Ο κόσμος για τα νήπια είναι κάτι εντελώς καινούργιο και θέλουν να το εξερευνήσουν. Κι ενώ οι λέξεις που χρησιμοποιούν για να εκφραστούν είναι περιορισμένες και οι σωματικές δεξιότητες ακόμη περισσότερο, το μυαλό τους λειτουργεί σχεδόν πάντα, δημιουργώντας καθημερινά νέες νευρικές οδούς.
Για να μπορέσουμε λοιπόν να σκεφτούμε τρόπους να μεγαλώσουμε το νήπιό μας καλά, πρέπει πρώτα να μάθουμε πώς λειτουργεί το μυαλό του.
Το σκάει ή «σας σκάει»
Οι άνθρωποι είμαστε έτσι φτιαγμένοι από τη φύση ώστε όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση υψηλού στρες, είτε φεύγουμε τελείως από το πρόβλημα είτε το αντιμετωπίζουμε κατά μέτωπο. Αλλά, ενώ οι ενήλικες είναι σε θέση να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ πραγματικά στρεσογόνων καταστάσεων και συναρπαστικών καταστάσεων – όπως το να «κολλήσουν» σε ένα ασανσέρ έναντι μιας βόλτας με το τρενάκι του λούνα παρκ – τα νήπια δεν μπορούν να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ των δύο. Έτσι βρίσκουν οποιαδήποτε αγχωτική κατάσταση τρομακτική. Ως εκ τούτου, οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν να μην εκθέτουν τα παιδιά σε έντονα στρεσογόνες καταστάσεις, που μπορεί να τους προκαλέσουν μακροπρόθεσμα προβλήματα.
«Λιώνει» για λίγη από την προσοχή σας
Τα νήπια έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο και γι’ αυτό δεν μπορούν να εκφραστούν πλήρως. Έτσι, όταν κάποιο αίτημά τους αγνοηθεί πολλές φορές, θα καταφύγουν στη γκρίνια. Αυτό συμβαίνει γιατί θέλουν κάθε είδους προσοχή και θα κάνουν τα πάντα για να την πάρουν. Αυτό είναι επίσης ένα είδος ενστικτώδους συμπεριφοράς, όπου ο μικρότερος της αγέλης ενεργεί για να κερδίσει την προσοχή από τους μεγαλύτερους. Ως γονιός, πρέπει να «διαβάσετε» αυτή τη συμπεριφορά και να κάνετε το νήπιο να συνειδητοποιήσει ότι οι αρνητικές ενέργειες δεν θα του δώσουν αυτό που θέλει. Έτσι, προσπαθήστε να αγνοήσετε τις εκκλήσεις του ή να του αποσπάσετε τελείως την προσοχή.
«Συναγωνίζεται» σε περιέργεια τις… γάτες
Οι γονείς συχνά παρατηρούν ότι τα παιδιά τους έχουν τη συνήθεια να βρίσκουν σχεδόν οτιδήποτε ενδιαφέρον – είτε είναι η δική τους σκιά, είτε ένα μικρό σκουλήκι που στριφογυρίζει στο χώμα ή η αίσθηση της βροχής στο πρόσωπό τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας βιολογικός λόγος πίσω απ’ αυτό – τα παιδιά έχουν λίγους ανασταλτικούς νευροδιαβιβαστές, που αναγκάζουν τον εγκέφαλό τους να υπερλειτουργεί κάθε φορά που δέχονται ένα ερέθισμα. Από εδώ πηγάζει η υπερβολική τους περιέργεια. Ενώ οι γονείς βρίσκουν ενοχλητικές τις αδιάκοπες ερωτήσεις των παιδιών τους για τυχαία πράγματα, αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα καλό εργαλείο μάθησης. Απλά να ξέρετε ότι το παιδί σας μαθαίνει πώς να επεξεργάζεται τις πληροφορίες μόνο του και πως όσο καλλιεργείτε με τον τρόπο σας αυτή την δεξιότητα, τόσο περισσότερο το βοηθάτε να γίνει καλός μαθητής όταν βρεθεί στο σχολείο.