Τα αδέρφια μπορεί να είναι μεταξύ τους… δάσκαλοι και έμπιστοι φίλοι ζωής. Μαζί μαθαίνουν να μοιράζονται, να επικοινωνούν, να διαπραγματεύονται και να δημιουργούν δεσμούς με τους συνομηλίκους τους. Ωστόσο, όταν αυτή η σύνδεση είναι υπερβολική, μπορεί να προκύψει αυτό που λέμε «σχέση εξάρτησης».
Σε γενικές γραμμές, όλοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν μια σχέση εμπιστοσύνης και εγκαρδιότητας. Για να επιτευχθεί αυτό, προσπαθούν να ενθαρρύνουν το δέσιμο των αδερφών και το να περνούν χρόνο μαζί. Τα παράπονα των γονιών ως προς τη σχέση των αδερφών προκύπτουν συχνά λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ τους και των συνεχών συγκρούσεων. Σε ορισμένα σπίτια όμως, το πρόβλημα είναι ακριβώς το αντίθετο.
Είναι δυνατόν ένας πολύ στενός δεσμός μεταξύ των αδερφών να γίνει επιζήμιος;
Διαβάστε επίσης: Νονός- νονά: 4 «γλυκιές» ευθύνες που συνοδεύουν το ρόλο τους
Ο αδερφικός δεσμός είναι φυσικός και ωφέλιμος
Αρχικά, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι μια καλή αδερφική σχέση είναι κάτι φυσικό και θετικό. Ακόμη και εκείνα τα αδέρφια που έχουν την τάση να τσακώνονται μπορούν να βρουν τελικά ένα ευχάριστο καταφύγιο ο ένας στον άλλο. Το πρόβλημα δεν έγκειται ποτέ στο ότι τα παιδιά επιλέγουν το ένα το άλλο για να μοιραστούν το χρόνο τους, αλλά στο ότι χρειάζονται το ένα το άλλο για να λειτουργήσουν.
Πώς να εντοπίσετε τη σχέση εξάρτησης
Ίσως αναρωτιέστε πώς μπορείτε να διακρίνετε τις δύο προαναφερθείσες πραγματικότητες. Το εάν δηλαδή τα παιδιά σας επιλέγουν το ένα το άλλο ή χρειάζονται το ένα το άλλο. Για να διευκολυνθείτε, προσέξτε τα παρακάτω σημάδια μιας εξαρτημένης σχέσης:
- Τα αδέρφια περνούν όλο τον ελεύθερο χρόνο τους μαζί.
- Όταν πρέπει να χωρίσουν, υποφέρουν και αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες να τα βγάλουν πέρα.
- Μοιράζονται τις ίδιες δραστηριότητες, τα ίδια χόμπι, ακόμη και τους ίδιους φίλους, επομένως δεν έχουν ατομικότητα.
- Δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις μόνα τους. Πριν εκφράσουν τα γούστα, τις απόψεις ή τις επιθυμίες τους, συμβουλεύονται τον αδερφό ή την αδερφή τους και τείνουν να παίρνουν αποφάσεις σύμφωνα με τις απαντήσεις τους.
- Χρειάζονται το άλλο αδερφάκι για να εκτελέσουν βασικές δραστηριότητες όπως παιχνίδι, κοινωνικοποίηση, ύπνος, συμμετοχή στην τάξη. Χωρίς την παρουσία του αδερφού- αδερφής τους, αποσύρονται και φοβούνται.
«Κλειδιά» για γονείς αδερφών σε σχέση εξάρτησης
Εάν υποψιάζεστε ότι τα παιδιά σας έχουν μια τέτοια σχέση, μην ανησυχείτε. Υπάρχουν ορισμένα μέτρα που μπορείτε να λάβετε ώστε αυτό να μην επηρεάσει την ανάπτυξή τους. Το κυριότερο είναι η προώθηση της αυτονομίας κάθε παιδιού. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να τους παρέχετε ευκαιρίες να αναπτύξουν τη δική τους ατομικότητα.
Δεν είναι ανάγκη να χωρίσετε τα παιδιά ή να τα εμποδίσετε να μοιράζονται χρόνο ή δραστηριότητες. Απλώς πρέπει να ενθαρρύνετε τη δημιουργία χώρων στους οποίους μπορούν να αναπτυχθούν μόνα τους χωρίς να καταφύγουν στον αδερφό- αδερφή τους.
Πιο αναλυτικά, προσπαθήστε να:
Ενθαρρύνετε τις εξωσχολικές δραστηριότητες
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες είναι ένα ιδανικό περιβάλλον για να ενισχύσετε την ατομικότητα των παιδιών σας και να αποφευχθεί η εξάρτηση. Αυτό θα τους επιτρέψει να εξερευνήσουν τα γούστα τους και να εξελιχθούν καλλιτεχνικά, πνευματικά, σωματικά σύμφωνα με τις διαφορετικές προτιμήσεις τους. Επιπλέον, θα είναι ανοιχτά σε νέα περιβάλλοντα και κοινωνικές ομάδες.
Περνάτε χρόνο μόνοι με το κάθε παιδί
Είναι σε κάθε περίπτωση καλό οι γονείς να περνούν ποιοτικό χρόνο με κάθε ένα από τα παιδιά τους ξεχωριστά. Φυσικά, οι οικογενειακές δραστηριότητες είναι ωφέλιμες, αλλά ο προγραμματισμός μερικών εξόδων με κάθε παιδί ξεχωριστά μπορεί να ενισχύσει το δεσμό σας και τη δική του ταυτότητα.
Προωθήσετε την αυτονομία
Μερικές φορές και τα δύο παιδιά εξαρτώνται το ένα από το άλλο, αλλά σε άλλες περιπτώσεις, μόνο το ένα νιώθει αυτήν την ανάγκη, ενώ το άλλο είναι πιο αυτόνομο και αυτοδύναμο. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν η διαφορά ηλικίας είναι μεγάλη και το μεγαλύτερο αδερφάκι έχει λειτουργήσει ως πρότυπο και μια φιγούρα ασφάλειας για το μικρότερο.
Εάν αυτή είναι η δική σας περίπτωση, προσπαθήστε να ενθαρρύνετε το πιο προσκολλημένο αδερφάκι να πάρει τις δικές του αποφάσεις, να εκφράσει τις προτιμήσεις του ή να κάνει προτάσεις χωρίς την επιρροή του άλλου. Για παράδειγμα, ρωτήστε το παιδί πρώτο ποια είναι η γνώμη του και αφήστε το να «ηγηθεί» ορισμένων οικογενειακών ζητημάτων και αποφάσεων.
Δώστε προσοχή στην ατομική ανάπτυξη του κάθε παιδιού
Είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι κάθε παιδί έχει αυτοεκτίμηση, υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη και καλές κοινωνικές δεξιότητες. Με αυτόν τον τρόπο, θα ξέρετε ότι αν το παιδί επιλέξει το αδερφάκι του, θα το κάνει για ευχαρίστηση και όχι από ανάγκη. Η φροντίδα της ατομικής ανάπτυξης καθενός από τα παιδιά σας είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποτραπεί η εξάρτηση.