Περισσότερες από μία ακόμα εν ζωή γενιές πέρασαν ένα μεγάλο μέρος της παιδικής τους ηλικίας ασχολούμενες με τις δραστηριότητες που σκαρφίζονται τα παιδιά όταν «βαριούνται».
Παίζοντας παιχνίδια με μπάλα, εξερευνώντας άγνωστες περιοχές (π.χ. το δάσος της πίσω αυλής κάποιου), προκαλώντας ο ένας τον άλλον σε διαγωνισμούς δύναμης ή μυαλού, αγώνες ή επιτραπέζια παιχνίδια που διαρκούν μια ολόκληρη μέρα.
Δεν είναι μόνο η νοσταλγία που φέρνει πίσω τις παιδικές αναμνήσεις της ελευθερίας και της μη επιστροφής στο σπίτι μέχρι να ανάψουν τα φώτα του δρόμου.
Διαβάστε επίσης: Γενιά Άλφα: Τα παιδιά που μεγαλώνουν μπροστά στις οθόνες
Όλοι λαχταράμε έναν χώρο όπου μπορούμε να βρούμε κοινότητα και την αίσθηση του ανήκειν. Ιδίως σήμερα, όταν η κρίση της ψυχικής υγείας των παιδιών και των εφήβων είναι προ των πυλών, με τα παιδιά να εμφανίζουν κατάθλιψη και άγχος, μεταξύ άλλων διαταραχών, σε ποσοστά ρεκόρ.
Οι έρευνες σχετικά με την ψυχική υγεία και την ευτυχία των ενηλίκων δείχνουν ότι όταν πρόκειται για τα βασικά, εκτός από την υγιεινή διατροφή και τον επαρκή ύπνο, χρειαζόμαστε επίσης χρόνο στη φύση, κοινωνική δέσμευση, την αίσθηση ότι ανήκουμε και ότι έχουμε σημασία, καθώς και χρόνο για να είμαστε απλά και να αφήνουμε το άγχος που τείνουμε να συσσωρεύουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Όταν δίνουμε σε κάποιον χώρο για να μοιραστεί τις σκέψεις του και τον ακούμε πραγματικά, είναι αυτό που επιτρέπει στους ανθρώπους να αναπτυχθούν ουσιαστικά.
Σκεφτείτε τον κόσμο των παιδιών
Τα παιδιά απαιτείται να ακολουθούν τους κανόνες της οικογένειάς τους στο σπίτι. Στα σχολεία, ρυθμίζονται από ένα άλλο σύνολο ενηλίκων που έχουν τη δύναμη να ελέγχουν την καθημερινή ρουτίνα του παιδιού, πέντε ημέρες την εβδομάδα.
Αν ένα παιδί ασχολείται με εξωσχολικές δραστηριότητες, είναι πιθανό να υπάρχει άλλος ένας ενήλικας που θέτει τις παραμέτρους και ελέγχει τη δράση.
Κάποτε, τα περισσότερα παιδιά ζούσαν σε σπίτια με τουλάχιστον ένα ή δύο αδέλφια. Αυτό τους έδινε ένα είδος ομάδας αναφοράς όπου συναγωνίζονταν για την εξουσία για χάρη της ψυχαγωγίας. Σήμερα, υπάρχουν περισσότερα μοναχοπαίδια απ’ ό,τι στις προηγούμενες γενιές.
Οπότε ακόμη και το δούναι και λαβείν της αδελφικής εμπλοκής είναι ένα εργαλείο ανάπτυξης που πολλά παιδιά δεν έχουν στο σπίτι.
Όταν τα παιδιά δεν παίζουν ελεύθερα…
Σύμφωνα με έρευνες, η απουσία ελεύθερου χρόνου παιχνιδιού έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη βέλτιστης ψυχικής υγείας.
Τα παιδιά έχουν ελάχιστες ευκαιρίες για δημιουργικό παιχνίδι, άτυπη κοινωνική δέσμευση και αλληλεπίδραση με συνομηλίκους. Αντ’ αυτού, υπάρχει υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους, και τα ηλεκτρονικά μέσα, για την παροχή ερεθισμάτων, την επίλυση προβλημάτων ή τη λήψη αποφάσεων.
Πολλά έχουν γραφτεί για τα οφέλη του να «βαριέσαι», καθώς η πλήξη αποτελεί συχνά κίνητρο για τη δημιουργικότητα.
Οι άνθρωποι χρειάζονται την κοινωνική αλληλεπίδραση προκειμένου να είναι σε θέση να κατανοήσουν τους άλλους και τον κόσμο, να βιώσουν την ενσυναίσθηση και να ασκήσουν τον αλτρουισμό.
Τα παιδιά που δεν μαθαίνουν ποτέ πώς να γίνονται φίλοι με άλλους, να υπερασπίζονται τον εαυτό τους ή να εξερευνούν κρυφά νέα περιβάλλοντα μπορεί να εμποδίζουν τόσο την πνευματική όσο και τη συναισθηματική τους ανάπτυξη.
Δημιουργώντας σαφείς κανόνες και όρια σχετικά με τη δραστηριότητα εκτός σπιτιού, οι γονείς δημιουργούν ασφαλείς ζώνες όπου τα παιδιά μπορούν να ασχοληθούν με δραστηριότητες με συνομηλίκους που μπορεί να τα βοηθήσει να ξεκινήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη δημιουργία υγιών σχέσεων σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Το να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας έχει όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να το βοηθήσει να προστατευτεί από την εξασθένιση της ψυχικής του υγείας, ενσταλάζοντας παράλληλα εμπιστοσύνη και ικανότητα. Όλοι επωφελούνται από λίγη πλήξη – είναι καλό κίνητρο για να σκεφτούν δημιουργικά για τη ζωή και για το τι πρέπει να κάνουν στη συνέχεια.
