Συναισθηματική ρύθμιση: Τι είναι και πού θα βοηθήσει το παιδί

Υπάρχουν φορές που ενδεχομένως έχετε βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν το παιδί σας αρχίζει να φωνάζει, ακόμα και σε δημόσιους χώρους, μη μπορώντας να ελέγξει την λεγόμενη «συναισθηματική ρύθμιση». Τι είναι όμως αυτό; Είναι η ικανότητα που έχει ο άνθρωπος να ηρεμεί μετά από έντονες συναισθηματικές καταστάσεις. Η ανάπτυξη αυτής της δεξιότητας χρειάζεται χρόνια για να καθιερωθεί μιας και είναι απαραίτητη η «δημιουργία» συγκεκριμένων «οδών» στον εγκέφαλο.

Τα βήματα ανάπτυξης της «συναισθηματικής ρύθμισης»

Οι λόγοι που οι άνθρωποι επιδιώκουν την συναισθηματική ρύθμιση είναι γιατί είναι μια δεξιότητα η οποία βοηθά στην μείωση των «αρνητικών» συναισθημάτων και την αύξηση των «θετικών». Πως μπορεί όμως ένα παιδί να ξεκινήσει όλο αυτό το «ταξίδι»;

· Πρώτο στάδιο

Το παιδί έχει μηδενικές ικανότητες διαχείρισης των συναισθημάτων του και χρειάζεται την βοήθειά σας για να ηρεμήσει με παρηγορητικές ενέργειες όπως το να το πάρετε αγκαλιά, να το χαϊδέψετε, να το κουνήσετε τοποθετώντας το κεφάλι του κοντά στο στέρνο σας…

· Δεύτερο στάδιο

Σε αυτό το στάδιο το παιδί έχει υψηλότερο όριο για να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του αλλά εξακολουθεί να χρειάζεται την βοήθειά σας. Καλό είναι να αναπτύξετε την λεκτική σας επικοινωνία πάντα κατεβαίνοντας στο ύψος του και μιλώντας με ήρεμη φωνή.

· Τρίτο στάδιο

Ή αλλιώς το στάδιο της «αυτορρύθμισης των συναισθημάτων». Το παιδί μπορεί να διαχειριστεί μόνο του τα συναισθήματά του και να τα επικοινωνήσει.

Είναι βοηθητικό αν σκεφτείτε ότι και οι ενήλικες αρκετές φορές κινούνται μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου σταδίου όταν υπάρχει μεγάλη συναισθηματική φόρτιση. Έτσι μπορεί να εντοπίσετε, και εσείς οι ίδιοι, στιγμές στη ζωή σας που χρειαζόσασταν κάποιον να σας βοηθήσει να βρείτε τον «δρόμο», τις λέξεις και να πάρετε αυτές τις βαθιές ανάσες που βοηθούν στο να ηρεμήσετε. Γι’ αυτό και τα παιδιά μπορεί να «μπαινοβγαίνουν», ανάλογα την «συναισθηματική περίοδο» που διανύουν ή το γεγονός που έχει συμβεί, στην δεξιότητα της «συναισθηματικής ρύθμισης». Με ποιους τρόπους όμως μπορείτε να τα βοηθήσετε;

Βαθιά ανάσα

Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι το παιδί που «ουρλιάζει» χρειάζεται την βοήθειά σας για να αντιμετωπίσει αυτό που του έχει συμβεί. Κατεβείτε στο ύψος του και αρχίστε και εσείς να παίρνετε βαθιές και αργές ανάσες προσπαθώντας να του τις μεταδώσετε. Βοηθάει αρκετά αν πρώτα κερδίσετε την προσοχή του ακουμπώντας με τα χέρια σας απαλά τους ώμους του ή παίρνοντάς το αγκαλιά.

Παρέα σε αυτό

Υπάρχουν φορές που πρέπει να βάλετε φρένο στην παρόρμησή σας να στείλετε το παιδί τιμωρία στο δωμάτιό του. Χρειάζεται να έχετε κατά νου ότι αυτό σε συνδυασμό με την οδηγία «Πήγαινε να ηρεμήσεις» είναι σχεδόν αδύνατο. Το παιδί όχι μόνο σας χρειάζεται κοντά του για να βρει τον δρόμο αλλά μπορεί να νιώσει αναστατωμένο σε περίπτωση που το βιώσει ως απόρριψη.

Τα λόγια μετά

Τα παιδιά είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν στα λόγια όταν βρίσκονται σε συναισθηματική φόρτιση. Γι’ αυτό καλό είναι να περιορίστε στο ελάχιστο την λεκτική σας επικοινωνία. Μπορείτε με ήρεμο τρόπο να πείτε «Καταλαβαίνω ότι είσαι αναστατωμένος ή αναστατωμένη. Μπορώ να σε βοηθήσω να ηρεμήσεις. Έλα να σε πάρω αγκαλιά και να πάρουμε μαζί βαθιές ανάσες.».

Απολογισμός

Μόλις το παιδί ηρεμήσει είναι αρκετά χρήσιμο να κάνετε μία συζήτηση για το τι συνέβη. Μιλήστε του με κατανόηση απέναντι στα συναισθήματά του και βοηθήστε το να βρει την λύση για την επόμενη φορά που θα έρθει αντιμέτωπο με μια τέτοια συναισθηματική πρόκληση. Μπορείτε για παράδειγμα να πείτε «Καταλαβαίνω ότι προηγουμένως ένιωσες θυμό που σου πήραν το παιχνίδι. Ποιος πιστεύεις ότι θα ήταν ο καλύτερο τρόπος για να το πάρεις πίσω την επόμενη φορά;».