Στη σύγχρονη εποχή, οι περισσότεροι γονείς αναζητούν πλέον όλο και περισσότερους τρόπους ανάπτυξης μιας πιο στενής σχέσης με τα παιδιά τους. Μιας σχέσης που να βασίζεται στο σεβασμό και την εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα όμως έγκειται συχνά στον κίνδυνο του να είναι αρκετοί ανεκτικοί και έτσι να ξεπερνιούνται κάποια αναγκαία όρια που μπορούν να επιφέρουν την ισορροπία μέσα στην οικογένεια.
Από αυτήν την άποψη, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί σε αυτήν τη σχέση γονέα- παιδιού. Ναι μεν να υπάρχει ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη που αναφέραμε, αλλά από την άλλη να μην είμαστε στο ίδιο «επίπεδο» με τα παιδιά, δημιουργώντας ακόμα και στα ίδια αμφιβολίες για το ρόλο μας.
Γιατί η φιλία μεταξύ γονέων και παιδιών ενέχει κινδύνους
Διαβάστε επίσης: Ευτυχισμένα παιδιά: Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε;
Γιατί τα όρια είναι απαραίτητα σε κάθε υγιή σχέση. Η υπερβολική ανεκτικότητα, όπως και η υπερβολική αυστηρότητα από την άλλη, δεν οδηγούν κατά κανόνα σε μια σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού. Το να είμαστε φίλοι με τα παιδιά και το να λέμε σε όλα ναι, μπορεί να φαντάζει το σωστό, δεδομένης και της αγάπης μας για εκείνα. Δυστυχώς όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, η φιλία δε βοηθά.
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αντ’ αυτού;
Να είμαστε πρότυπα για τα παιδιά μας. Να αφουγκραζόμαστε τις ουσιαστικές ανάγκες τους, να αναζητάμε το καλύτερο για αυτά, να τα καθοδηγούμε, να είμαστε διαθέσιμοι να τα ακούσουμε.
Εάν στα πλαίσια της φιλίας, τα παιδιά αισθανθούν πως ως ενήλικες έχουμε τις ίδιες ανάγκες, προβληματισμούς, ανασφάλειες με εκείνα, θα μπερδευτούν.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε το στήριγμα για εκείνα και οφείλουμε να είμαστε η σταθερά και η «φωλιά» τους.
Τι σημαίνει αλληλοσεβασμός
Οι γονείς που ανατρέφουν το παιδί τους με σεβασμό, προσπαθούν να διατηρούν μια ειλικρινή, στενή και στοργική σχέση με εκείνο. Σε αυτό το πλαίσιο, λαμβάνουν υπόψη το παιδί τους όταν λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την εκπαίδευσή του. Αυτό, προσπαθούν πάντα να το κάνουν με υπευθυνότητα, ξεκαθαρίζοντας τους κανόνες και τα όρια που πρέπει να τηρούνται.
Για μια υγιή σχέση με το παιδί μας:
- Αφιερώνουμε περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί του, χωρίς να υποχωρούμε σε κάθε του απαίτηση.
- Καθιερώνουμε ρουτίνες και κατευθυντήριες γραμμές, ώστε το παιδί να αισθάνεται ασφάλεια.
- Είμαστε σαφείς σε σχέση με τα όρια, ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού.
- Ακούμε την άποψη του παιδιού και συζητάμε μαζί του.
- Δεν το κρίνουμε με άσχημο τρόπο εάν ξεπεράσει τα όρια που έχουμε θέσει. Αντ’ αυτού, προσπαθούμε να το κάνουμε να καταλάβει το γιατί αυτό που κάνει είναι λάθος και πως το λάθος αποτελεί πηγή μάθησης.
- Προσφέρουμε στοργή και ζεστασιά.
- Είμαστε σταθεροί στα λόγια και στις πράξεις μας.
- Προσπαθούμε να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει συναισθηματική ωριμότητα, υπευθυνότητα και σταδιακά, αυτογνωσία.
