Το ακαδημαϊκό ταξίδι μπορεί να μοιάζει μακρύ για κάποια παιδιά. Ιδίως για εκείνα που δεν έχουν τα απαραίτητα κίνητρα ή έχουν την τάση να χρονοτριβούν με τα μαθήματά τους. Και καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, τους ανατίθεται μεγαλύτερη ευθύνη να ολοκληρώνουν τις εργασίες τους.
Η ενθάρρυνση του παιδιού σας είναι σημαντική για τη δημιουργία συνηθειών που διαρκούν. Υπάρχουν ορισμένες σπουδαίες, τεκμηριωμένες στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη κινήτρων για αυτούς τους μαθητές.
Διαβάστε επίσης: Μπορεί η αποτυχία να κάνει καλό στα παιδιά;
Ακολουθούν τρεις τρόποι με τους οποίους που μπορείτε να τα βοηθήσετε να ξεκινήσουν:
1. Καλλιεργήστε την αυτο-ομιλία με γνώμονα τη μαεστρία
Στην έρευνα της ψυχολογίας υπάρχει μια θεωρία που ονομάζεται αυτο-καταλογισμός. Διερευνά τις διαφορές μεταξύ ενός «αβοήθητου» προσανατολισμού (η νοημοσύνη είναι αμετάβλητη, αυτός είναι ο τρόπος που είμαι) και ενός προσανατολισμού σταδιακής/αριστείας (η προσπάθεια επεκτείνεται).
Η μάθηση από τη θέση «είμαι απλά πολύ κακός σε αυτό» δημιουργεί μια αίσθηση αδυναμίας και διασπά τα κίνητρα. Συγκριτικά, η προσέγγιση της μάθησης από τη θέση «θα συνεχίσω να προσπαθώ» έχει αντίκτυπο στις προοπτικές και τα κίνητρα.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μαθητές που διδάσκονται τη σταδιακή νοημοσύνη, τείνουν να παρουσιάζουν περισσότερα κίνητρα και βελτίωση στους βαθμούς. Οι φροντιστές και οι δάσκαλοι μπορούν να βοηθήσουν εστιάζοντας στο πόση προσπάθεια έχει καταβάλει το παιδί και διερευνώντας ποια αυτο-ομιλία μπορεί να κάνει.
«Δούλεψα σκληρά και η προσπάθειά μου απέδωσε» αντί για «τα πήγα καλά επειδή είμαι τόσο έξυπνος». Όταν απλά εστιάζουμε στην ιδέα «είμαι τόσο έξυπνος», το μήνυμα που μπορεί να μάθει το παιδί αν δεν πετύχει είναι ότι φταίει η νοημοσύνη του.
Με άλλα λόγια, ο τρόπος με τον οποίο επαινούμε τους άλλους έχει σημασία. Μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους και τις βασικές τους ταυτότητες. Στόχος είναι να μεταδώσουμε στο παιδί την ιδέα ο εγκέφαλος είναι εύπλαστος και μπορούμε να διαμορφώσουμε τις ικανότητές μας.
2. Σκέψη 360
Στο μονέλο σκέψης 360 οι μαθητές ξεκινούν ένα έργο ή μια εργασία κάνοντας ένα σχέδιο για το πώς θα είναι το τελικό προϊόν. Δηλαδή, φανταστείτε ότι κοιτάζουν μέσα σε μια κρυστάλλινη σφαίρα για να δουν το «μέλλον» και να περιγράψουν λεπτομερώς πώς θα μοιάζει το τελικό έργο.
Η πολυαισθητηριακή μάθηση έχει αποδειχθεί ότι έχει μεγάλη αξία στην εδραίωση των ικανοτήτων μάθησης και επεξεργασίας πληροφοριών. Γιατί να μην εξασκήσουμε αυτές τις δεξιότητες στο μυαλό μας; Ρωτήστε το παιδί πώς θα αισθάνονται όταν το έργο τους ολοκληρωθεί, ώστε να δημιουργηθούν περαιτέρω κίνητρα.
Αυτά τα δομικά στοιχεία οδηγούν τους μαθητές να σχεδιάσουν το «όραμά» τους. Έτσι θα εργαστούν προς τα πίσω αναλύοντας τα βήματα για την επίτευξη αυτού του οράματος. Σε αυτό το σημείο βοηθήστε τους με την οπτικοποίηση. Χρησιμοποιήστε χρώματα που αναπαριστούν το «τελείωσα» (π.χ. κόκκινο), το «να κάνω» (πράσινο) και το «ετοιμάζω» (κίτρινο).
Για να παραμείνουν κινητοποιημένοι και προσηλωμένοι στην εργασία τους, θέστε τους τρία ερωτήματα προγραμματισμού για να αναρωτηθούν:
- «Πώς θα είναι όταν τελειώσω;»
- «Ποια βήματα πρέπει να κάνω για να ταιριάξω με την εικόνα που έχω κάνει;»
- «Τι υλικά θα χρειαστώ;»
3. Σύνδεση με τις αξίες για την οικοδόμηση εσωτερικών κινήτρων
Οι έρευνες λένε ότι η οικοδόμηση κινήτρων βοηθάει στο να έχουμε συγκεκριμένες αξίες και στόχους στο μυαλό μας. Το να έχουμε στοχευμένες σκέψεις μας βοηθάει να παραμείνουμε σε καλό δρόμο. Αν και μερικές φορές η ύπαρξη κάποιων εξωγενών ανταμοιβών (π.χ. ένα γλυκό ή μια ταινία μετά την ολοκλήρωση των εργασιών) μπορεί να βοηθήσει.
Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της διερεύνησης του τι έχει σημασία και της επαναφοράς του στη λήψη συγκεκριμένων βημάτων προς αυτή την κατεύθυνση. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι υο να περιμένεις μέχρι να «νιώσεις» ότι θέλεις να κάνεις κάτι είναι σαν να βάζεις το κάρο μπροστά από το άλογο. Δώστε προτεραίοτητα στις αξίες ως κίνητρα και όχι στα συναισθήματα.