Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη σε κάθε είδους σχέσης και ειδικά μεταξύ των παιδιών που ακόμη μαθαίνουν να αυτορρυθμίζονται και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Ωστόσο, όσο κι αν μας κουράζει ή μας στεναχωρεί το να βλέπουμε τα αδερφάκια να τσακώνονται, μέσα από τους τσακωμούς τους μαθαίνουν να διαχειρίζονται τις συγκρούσεις, να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και να οριοθετούν τον εαυτό τους αλλά και τις σχέσεις τους. Σε κάθε περίπτωση, η διατήρηση μιας υγιούς και λειτουργικής κατάστασης στην οικογένεια σχετίζεται με την προσέγγιση που θα υιοθετήσουμε εμείς ως γονείς.
5 λάθη που κάνουμε ως γονείς όταν τσακώνονται τα αδερφάκια
Λάθος #1 – Δεν θέτουμε κανόνες
Οι οικογενειακοί κανόνες πρέπει να είναι ξεκάθαροι και να ορίζονται με τη βοήθεια όλων των μελών της οικογένειας. Τα όρια προσφέρουν στα παιδιά μας μια αίσθηση ασφάλειας, η οποία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη υγιών προσωπικοτήτων.
Θέτουμε λοιπόν ως βασικό κανόνα ότι ακόμη κι όταν διαφωνούμε με κάποιον ποτέ δεν ασκούμε σωματική βία. Εξηγούμε στα παιδιά ότι ο μόνος υγιής τρόπος για να διαχειριστούμε μια σύγκρουση είναι να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τον κάθετο, διεκδικητικό και γεμάτο αυτοπεποίθηση λόγο μας και όχι τα χέρια μας.
Λάθος #2 – Βιαζόμαστε να επέμβουμε
Συχνά στους τσακωμούς τα παιδιά μας ζητούν την εμπλοκή μας, ωστόσο δεν πρέπει να αναλάβουμε αυτοόν τον ρόλο, αφού αυτή η προσέγγιση δεν εστιάζει στη λύση του προβλήματος, παρά μόνον ενδυναμώνει τη σύγκρουση. Άλλωστε, στόχος δεν είναι να βρεθεί «ποιος φταίει», αλλά η λύση στο πρόβλημα. Ενθαρρύνουμε λοιπόν τα παιδιά να υποχωρήσουν από τον τσακωμό και να προσπαθήσουν να βρουν από κοινού μια λύση.
Στην περίπτωση που απειλείται η σωματική ακεραιότητα των παιδιών, επεμβαίνουμε άμεσα, χωρίς πάλι να πάρουμε κανενός το μέρος, αλλά χωρίζοντας τα δύο αδέρφια και υπενθυμίζοντας τον βασικό κανόνα του σπιτιού (λύνουμε τις διαφορές μας ήρεμα).
Λάθος #3 – Συγκρίνουμε τα παιδιά μας
Οι συγκρίσεις δημιουργούν άγχος στο παιδί που αποτελεί παράδειγμα αλλά και μια αίσθηση αποτυχίας στο άλλο. Αποφεύγουμε λοιπόν να συγκρίνουμε τα παιδιά μας καθώς ακόμη και οι ανώδυνες συγκρίσεις μπορεί να εκληφθούν ως επικριτικές από εκείνα, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εντάσεων μεταξύ τους.
Λάθος #4 – Απαγορεύουμε κάθε μεταξύ τους ένταση
Αν απαγορεύουμε συστηματικά την εκδήλωση των συγκρούσεων μεταξύ των αδελφών, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσουμε τα παιδιά μας στην εσωστρέφεια αλλά και σε μια «ενοχική» στάση για τα ίδια τους τα συναισθήματα, καθώς και στη διαιώνιση των συγκρούσεων και έξω από την οικογένεια.
Λάθος #5 – Δεν τα επαινούμε όταν τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους
Ο έπαινος είναι απαραίτητος όταν τα παιδιά μας συνεργάζονται αποτελεσματικά χωρίς συγκρούσεις. Άλλωστε, η συμπεριφορά αυτή δεν θεωρείται δεδομένη, οπότε η επιβράβευση με ένα θετικό σχόλιο ή ένα απλό χάδι θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη. Επίσης, φροντίζουμε να επιβραβεύουμε ακόμη και τη λιγότερο… τέλεια συμπεριφορά όταν αυτή φτάνει σχεδόν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο είναι η απουσία επιθετικότητας μεταξύ των παιδιών.