Υπάρχουν περίοδοι που μπορεί να παρατηρείτε τον εαυτό σας να λέτε συνεχώς «όχι» σε ό,τι σας ζητάει το παιδί. Τι θα γινόταν, όμως, αν για μια μέρα λέγατε συνέχεια ναι; «Όχι τώρα…». «Δώσε μου, σε παρακαλώ, πέντε λεπτά και έρχομαι!». «Αχ τώρα δεν μπορώ, μπορεί σε λιγάκι.». Είναι λίγες μόνο από τις φράσεις που ενδεχομένως να χρησιμοποιείτε. Έχετε αναρωτηθεί ωστόσο πώς νιώθουν πραγματικά τα παιδιά;
Είστε πραγματικά τόσο απασχολημένοι;
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι βιώνουμε μια απαιτητική καθημερινότητα. Η δουλειά, το σχολείο των παιδιών, οι εξωσχολικές δραστηριότητες, οι δουλειές του σπιτιού…. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Όταν το πρόγραμμα είναι, τόσο, ασφυκτικά γεμάτο και το παιδί, σας ζητήσει, για παράδειγμα, να παίξετε είναι σχεδόν αντανακλαστική η απάντηση «Τώρα δεν μπορώ. Μπορεί σε λίγο». Και η αλήθεια είναι ότι, τις περισσότερες φορές, τελικά δεν τα καταφέρνετε. Αυτό δεν επιφέρει κάποια σημαντική δυσλειτουργία στην οικογένεια, χάνετε όμως η «στιγμή» που μπορείτε να συνδεθείτε μαζί του. Έτσι αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες να μην σας το ζητήσει ξανά, μιας και τα περισσότερα παιδιά, συνήθως λαμβάνουν την άρνηση ως «Είμαι πολύ απασχολημένος και δεν μπορώ να διαθέσω χρόνο για σένα…».
Είναι σωστό να λέτε πάντα «ναι»;
Το να λέτε σε ένα παιδί συνέχεια «ναι» σαφώς και δεν είναι εφικτό, ρεαλιστικό αλλά ούτε σωστό, από παιδαγωγικής απόψεως. Μιας και τα υγιή – σαφή όρια δημιουργούν στα παιδιά την ασφάλεια που χρειάζονται για να μάθουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Τα όρια τα βοηθούν να κατακτήσουν την ελευθερία τους. Επομένως είναι λογικό, αλλά και θεμιτό να υπάρχουν και να μεγαλώνουν μέσα σε αυτά. Είναι επίσης σημαντικό και εσείς να τους επικοινωνείτε τις δικές σας ανάγκες. Γι’ αυτό δεν πρέπει να γεμίζετε με τύψεις κάθε φορά που δεν μπορείτε, για παράδειγμα, να διακόψετε την μαγειρική σας για να πάτε κοντά του. Τι θα γινόταν όμως αν λέγατε «ναι» όποτε αυτό ήταν εφικτό ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως να βγείτε λίγο από την «Comfort zone» σας, τη ζώνη άνεσής σας δηλαδή;
Κατακτώντας την θετική απάντηση
Αν αρχίσετε να παρατηρείτε τον εαυτό σας μπορεί να διαπιστώσετε ότι λέτε «Όχι» πολύ πιο συχνά από ότι νομίζατε. Αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει…
- Ένα βήμα την φορά. Είναι λογικό να μην σας είναι πολύ εύκολο να λέτε συχνά «ναι». Γι’ αυτό μπορείτε να ξεκινήσετε με το να το λέτε τις φορές που «κανονικά» θα απαντούσατε «Μπορεί» ή «Αργότερα». Και ενώ, ενδεχομένως, στην αρχή να είναι μια πλήρως συνειδητή διαδικασία, η οποία να χρειάζεται σκέψη για να πραγματοποιηθεί, μετά θα περάσει στο υποσυνείδητο και ολοένα θα αυξάνονται οι θετικές σας απαντήσεις. Είναι άλλωστε σχεδόν σίγουρο ότι η αντίδραση των παιδιών σας θα σας ανταμείψει δίνοντας σας επιπλέον κίνητρα.
- Μια μέρα με «ναι». Ένας άλλος τρόπος είναι να αφιερώσετε μια μέρα όπου θα λέτε σε όλα, ή σχεδόν σε όλα «ναι». Σε όσα βέβαια δεν διακυβεύουν την σωματική ακεραιότητα την δική σας και των παιδιών, «Ναι». Ενημερώστε τον σύντροφό σας γι’ αυτή σας την απόφαση χωρίς, όμως, να ενημερώσετε τα παιδιά. Έτσι θα καταφέρετε, σε μεγάλο βαθμό, να είσαστε πιο πολύ παρόντες περνώντας χρόνο μαζί τους. Φανταστείτε μόνο ποια θα είναι η αντίδρασή τους αν σας πουν να πάτε στο πάρκο ενώ βρέχει και εσείς δεχθείτε; Πόσο θα εκπλαγούν αν διαβάσετε ένα παραμύθι όταν σας το ζητήσουν και ενώ είναι ήδη αργά; Τα παιδιά θα νιώσουν πολύ όμορφα και σημαντικά.
