Η γονική μέριμνα για περισσότερα από ένα παιδιά μπορεί να συνοδεύεται από πολλές προκλήσεις. Υπάρχουν περισσότερα χρονοδιαγράμματα που πρέπει να ακολουθήσετε, υπάρχουν ανταγωνισμοί μεταξύ αδελφών που πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι γονείς θέλουν να βεβαιωθούν ότι είναι δίκαιοι. Δεν θέλουν να συμπεριφέρονται διαφορετικά σε κανένα από τα παιδιά τους και θέλουν να βεβαιωθούν ότι όλα θα γνωρίζουν ότι τα αγαπούν και τα σέβονται το ίδιο. Ωστόσο, είναι αυτό το σωστό;
Δίκαια συμπεριφορά δεν σημαίνει όμοια συμπεριφορά
Συμπεριφέρομαι δίκαια στα παιδιά μου δεν σημαίνει συμπεριφέρομαι σε όλα το ίδιο, εξηγούν οι ειδικοί σε θέματα γονικής μέριμνας. Η πεποίθηση, λένε, είναι ότι οι γονείς πρέπει – αφενός – να διδάσκουν τα παιδιά τους για την αδικία επειδή αυτό θα βιώσουν στον πραγματικό κόσμο. Είναι, δηλαδή, μια στιγμή διδασκαλίας/μάθησης για τα παιδιά. Αφετέρου – η προσπάθεια να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι ίσα μεταξύ των αδελφών δεν είναι μόνο ρεαλιστική αλλά και μη βιώσιμη, εξηγούν.
Τι εννοούν;
Θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν για να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα δεν θα είναι πάντα δίκαια κι όταν το κάνουμε αυτό, τα παιδιά μας μπορούν να μάθουν δεξιότητες αντιμετώπισης για να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους κάθε φορά που θα βρίσκονται αντιμέτωπα με τέτοιες περιπτώσεις.
Το να συμπεριφερόμαστε στα παιδιά μας ίσα δεν είναι ρεαλιστικό γιατί εάν έχετε δύο παιδιά που είναι δραστικά διαφορετικά σε ηλικία ή ανάπτυξη, αυτό δεν μπορεί να είναι δίκαιο. Εάν, για παράδειγμα, έχετε ένα παιδί 12 ετών και ένα 2χρονο, δεν πρόκειται να έχουν ίση μεταχείριση γιατί πολύ απλά δεν πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση. Βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοια.
Πώς να διαχειριστείτε τα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτό
Ένα παιδί 14 χρονών δεν θα πρέπει να το αναγκάσετε να κοιμηθεί την ίδια ώρα με το 7χρονο αδερφάκι του. Στο μικρό παιδί μπορεί να φαίνεται δίκαιο να πέφτουν όλα τα μέλη της οικογένειας την ίδια ώρα για ύπνο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Το μικρό παιδί μπορεί επίσης να θέλει να γυρίσει μόνο του από το σχολείο, όπως το μεγαλύτερο αδερφάκι του. Φαίνεται άδικο, να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση, αλλά δεν είναι.
Πώς λοιπόν να χειριστείτε τα πράγματα όταν δεν είναι «δίκαια» και τα συναισθήματα που προκύπτουν από αυτό;
Η ανοιχτή επικοινωνία και οι απλές εξηγήσεις για τις διαφορές μεταξύ των παιδιών μπορεί να είναι αρκετές. Αξίζει επίσης να εξηγήσουμε στα μικρότερα παιδιά ότι όσο μεγαλώνουν θα τους δίνονται περισσότερες ευκαιρίες. Αυτή είναι επίσης η ώρα για μια συζήτηση για τον «πραγματικό κόσμο» και για το πώς κάτι μπορεί να φαίνεται άδικο μερικές φορές, αλλά μπορούμε να το ξεπεράσουμε διαχειριζόμενοι τις αντιδράσεις μας σε αυτόν.