Ο τρόπος ανατροφής επηρεάζει σημαντικά την πορεία κάθε παιδιού στην ενήλικη ζωή. Κι ενώ πολλές φορές έχουμε μιλήσει για το «ρόλο» της μαμάς καθώς και για το γεγονός πως δεν υπάρχουν «εγχειρίδια», ίσως ξεχνάμε να αναφέρουμε και τη σπουδαιότητα του μπαμπά στην όλη διαδικασία.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή να μάθουμε τι «κρύβουν» και οι μπαμπάδες και εντέλει ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν μπαμπά, «καλό».
Διαβάστε επίσης: Ανατροφή: Τι είναι η μέθοδος Pikler;
4 διαφορετικοί τύποι μπαμπάδων
Το στυλ ανατροφής ενός γονέα σχετίζεται με το επίπεδο της προσπάθειας που καταβάλλει για να συμμετάσχει στη φροντίδα του παιδιού.
4 κύρια στυλ ανατροφής, υπό το πρίσμα της σύγχρονης ψυχολογίας, είναι:
#1 Ο αυστηρός μπαμπάς
Αυτός είναι ο τύπος του πατέρα που ακολουθεί κατά κανόνα παλιομοδίτικες τεχνικές ανατροφής (σκεφτείτε για παράδειγμα του παππού και τη γιαγιάς σας). Είναι συνήθως άκαμπτος και δείχνει τη στοργή του με το… σταγονόμετρο. Συχνά, επιβάλλει κανόνες με βάση τη δική τους αντίληψη για το τι είναι σωστό και τι όχι.
Αυτός ο τύπος μπαμπά τείνει να δίνει έμφαση στα λάθη του παιδιού και σπάνια αναγνωρίζει τα επιτεύγματά του. Επιπλέον:
- Αποτυγχάνει να εξηγήσει το συλλογισμό πίσω από τους κανόνες.
- Απαιτεί πειθαρχία.
- Δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος για την κατανόηση των συναισθημάτων του παιδιού.
Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν κάποιοι γονείς που υιοθετούν αυτό το μη αποτελεσματικό και σχεδόν αδιέξοδο στυλ ανατροφής.
Το να αναγνωρίσετε ότι είστε ένας τέτοιος μπαμπάς μπορεί να είναι ένα θετικό πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της σχέσης σας με το παιδί. Η αξιολόγηση της παρουσίας σας στη ζωή του είναι εξαιρετικά σημαντική. Η ανάληψη δράσης για να γίνετε πιο ευέλικτοι και πιο παρόντες στη ζωή του παιδιού θα είναι πραγματικά ευεργετική και για τους δύο.
#2 Ο μπαμπάς που λέει σε όλα «ναι»
Αυτό το στυλ ανατροφής είναι ακριβώς το αντίθετο από το προηγούμενο. Οι ανεκτικοί γονείς δεν θεσπίζουν κανόνες και δίνουν στα παιδιά τους πλήρη ελευθερία.
Επίσης μπορεί να ασκούν μηδενικό έλεγχο και δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αυτό μπορεί να προκαλέσει αποδιοργάνωση. Ορισμένα χαρακτηριστικά αυτής της «επιτρεπτικής» ανατροφής είναι:
- Έλλειψη ορίων.
- Έλλειψη καθοδήγησης σχετικά με το τι είναι σωστό και τι λάθος.
Είναι σημαντικό για έναν τέτοιο μπαμπά να κατανοήσει πως η πειθαρχία και οι κανόνες δεν είναι συνώνυμα της κακομεταχείρισης, αλλά εκφράσεις αγάπης.
#3 Ο υπεύθυνος μπαμπάς
Αυτός ο τύπος μπαμπά ίσως είναι ο ιδανικός καθώς αυτό το στυλ ανατροφής χαρακτηρίζεται από μια υγιή ισορροπία.
Οι υπεύθυνοι μπαμπάδες είναι απαιτητικοί και ελέγχουν, αλλά ταυτόχρονα παρέχουν τα κατάλληλα εργαλεία που χρειάζονται τα παιδιά τους για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της ζωής.
Η επικοινωνία και κατανόηση του υπεύθυνου μπαμπά βοηθά το παιδί να γίνει αυτόνομο και αντίστοιχα, υπεύθυνο.
Μερικές βασικές πτυχές αυτού του στυλ ανατροφής είναι:
- Σαφώς θεσπισμένοι κανόνες με επεξηγήσεις για τα οφέλη τους.
- Η πειθαρχία που όμως εφαρμόζεται μέσα σε ένα πλαίσιο ενσυναίσθησης.
- Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφάλειας.
Αυτός ο τρόπος ανατροφής, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, μπορεί να καταλήξει σε ανεξάρτητα παιδιά με αυξημένη ικανότητα προσαρμογής στο μέλλον.
#4 Ο υπερπροστατευτικός μπαμπάς
Οι γονείς που είναι υπερπροστατευτικοί συνήθως βλέπουν τον κόσμο ως ένα επικίνδυνο μέρος για τα παιδιά τους. Ως αποτέλεσμα, παρέχουν υπερβολική φροντίδα στα παιδιά τους, στερώντας τους ευκαιρίες μάθησης μέσω της εξερεύνησης, του πειραματισμού, των λαθών. Επιπλέον, σχεδόν πάντα βγαίνουν μπροστά και λύνουν προβλήματα και συγκρούσεις για χάρη τους.
Δυστυχώς όμως, θέλοντας και μη, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα εκεί για το παιδί. Οφείλουμε λοιπόν, αντί να το μεγαλώνουμε σε μια «γυάλα», να του προσφέρουμε τα εφόδια για να μπορεί να πατά το ίδιο γερά στα πόδια του χωρίς να έχει ανάγκη τη βοήθεια πάντα κάποιου.
Τελικά, τι κάνει έναν μπαμπά, καλό;
Καλός μπαμπάς είναι εκείνος που παρέχει μια θετική ανατροφή στα παιδιά του. Που είναι το θετικό πρότυπο και που διδάσκει ηθικές και πνευματικές αξίες σε ένα περιβάλλον φροντίδας.
Για να είναι όλα αυτά εφικτά, χρειάζεται πάνω απ’ όλα υγιής επικοινωνία ώστε να διαμορφωθεί μια σχέση μπαμπά- παιδιού βασισμένη στην κατανόηση, την ειλικρίνεια, το σεβασμό και την ουσιαστική αγάπη.