Δεν είναι λίγες οι φορές που η ώρα για τον ύπνο μετατρέπεται σε μία οικογενειακή πρόκληση. Το παιδί μας μπορεί να είναι γεμάτο ενέργεια ή απλά να μην θέλει να σταματήσει την δραστηριότητα που κάνει εκείνη την στιγμή. Σίγουρα το παιχνίδι θα κάνει πιο δελεαστική αυτή την διαδικασία. Ακόμα και αν αναρωτιόμαστε «Μα παιχνίδι την ώρα του ύπνου; Γίνεται;». Η απάντηση είναι ναι, με φαντασία και καλή διάθεση όλα γίνονται.
Μια φωλιά παραμύθια
Κάνουμε την κλασική ανάγνωση παραμυθιού λίγο πιο παιχνιδιάρικη. Φωλιάζουμε κάτω από τα σκεπάσματα και με έναν δυνατό φακό διαβάζουμε ένα παραμύθι που έχουμε διαλέξει μαζί με το παιδί σαν να είμαστε κρυμμένοι σε μια φωλιά. Tip: Το παραμύθι πρέπει να μην περιέχει τίποτα τρομακτικό γιατί αυτό μπορεί να διαταράξει τον ύπνο του.
Το κυνήγι της χαμένης αγκαλιάς
Αρκετά παιδιά νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια όταν κοιμούνται αγκαλιά με δύο – τρία παιχνίδια τους. Μπορούμε, λοιπόν κάθε βράδυ να οργανώνουμε ένα κυνήγι χαμένων παιχνιδιών αγκαλιάς. Τα κρύβουμε σε διάφορα σημεία του σπιτιού και μετά του δίνουμε οδηγίες για να τα βρει.
Μόλις τα συγκεντρώσει όλα πάμε στο κρεβάτι για μια μεγάλη αγκαλιά, πολλά φιλιά και μία όμορφη καληνύχτα. Tip: Όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο μεγαλύτερη βοήθεια χρειάζεται από εμάς για να μην απογοητευθεί αν δεν βρίσκει που είναι κρυμμένα τα παιχνίδια.
Η ημέρα μας σε θέατρο σκιών
Ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, με την βοήθεια ενός φωτιστικού αλλά και των χεριών μας, δημιουργούμε «χαρακτήρες – ήρωες» με τις σκιές που δημιουργούνται στον τοίχο. Ο κάθε «ήρωας» λέει τα νέα της ημέρας μας. Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή.
Tip: Όταν ξεκινήσουμε αυτό το παιχνίδι, αλλά και εάν το παιδί είναι μικρό, καλό είναι να αρχίζουμε εμείς πρώτοι την αφήγηση. Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η λεκτική επικοινωνία του παιδιού είναι μια ασκούμενη δεξιότητα που χρειάζεται χρόνο και καθοδήγηση για να την κατακτήσει.
Ένα τραγούδι για τον ύπνο
Από ένα νανούρισμα, ένα παραδοσιακό τραγούδι έως και ένα σύγχρονο τραγούδι. Όλα μας κάνουν… Επιλέγουμε παρέα ποιο τραγούδι θέλουμε να τραγουδάμε πριν τον ύπνο. Ο μόνος περιορισμός που έχουμε είναι να είναι σε αργό ρυθμό για να μην το αναστατώσει. Tip: Μπορείτε ακόμα και να χορέψετε αγκαλιασμένοι το τραγούδι αυτό πριν την καληνύχτα.
Το δικό μας υπνοεπιτραπέζιο
Σε ένα χαρτόνι ζωγραφίζουμε ένα «δρομάκι» με τετραγωνάκια. Σε σχήμα σαλιγκαριού ή σαν φιδάκι, όπως αυτά που έχουν τα αγοραστά επιτραπέζια. Στην μία άκρη ζωγραφίζουμε την έναρξη και στην άλλη τον τερματισμό, όπου θα ζωγραφίσουμε ένα κρεβάτι (μπορούμε αν θέλουμε αντί ζωγραφιάς να κολλήσουμε εικόνες εκτυπωμένες).
Στα υπόλοιπα «σκαλοπάτια», αυτά δηλαδή που βρίσκονται ανάμεσα στην έναρξη και τον τερματισμό θα βάλουμε εικόνες από όλα αυτά που κάνουμε στην ρουτίνα του ύπνου. Δείπνο, προετοιμασία ρούχων για την επόμενη, μπάνιο, γάλα, πλύσιμο δοντιών, παραμύθι… Βάζουμε τόσα πιόνια όσα τα άτομα του σπιτιού που θα παίξουν.
Κάθε φορά που κάποιος ολοκληρώνει μία ενέργεια (για παράδειγμα πλύσιμο δοντιών) το πιόνι κινείται μία θέση μπροστά, στην επόμενη ενέργεια. Όποιος φτάσει πρώτος στο κρεβάτι – τερματισμό κερδίζει…
Ο απέραντος ουρανός
Εάν ζούμε σε περιοχή που μπορούμε να δούμε τον έναστρο ουρανό είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όμορφες ιστορίες.
Σβήνουμε τα φώτα και, είτε μέσα από το σπίτι κοντά στο παράθυρο, είτε έξω στο ύπαιθρο, καθόμαστε αγκαλιά και παρατηρούμε τα αστέρια λέγοντας όμορφες αυτοσχέδιες ιστορίες ή διαβάζοντας παιδικά βιβλία αστρονομίας, κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού μας, μέσα από τα οποία τα παιδιά ταυτόχρονα αποκτούν και γνώση .
Ακόμα και αν δεν έχουμε πρόσβαση στον έναστρο ουρανό υπάρχει λύση. Μπορούμε να κολλήσουμε στο ταβάνι του δωματίου φωσφορίζοντα αστέρια. Έτσι κάθε βράδυ μπορούμε να ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και να λέμε μία ευχή για κάθε ένα αστέρι που φωτίζει στο ταβάνι.
Μία ευχή για μένα, μία για σένα, μία για κάθε μέλος της οικογένειας, μία ευχή για κάποιον που το χρειάζεται… Δεν υπάρχει περιορισμός. Να θυμάστε πάντα ότι τα παιδιά χρειάζονται την ενθάρρυνσή μας, αλλά και την καθοδήγησή μας, για να αναπτύξουν τα λεκτικά τους μέσα επικοινωνίας.
Ντενέκτιβ ύπνου
Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και έχουμε για εργαλεία μας έναν φακό και ένα ρολό από χαρτί υγείας ή κουζίνας. Λέμε στο παιδί μια αυτοσχέδια ιστορία «χρησιμοποιώντας» μέσα σε αυτήν λέξεις από αντικείμενα που βρίσκονται στο δωμάτιο.
Κάθε φορά που η ιστορία «φτάνει» στο αντικείμενο αυτό ανάβουμε τον φακό και ζητάμε από τον μικρό ντεντέκτιβ να βρει το αντικείμενο στον χώρο με την βοήθεια του τηλεσκόπιου – ρολού από χαρτί.