Αν και κάθε παιδί είναι διαφορετικό (και οι τεχνικές πειθαρχίας που λειτουργούν για ένα παιδί μπορεί να μη λειτουργούν για ένα άλλο), όλα τα παιδιά χρειάζονται όρια προκειμένου να είναι και να νιώθουν ασφαλή. Μέχρι να ανακαλύψετε ποιες στρατηγικές πειθαρχίας λειτουργούν καλύτερα για το δικό σας παιδί μπορεί να χρειαστούν μερικές δοκιμές, ωστόσο λαμβάνοντας υπόψιν σας τα παρακάτω θα είστε σε θέση να βρείτε μια αποτελεσματική προσέγγιση.
4 πράγματα που πρέπει να σκεφτείτε ώστε να βρείτε την προσέγγιση που σας ταιριάζει
#1 Τον χαρακτήρα του παιδιού
Τα χαρακτηριστικά του παιδιού σας επηρεάζουν το πώς θα ανταποκριθεί σε διάφορες στρατηγικές πειθαρχίας. Τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν την προσωπικότητα, την ιδιοσυγκρασία, τα ταλέντα, τις δεξιότητες, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες.
Για παράδειγμα, η ανατροφή ενός παιδιού που αναστατώνεται εύκολα απαιτεί διαφορετικές στρατηγικές πειθαρχίας σε σύγκριση με ένα ήρεμο παιδί που είναι πρόθυμο να συμβιβαστεί. Σκεφτείτε τι είδους κανόνες, όρια και συνέπειες ταιριάζουν καλύτερα στα μοναδικά χαρακτηριστικά του δικού σας παιδιού.
#2 Τον δικό σας χαρακτήρα
Εξετάστε τα δικά σας χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τα χαρακτηριστικά του παιδιού σας. Σημειώστε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των προσωπικοτήτων σας, της ιδιοσυγκρασίας και των προτιμήσεών σας. Αυτό μπορεί να αναδείξει σημεία όπου μπορεί να έχετε λιγότερη ανοχή.
Για παράδειγμα, εάν είστε ένα χαμηλών τόνων άτομο που προτιμά την ηρεμία, μπορεί να δυσκολευτείτε να έχετε υπομονή με ένα φασαριόζικο, υπερκινητικό παιδί. Η εξέταση αυτών των παραγόντων μπορεί να αυξήσει την ευαισθητοποίηση σας και να βρείτε πιο εύκολα ένα αποτελεσματικό σχέδιο πειθαρχίας που να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και των δύο σας.
#3 Τα βιώματα του παιδιού
Οι εμπειρίες ζωής επηρεάζουν τη συμπεριφορά του παιδιού. Η μετακόμιση σε ένα νέο σπίτι, η εγγραφή σε ένα νέο σχολείο ή η προσαρμογή με ένα νέο μωρό στο σπίτι είναι παραδείγματα παραγόντων που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του. Σημειώστε τυχόν πρόσφατες αλλαγές και πώς αυτές επηρεάζουν το παιδί σας.
Για παράδειγμα, ένα παιδί που προσπαθεί να προσαρμοστεί στο σπίτι με ένα νέο αδερφάκι μπορεί να αισθάνεται ότι έχει μείνει «εκτός» και να μην ανταποκρίνεται καλά στις απαιτήσεις σας. Ή, εάν η οικογένειά σας μετακόμισε σε μια νέα πόλη και το παιδί σας χρησιμοποιεί το κινητό του για να επικοινωνήσει με τους πρώην φίλους του, ίσως να μην θέλετε να το τιμωρήσετε στερώντας του το τηλέφωνό του. Η συζήτηση με τους φίλους του μπορεί να είναι ο τρόπος του να αντιμετωπίσει το στρες του.
#4 Τη δική σας αντιμετώπιση
Ένα παιδί που δέχεται επαίνους για την καλή του συμπεριφορά είναι πιο πιθανό να τη συνεχίσει στο μέλλον και να υπακούει στους κανόνες. Εάν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας δεν λαμβάνει αρκετή θετική ενίσχυση για την καλή του συμπεριφορά, προσαρμόστε τη στρατηγική πειθαρχίας σας έτσι ώστε να αυξήσετε το κίνητρό του να συμπεριφέρεται καλά.
Από την άλλη, μερικές φορές τα παιδιά λαμβάνουν ενθάρρυνση για αρνητικές συμπεριφορές, γεγονός που τα κάνει να συνεχίζουν την κακή συμπεριφορά. Για παράδειγμα, ένα παιδί που λαμβάνει πολλή προσοχή επειδή γκρινιάζει, μαθαίνει ότι το κλαψούρισμα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τραβήξει την προσοχή.
Οι αρνητικές συνέπειες πρέπει επίσης να είναι σταθερές. Αν έχετε προειδοποιήσει το παιδί σας ότι αν συνεχίσει την κακή συμπεριφορά θα τιμωρηθεί (π.χ. αν χτυπήσεις τον αδερφό σου, δεν θα δεις τηλεόραση για 2 ημέρες), και στη συνέχεια δεν εφαρμόσετε την τιμωρία, του περνάτε το μήνυμα ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς συνέπειες.