησης με την κληρονομικότητα.

Έρευνες έχουν δείξει, συγκεκριμένα, ότι η πιθανότητα ένα παιδί να εκδηλώσει την πάθηση είναι:

  • 43% αν ένας από τους δύο γονείς έβρεχε το κρεβάτι του, και
  • 77% αν και οι δύο γονείς έβρεχαν το κρεβάτι τους.

Αν αυτά τα στατιστικά σας στενοχωρούν, σας έχουμε καλά νέα, καθώς η επιστήμη έκανε μια εξίσου σημαντική ανακάλυψη. Ερευνητές στο UCLA που εξέτασαν παιδιά με ιστορικό ενούρησης βρήκαν ότι οι γονείς, μαζί με τα «ένοχα» γονίδια, κληρονόμησαν τα παιδιά τους και υψηλότερο δείκτη ευφυίας.

Επιπλέον, οι ειδικοί επισημαίνουν, πως οι γονείς που έβρεχαν το κρεβάτι τους ως παιδιά, μπορούν – χρησιμοποιώντας τη δική τους εμπειρία – να βοηθήσουν το παιδί τους να καταλάβει αφενός ότι δεν είναι μόνο του κι αφετέρου ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνιμο και θα υποχωρήσει.

Προετοιμασία για τη συζήτηση που θα κάνετε

Πριν καθίσετε για μια συζήτηση, αφιερώστε λίγο χρόνο για να θυμηθείτε πώς ήταν για εσάς το βρέξιμο του κρεβατιού. Φυσικά, ήταν πολύ καιρό πριν. Αλλά πιθανότατα θυμάστε να νιώθετε άγχος ή σύγχυση σχετικά με τη νυχτερινή ενούρηση – ειδικά αν συνεχίστηκε μέχρι την σχολική ηλικία ή και την εφηβεία.

Αν και η εστίαση σε αρνητικές αναμνήσεις δεν είναι απαραίτητα διασκεδαστική, μπορεί να σας δώσει ενσυναίσθηση γι’ αυτό που περνάει το παιδί σας. Σκεφτείτε τι σας ανησυχούσε. Ίσως νομίζατε ότι θα βρέχετε το κρεβάτι για πάντα. Ίσως ένα αδερφάκι σας πείραζε. Ή ίσως νιώθατε ότι φταίτε εσείς ή ότι οι γονείς σας θα εκνευριστούν. Μπορεί επίσης να θυμάστε ότι ανησυχούσατε ότι θα βρέξετε το κρεβάτι σας ένα βράδυ που σας φιλοξένησε ένας φίλος στο σπίτι του ή στις οικογενειακές διακοπές.

Οι προαναφερόμενες ανησυχίες και συναισθήματα είναι πολύ συχνές για ένα παιδί με νυχτερινή ενούρηση – επομένως δεν θα ήταν περίεργο αν το παιδί σας βιώνει κάποια από αυτά. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, η δική του εμπειρία να είναι εντελώς διαφορετική.

Γι’ αυτό το πιο σημαντικό μέρος αυτής της συζήτησης, θα είναι η ακρόαση.

Μιλήστε στο παιδί σας για τις εμπειρίες σας

Όταν είστε έτοιμοι για μια ανοιχτή και ειλικρινή συνομιλία και το παιδί σας φαίνεται επίσης έτοιμο, μπορείτε να ξεκινήσετε.

Σημειώστε μερικές φράσεις που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες:

  • Όταν ήμουν παιδί, ήμουν σαν εσένα! Είχα ατυχήματα και τη νύχτα.
  • Κι εγώ συνήθιζα να ξυπνάω σε βρεγμένο κρεβάτι.
  • Όπως και εσύ, δεν μπορούσα να το ελέγξω.
  • Έβρεξα το κρεβάτι μέχρι να έγινα (xx) χρονών.
  • Για να σταματήσω το κρεβάτι μου έπρεπε απλώς να περιμένω να μεγαλώσω και να ωριμάσει το σώμα μου.
  • Κάποια μέρα, θα μεγαλώσεις και θα τελειώσει όλο αυτό! Στο μεταξύ, νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε εσώρουχα ακράτειας. Τι λες γι’ αυτό;
  • Η ακράτεια ούρων είναι πολύ συχνή – πολλά παιδιά βρέχουν το κρεβάτι τους, όπως κι εμείς.
  • Το πιο σημαντικό είναι να μιλάμε μεταξύ μας. Θέλω να ξέρεις ότι μπορείς πάντα να έρχεσαι σε εμένα αν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις γι’ αυτό.
  • Δεν έγινε κάτι που έβρεξες το κρεβάτι σου. Είμαι σίγουρος ότι θα το ξεπεράσουμε.
  • Πώς αισθάνεσαι όταν ξυπνάς σε βρεγμένο κρεβάτι; Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ήθελες να μιλήσουμε;

Το να μιλάτε ανοιχτά για αυτές τις κοινές εμπειρίες δείχνει στο παιδί σας πόσο συχνή είναι η ενούρηση — ακόμη και μεταξύ των μελών της οικογένειάς του! Αυτό μπορεί να τους προσφέρει μια τεράστια αίσθηση άνεσης και σιγουριάς και να τους δώσει ένα πραγματικό παράδειγμα ενός ανθρώπου που μεγαλώνοντας ξεπέρασε το πρόβλημα. Απλώς φροντίστε να αφιερώσετε χρόνο για να αφήσετε το παιδί σας να σας μιλήσει. Μπορεί να εκπλαγείτε από αυτό που σκέφτεται και παράλληλα να ανακαλύψετε νέους τρόπους για να στηρίζετε το παιδί σας.