Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης πολλοί άνθρωποι μοιράζονται τις απόψεις και τις συμβουλές τους για τη ζωή, τις σχέσεις και την ψυχική υγεία. Τα μηνύματά τους συχνά έχουν απήχηση επειδή υπόσχονται πράγματα που οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε – επιτυχία, ευτυχία και τη δυνατότητα να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας.
Αλλά μια τέτοια προσωπική συμβουλή, είτε προέρχεται από έναν influencer, έναν συγγραφέα ή τη μαμά σας, μπορεί να περιέχει τυφλά σημεία και μη ρεαλιστικές ακρότητες.
Η τοξική θετικότητα μπορεί να φιμώσει τα αρνητικά συναισθήματα, να μειώσει τη θλίψη και να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι πρέπει να προσποιούνται ότι είναι χαρούμενοι ακόμη κι όταν δυσκολεύονται.
Διαβάστε επίσης: Ευτυχισμένα παιδιά: Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε;
Αλλά με το να μην επιτρέπουμε την ύπαρξη ορισμένων συναισθημάτων, πέφτουμε σε κατάσταση άρνησης και καταπιεσμένων συναισθημάτων. Προσποιούμενοι, ότι είναι όλα καλά ακόμη κι όταν όλα μέσα και γύρω μας καταρρέουν, στην ουσία αρνούμαστε την εγκυρότητα μιας γνήσιας ανθρώπινης εμπειρίας, είτε της παιδικής ηλικίας είτε της γονεϊκότητας.
Η τοξική θετικότητα μπορεί να είναι επικίνδυνη για τους γονείς και τα παιδιά
Η τοξική θετικότητα είναι εξαιρετικά επιβλαβής για την ευημερία των παιδιών. Τα εμποδίζει να οικοδομήσουν πραγματική ανθεκτικότητα, καθώς τους διδάσκεται ότι δεν είναι εντάξει να βιώνουν ένα δυσάρεστο συναίσθημα, πόσο μάλλον να έχουν μια ψυχική ασθένεια που προκαλεί δυσκολίες με την κατάθλιψη ή το άγχος.
Αποδίδει ντροπή, αντί να παρέχει αποτελεσματικά εργαλεία για τη διαχείριση του άγχους, τη βελτίωση της αντιμετώπισης και την παροχή πραγματικής βοήθειας.
Η τοξική θετικότητα κάνει, επίσης, τις νέες μητέρες να αισθάνονται ότι κάνουν κάτι λάθος ή ότι δεν είναι αρκετά καλές, αν αισθάνονται οτιδήποτε άλλο εκτός από την απόλυτη χαρά του να γίνουν γονείς. Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να δώσουμε σε μια νέα μαμά είναι ο χώρος για να νιώσει ό,τι αισθάνεται η μητρότητα γι‘ αυτήν – καλό και κακό.
Πώς θα την αποφύγετε
- Ακούστε μέχρι το παιδί σας να τελειώσει να μιλάει.
- Κάντε ερωτήσεις για να το βοηθήσετε να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του.
- Ελέγξτε τα δικά σας συναισθήματα και αναγνωρίστε οποιαδήποτε αντίσταση, κρίση ή φόβο που αναδύεται καθώς το παιδί σας περιγράφει την αγωνία ή το θυμό του.
- Δεν χρειάζεται να συμφωνείτε με τη θέση του παιδιού σας. Αλλά μπορείτε πάντα να επικυρώνετε την εμπειρία του.
- Αφήστε την πειθαρχία και τη συζήτηση για τις συνέπειες για μια δεύτερη συζήτηση, όταν εσείς και το παιδί σας θα είστε και οι δύο ήρεμοι, ώστε το παιδί σας να είναι σε θέση να σκεφτεί και να θυμηθεί τις πληροφορίες που μοιράζεστε.